Wat is een Maxim?

Maxim, spreekwoord, kabouter, aforisme, apothegm, sententiaAl deze termen betekenen in wezen hetzelfde: een korte, gemakkelijk te onthouden uitdrukking van een basisprincipe, algemene waarheid of gedragsregel. Zie een stelregel als een klompje wijsheid ― of tenminste schijnbaar wijsheid. Maxims zijn universeel en getuigen van de gemeenschappelijkheid van het menselijk bestaan.

"Het is vaak moeilijk om te zeggen of een stelregel iets betekent, of iets betekent stelregel."  - Robert Benchley, "Maxims uit de Chinezen"

Maxims, zie je, zijn lastige apparaten. Zoals Benchley in zijn komische chiasmus suggereert, doen ze dat over het algemeen geluid behoorlijk overtuigend tot er een tegengestelde stelregel komt. "Kijk voordat je springt", zeggen we met overtuiging. Dat wil zeggen totdat we ons herinneren dat 'hij die aarzelt verloren is'.

Voorbeelden van Dueling Maxims

Engels staat vol met dergelijke tegengestelde spreekwoorden (of, zoals we ze liever noemen), duelleren maxims):

• "Hoe groter hoe beter" / "Goede dingen komen in kleine verpakkingen."
• "Wat goed is voor de gans, is goed voor de gander." / "De een z'n dood is de ander z'n brood."
• "Vogels van een veer komen samen." / "Tegengestelden trekken elkaar aan."
• "Geen woorden maar daden." / "De pen is machtiger dan het zwaard."
• "Je bent nooit te oud om te leren." / "Je kunt een oude hond geen nieuwe trucs leren."
• "Alle goede dingen komen aan degenen die wachten." / "Tijd en tij wachten op niemand."
• "Veel handen maken licht werk." / "Te veel koks bederven de bouillon."
• "Afwezigheid doet het hart groeien." / "Uit het oog uit het hart."
• "Het is beter dan genezen." / "Wie niet waagt die niet wint."

Zoals William Mathews zei: "Alle stelregels hebben hun antagonistische stelregels; spreekwoorden moeten in paren worden verkocht, één waarvan slechts een halve waarheid is."

Maxims als strategieën

• Maar dan kunnen we ons afvragen wat de is natuur van spreekwoordelijke waarheid? In zijn essay "Literature as Equipment for Living" betoogde retoricus Kenneth Burke dat spreekwoorden "strategieën" zijn die zijn ontworpen voor "het omgaan met situaties" - voor "troost of wraak, voor vermaning of aansporing, voor het voorspellen." En verschillende situaties vragen om verschillende spreekwoorden:

De schijnbare tegenstrijdigheden zijn afhankelijk van verschillen in houding , met een overeenkomstig andere keuze van strategie . Overweeg bijvoorbeeld de blijkbaar tegenovergesteld paar: "Bekering komt te laat" en "Nooit te laat om te herstellen." De eerste is vermanend. Het zegt in feite: "Je kunt maar beter uitkijken, anders kom je te ver in deze business." De tweede is troostend en zegt in feite: "Hou op, oude man, je kunt er nog steeds uitkomen." ( De filosofie van de literaire vorm, 3e editie, Louisiana State University Press, 1967)

Maxims in een orale cultuur

In elk geval is de stelregel een handig apparaat, vooral voor mensen in overwegend orale culturen - mensen die afhankelijk zijn van spraak in plaats van schrijven om kennis door te geven. Enkele van de gemeenschappelijke stilistische kenmerken van stelregels (kenmerken die ons helpen ze te onthouden) zijn parallellisme, antithese, chiasmus, alliteratie, paradox, hyperbool en ellips.

De retoriek van Aristoteles

Volgens Aristoteles in de zijne Retoriek, het motto is ook een overtuigend apparaat, dat luisteraars overtuigt door een indruk van wijsheid en ervaring over te brengen. Omdat stelregels zo gewoon zijn, zegt hij: "Ze lijken waar, alsof iedereen het ermee eens is."

Maar dat betekent niet dat we allemaal het recht hebben verdiend om maximen te gebruiken. Er is een minimumleeftijdseis, vertelt Aristoteles ons:

"Spreken in stelregels is geschikt voor diegenen die al jaren oud zijn en over onderwerpen waarvan je ervaring hebt, want spreekwoorden zijn ongepast voor iemand die te jong is, zoals verhalen vertellen; en over zaken waarin iemand onervaren is, is het dom en vertoont gebrek aan onderwijs. Daar is een adequaat teken van: plattelandsmensen zijn het meest geneigd om uitspraken te doen en zich gemakkelijk te laten zien. " ( Aristoteles Over retoriek : A Theory of Civic Discourse, vertaald door George A. Kennedy, Oxford University Press, 1991)

Ten slotte kunnen we dit beetje spreekwoordelijke wijsheid van Mark Twain in gedachten houden: "Het is meer moeite om een ​​stelregel te maken dan om goed te doen."