Wat is een primaire bron?

In onderzoeksactiviteiten, a primaire bron verwijst naar informatie die uit de eerste hand is verzameld uit bronnen zoals historische documenten, literaire teksten, artistieke werken, experimenten, enquêtes en interviews. Het wordt ook wel genoemd primaire gegevens en is heel anders dan een secundaire bron.

De Library of Congress definieert primaire bronnen als 'werkelijke records die uit het verleden zijn overgebleven, zoals brieven, foto's of kledingartikelen', in tegenstelling tot secondaire bronnen, die 'accounts uit het verleden zijn gemaakt door mensen die over gebeurtenissen schrijven ergens nadat ze zijn gebeurd' 

Voorbeelden van primaire bronnen

• "[Primaire bronnen] bieden de 'onbewerkte gegevens' die u eerst gebruikt om de werkhypothese te testen en vervolgens als bewijs om uw claim te ondersteunen. In de geschiedenis bijvoorbeeld, primaire bronnen documenten bevatten uit de periode of persoon die je studeert, objecten, kaarten, zelfs kleding; in literatuur of filosofie is uw belangrijkste primaire bron meestal de tekst die u bestudeert, en uw gegevens zijn de woorden op de pagina. Op dergelijke gebieden kunt u zelden een onderzoeksartikel schrijven zonder primaire bronnen te gebruiken. "(Wayne C. Booth et al. The Craft of Research. University of Chicago Press, 2008)

Hoofdkenmerken

• "De belangrijkste kenmerken van primaire bronnen zijn: (1) aanwezig zijn tijdens de ervaring, gebeurtenis of tijd en (2) bijgevolg dicht bij de tijd zijn met de gegevens. Dit betekent niet dat gegevens uit primaire bronnen altijd de beste gegevens zijn ... Gegevens uit menselijke bronnen zijn onderhevig aan vele soorten vervorming vanwege factoren zoals selectieve terugroepactie, selectieve percepties en doelbewuste of niet-doelmatige weglating of toevoeging van informatie. Gegevens uit primaire bronnen zijn dus niet noodzakelijkerwijs nauwkeurige gegevens, ook al komen ze uit eerste hand. "(Natalie L. Sproull, Handbook of Research Methods: A Guide for Practitioners and Students in the Social Sciences, 2e ed. Scarecrow Press, 2002)

Methoden voor het verzamelen van primaire gegevens

• "Als de informatie die u nodig hebt niet beschikbaar is of nog niet is verzameld, moet u deze zelf verzamelen. Vier basismethoden voor het verzamelen primaire gegevens zijn veldonderzoek, inhoudsanalyse, survey-onderzoek en experimenten. Andere methoden voor het verzamelen van primaire gegevens omvatten historisch onderzoek, analyse van bestaande statistieken, ... en verschillende vormen van directe observatie. "(H. Dan O'Hair et al.. Bedrijfscommunicatie: een raamwerk voor succes. Zuidwest, 2001)

Secundaire bronnen en hun bibliografieën

• "Door het identificeren van basisfeiten, zoals het bouwjaar, kunnen secundaire bronnen de onderzoeker op het beste wijzen primaire bronnen, zoals de juiste belastingboeken. Bovendien kan een zorgvuldige lezing van de bibliografie in een secundaire bron belangrijke bronnen onthullen die de onderzoeker anders misschien had gemist. "(Alison Hoagland en Gray Fitzsimmons," History ". Historische structuren vastleggen, 2e. ed., uitgegeven door John A. Burns. Wiley, 2004)

Oorspronkelijke bronnen

• "Het onderscheid moet ook worden gemaakt tussen primair en originele bronnen. Het is lang niet altijd nodig, en het is maar al te vaak niet mogelijk om alleen met originele bronnen om te gaan. Gedrukte exemplaren van originele bronnen, mits zorgvuldig uitgevoerd (zoals de gepubliceerde brieven van de Founding Fathers), zijn meestal een acceptabel alternatief voor hun handgeschreven originelen. "(EJ Monaghan en DK Hartman," Understanding Historical Research in Literacy " , "in Handboek voor leesonderzoek, ed. door P. D. Pearson et al. Erlbaum, 2000)

Primaire bronnen zoeken en openen

• "Deze is volledig afhankelijk van de gegeven opdracht en uw lokale bronnen; maar wanneer opgenomen, legt u altijd de nadruk op kwaliteit. ... Houd er rekening mee dat er veel instellingen zoals de Library of Congress zijn die primair bronmateriaal vrij beschikbaar maken op het web." (Joel D. Keukens, Bibliothecarissen, historici en nieuwe mogelijkheden voor discours. ABC-CLIO, 2012)