Wat is pluralisme? Definitie en voorbeelden

De politieke filosofie van het pluralisme suggereert dat we echt allemaal kunnen en moeten 'met elkaar opschieten'. Het eerst erkend als een essentieel element van democratie door de filosofen van het oude Griekenland, staat pluralisme toe en stimuleert zelfs een verscheidenheid aan politieke meningen en participatie. In dit artikel zullen we het pluralisme afbreken en onderzoeken hoe het in de echte wereld werkt.

Belangrijkste afhaalrestaurants: pluralisme

• Pluralisme is een politieke filosofie die stelt dat mensen met verschillende overtuigingen, achtergronden en levensstijlen naast elkaar kunnen bestaan ​​in dezelfde samenleving en in gelijke mate kunnen deelnemen aan het politieke proces.
• Pluralisme gaat ervan uit dat zijn praktijk besluitvormers ertoe zal brengen om te onderhandelen over oplossingen die bijdragen aan het "algemeen belang" van de hele samenleving.
• Pluralisme erkent dat in sommige gevallen de acceptatie en integratie van minderheidsgroepen moet worden bereikt en beschermd door wetgeving, zoals burgerrechten.
• De theorie en mechanica van het pluralisme worden ook toegepast op het gebied van cultuur en religie.

Pluralisme Definitie

In de regering verwacht de politieke filosofie van het pluralisme dat mensen met verschillende belangen, overtuigingen en levensstijlen vreedzaam naast elkaar zullen bestaan ​​en mogen deelnemen aan het regeringsproces. Pluralisten erkennen dat een aantal concurrerende belangengroepen macht zullen krijgen. In deze zin wordt pluralisme als een sleutelelement van democratie beschouwd. Misschien is het meest extreme voorbeeld van pluralisme te vinden in een pure democratie, waar iedereen over alle wetten en zelfs rechterlijke beslissingen mag stemmen. 

In 1787 pleitte James Madison, bekend als de vader van de Amerikaanse grondwet, voor pluralisme. In de Federalist Papers nr. 10 schreef hij de angst dat factie en zijn inherente politieke strijd de nieuwe Amerikaanse republiek fataal zou breken. Madison betoogde dat dit ernstige resultaat alleen kon worden vermeden door veel concurrerende facties gelijkelijk aan de regering deel te laten nemen. Hoewel hij de term nooit heeft gebruikt, had James Madison in wezen pluralisme gedefinieerd.

Het argument voor modern politiek pluralisme kan worden teruggevoerd tot Engeland uit het begin van de 20e eeuw, waar progressieve politieke en economische schrijvers bezwaar maakten tegen wat zij zagen als de groeiende neiging van individuen om van elkaar geïsoleerd te raken door de effecten van ongeremd kapitalisme. Onder verwijzing naar de sociale kwaliteiten van diverse maar samenhangende middeleeuwse constructies zoals handelsgilden, dorpen, kloosters en universiteiten, voerden ze aan dat pluralisme, door zijn economische en administratieve decentralisatie, de negatieve aspecten van de moderne geïndustrialiseerde samenleving kon overwinnen.

Hoe pluralisme werkt

In de wereld van politiek en overheid wordt verondersteld dat pluralisme zal helpen een compromis te bereiken door besluitvormers te helpen zich bewust te worden van verschillende concurrerende belangen en principes. 

In de Verenigde Staten bijvoorbeeld staan ​​arbeidswetten werknemers en hun werkgevers toe om collectieve onderhandelingen aan te gaan om in hun wederzijdse behoeften te voorzien. Evenzo, toen milieuactivisten de noodzaak inzagen van wetten die luchtverontreiniging reguleren, zochten zij eerst compromissen van de particuliere industrie. Toen het bewustzijn van de kwestie zich verspreidde, uitte het Amerikaanse publiek zijn mening, net als wetenschappers en leden van het Congres. De inwerkingtreding van de Clean Air Act in 1955 en de oprichting van het Environmental Protection Agency in 1970 waren de resultaten van verschillende groepen die aan het woord waren en gehoord werden en waren duidelijke voorbeelden van pluralisme in actie.

Misschien zijn de beste voorbeelden van de pluriformiteitsbeweging te vinden in het einde van de witte apartheid in Zuid-Afrika en het hoogtepunt van de raciale burgerrechtenbeweging in de Verenigde Staten met de vaststelling van de Civil Rights Act van 1964 en de Voting Rights Act van 1965.

