Wat is de structuur van het parlement in Canada?

Er zijn 338 zetels in het Canadese Lagerhuis, parlementsleden of parlementsleden genoemd, deze worden rechtstreeks gekozen door Canadese kiezers. Elk parlementslid vertegenwoordigt één kiesdistrict, gewoonlijk aangeduid als a rijden. De rol van parlementsleden is het oplossen van problemen voor kiezers met betrekking tot uiteenlopende federale overheidsaangelegenheden.

Parlementaire structuur

Het parlement van Canada is de federale wetgevende tak van Canada, gevestigd in de nationale hoofdstad Ottawa in Ontario. Het lichaam bestaat uit drie delen: de vorst, in dit geval de regerende vorst van het Verenigd Koninkrijk, vertegenwoordigd door een onderkoning, de gouverneur-generaal; en twee huizen. Het hogerhuis is de Senaat en een lagerhuis is het Lagerhuis. De gouverneur-generaal roept elk van de 105 senatoren op en benoemt deze op advies van de premier van Canada.

Dit formaat is geërfd van het Verenigd Koninkrijk en is dus een vrijwel identieke kopie van het parlement in Westminster in Engeland.

Volgens constitutionele conventie is het Lagerhuis de dominante tak van het parlement, terwijl de senaat en de vorst zelden tegen zijn wil zijn. De senaat beoordeelt de wetgeving vanuit een minder partijdige standpunt en de vorst of onderkoning geeft de noodzakelijke koninklijke instemming om wetsvoorstellen in te dienen. De gouverneur-generaal roept ook het parlement op, terwijl de onderkoning of de vorst het parlement ontbindt of een einde maakt aan de parlementaire zitting, die de oproep voor een algemene verkiezing initieert.

Tweede Kamer

Alleen degenen die in het Lagerhuis zitten, worden parlementsleden genoemd. De term wordt nooit toegepast op senatoren, ook al maakt de senaat deel uit van het parlement. Hoewel wetgevend minder krachtig, nemen senatoren hogere posities in de nationale rangorde in. Niemand mag tegelijkertijd in meer dan één kamer van het parlement dienen.

Om zich kandidaat te stellen voor een van de 338 zetels in het Lagerhuis, moet een persoon minstens 18 jaar oud zijn en moet elke winnaar in functie blijven totdat het parlement is ontbonden, waarna ze herverkiezing kunnen vragen. De ridings worden regelmatig gereorganiseerd volgens de resultaten van elke telling. Elke provincie heeft minstens evenveel parlementsleden als senatoren. Het bestaan ​​van deze wetgeving heeft de grootte van het Lagerhuis boven het vereiste minimum van 282 zetels gebracht.