Wat is monologofobie?

Begin vorige eeuw bedachten Henry en Francis Fowler de uitdrukking elegante variatie om te verwijzen naar onnodige "vervangingen van het ene woord door het andere omwille van de variëteit" (Het Engels van de koning, 1906). Gegeven een keuze tussen "monotone herhaling enerzijds en onhandige variatie anderzijds, wordt ons geadviseerd om de voorkeur te geven aan" het natuurlijke ... boven het kunstmatige ".

Met andere woorden, om ervoor te zorgen dat ons schrift duidelijk en direct is, moeten we niet bang zijn om woorden te herhalen.

Soortgelijk advies werd decennia later aangeboden door New York Times redacteur Theodore M. Bernstein, die zijn eigen termen bedacht uit angst voor herhaling en het buitensporige gebruik van afleidende synoniemen:

Monologophobia

Definitie: Een overweldigende angst om een ​​woord meer dan eens in een enkele zin of zelfs in een enkele alinea te gebruiken.

Etiologie: Als kind moest de patiënt waarschijnlijk in een hoek staan ​​omdat hij in een compositie schreef: "Oma gaf me een stuk appeltaart, toen had ik nog een stuk appeltaart en toen had ik nog een stuk appeltaart."

symptomen: De patiënt schrijft nu: "De vrouw gaf me een stuk appeltaart, toen kreeg ik een andere plak van het deeg met het ronde, vlezige fruit, en toen kreeg ik nog een portie van het volledig Amerikaanse dessert." Zoals duidelijk is, gaat monologofobie meestal gepaard met synonymomania.

Behandeling: Stel de patiënt voorzichtig voor dat herhaling niet noodzakelijk fataal is, maar dat als het een opdringerige manifestatie is, het correctief geen opvallend synoniem is, maar eerder een onopvallend voornaamwoord of zelfstandig naamwoord: "een ander", een "tweede", een "derde". "
(Miss Thistlebottom's Hobgoblins, Farrar, Straus en Giroux, 1971)

Een monologofobe, zei Harold Evans, zou de Bijbel bewerken om te lezen: "Er zij licht en er was zonneverlichting" (Essentieel Engels, 2000).

Onnodige herhaling is vaak gewoon rommel die gemakkelijk kan worden vermeden zonder zich over te geven aan synonymomanie. Maar niet alle herhaling is slecht. Vakkundig en selectief gebruikt, kan de herhaling van trefwoorden in een paragraaf helpen om zinnen bij elkaar te houden en de aandacht van de lezer te richten op een centraal idee.