De ultieme belofte van pluralisme is dat het proces van conflict, dialoog en onderhandeling dat tot compromissen leidt, zal resulteren in de abstracte waarde die bekend staat als 'het algemeen belang'. Sinds het ontstaan ​​van de oude Griekse filosoof Aristoteles is 'het algemeen belang' geëvolueerd om te verwijzen naar alles dat nuttig is voor en wordt gedeeld door alle of de meeste leden van een bepaalde community. In deze context hangt het algemeen belang nauw samen met de theorie van het 'sociale contract', het idee van de politieke theoretici Jean-Jacques Rousseau en John Locke dat regeringen alleen bestaan ​​om de algemene wil van het volk te dienen. 

Pluralisme op andere maatschappelijke gebieden

Samen met politiek en overheid wordt pluralisme's acceptatie van diversiteit ook omarmd in andere delen van de samenleving, het meest opvallend in cultuur en religie. Tot op zekere hoogte zijn zowel cultureel als religieus pluralisme gebaseerd op ethisch of moreel pluralisme, de theorie dat hoewel verschillende waarden voor altijd met elkaar in conflict kunnen zijn, ze allemaal even correct blijven.

Cultureel pluralisme

Cultureel pluralisme beschrijft een toestand waarin minderheidsgroepen volledig deelnemen aan alle gebieden van de dominante samenleving, met behoud van hun unieke culturele identiteiten. In een cultureel pluralistische samenleving zijn verschillende groepen tolerant voor elkaar en bestaan ​​ze samen zonder groot conflict, terwijl minderheidsgroepen worden aangemoedigd om hun voorouderlijke gebruiken te behouden.

In de echte wereld kan cultureel pluralisme alleen slagen als de tradities en praktijken van de minderheidsgroepen door de meerderheidsmaatschappij worden geaccepteerd. In sommige gevallen moet deze acceptatie worden beschermd door wetgeving, zoals burgerrechten. Bovendien kan van de minderheidsculturen worden geëist dat ze sommige van hun gebruiken die onverenigbaar zijn met dergelijke wetten of waarden van de meerderheidscultuur veranderen of zelfs laten vallen.. 

Tegenwoordig worden de Verenigde Staten beschouwd als een culturele 'smeltkroes' waarin inheemse en immigrantenculturen samenleven en tegelijkertijd hun individuele tradities in leven houden. Veel Amerikaanse steden hebben gebieden zoals Little Italy in Chicago of Chinatown in San Francisco. Bovendien onderhouden veel Indiaanse stammen afzonderlijke regeringen en gemeenschappen waarin ze hun tradities, religies en geschiedenis in praktijk brengen en overdragen aan toekomstige generaties.

Niet geïsoleerd in de Verenigde Staten, bloeit cultureel pluralisme wereldwijd. Hoewel in India de Hindoes en Hindi-sprekende mensen de meerderheid zijn, wonen daar ook miljoenen mensen van andere etnische groepen en religies. En in de stad Bethlehem in het Midden-Oosten worstelen christenen, moslims en joden ondanks hun ruzie om vreedzaam samen te leven.

Religieus pluralisme

Soms gedefinieerd als 'respect voor het anderszijn van anderen', bestaat religieus pluralisme wanneer aanhangers van alle religieuze geloofsystemen of denominaties harmonieus samenleven in dezelfde samenleving. 

Religieus pluralisme moet niet worden verward met 'vrijheid van religie', die verwijst naar alle religies die mogen bestaan ​​onder de bescherming van burgerlijke wetten of doctrine. In plaats daarvan gaat religieus pluralisme ervan uit dat de verschillende religieuze groepen vrijwillig met elkaar in wisselwerking staan ​​tot hun wederzijds voordeel. 

Op deze manier zijn 'pluralisme' en 'diversiteit' niet synoniem. Pluralisme bestaat alleen wanneer betrokkenheid tussen religies of culturen diversiteit tot een gemeenschappelijke samenleving vormt. Hoewel het bestaan ​​van een Oekraïens-orthodoxe kerk, een islamitische moskee, een Spaanse kerk van God en een hindoetempel in dezelfde straat zeker diversiteit is, wordt het alleen pluralisme als de verschillende congregaties met elkaar omgaan en met elkaar omgaan.  

Religieus pluralisme kan worden gedefinieerd als "respect voor het anderszijn van anderen". Godsdienstvrijheid omvat alle religies die binnen de wet in een bepaalde regio handelen.

bronnen

• “Pluralisme.” Het Helpcentrum voor sociale studies.
• "Van diversiteit naar pluralisme." Harvard universiteit. Het pluralisme-project.
• "On Common Ground: World Religions in America." Harvard universiteit. Het pluralisme-project.
• Chris Beneke (2006). "Voorbij tolerantie: de religieuze oorsprong van het Amerikaanse pluralisme." Oxford Scholarship Online. Afdrukken ISBN-13: 9780195305555
• Barnette, Jake (2016). "Respecteer het anders zijn van de ander." The Times of Israel.