Terwijl sommige landen veel buren hebben, hebben anderen er heel weinig. Het aantal aangrenzende landen dat een land heeft, is een uiterst belangrijke factor bij het overwegen van de geopolitieke relatie met omliggende landen. Internationale grenzen spelen een belangrijke rol bij handel, nationale veiligheid, toegang tot hulpbronnen en meer.
China en Rusland hebben elk veertien buurlanden, meer buren dan de andere landen van de wereld.
Rusland, het grootste land ter wereld, heeft deze veertien buren: Azerbeidzjan, Wit-Rusland, China, Estland, Finland, Georgië, Kazachstan, Letland, Litouwen, Mongolië, Noord-Korea, Noorwegen, Polen en Oekraïne.
China, het op twee na grootste land ter wereld maar het meest dichtbevolkte land ter wereld, heeft deze veertien buren: Afghanistan, Bhutan, India, Kazachstan, Kirgizië, Laos, Mongolië, Myanmar, Nepal, Noord-Korea, Pakistan, Rusland, Tadzjikistan en Vietnam.
Brazilië, het op vier na grootste land ter wereld, heeft tien buren: Argentinië, Bolivia, Colombia, Frankrijk (Frans Guyana), Guyana, Paraguay, Peru, Suriname, Uruguay en Venezuela.
Landen die alleen eilanden bezetten (zoals Australië, Japan, de Filippijnen, Sri Lanka en IJsland) hebben mogelijk geen buren, hoewel sommige eilandlanden wel een grens delen met een land (zoals het Verenigd Koninkrijk en Ierland, Haïti en de Dominicaanse Republiek) Republiek en Papoea-Nieuw-Guinea en Indonesië).
Er zijn tien niet-eilandlanden die een grens delen met slechts één land. Deze landen omvatten Canada (dat een grens deelt met de Verenigde Staten), Denemarken (Duitsland), Gambia (Senegal), Lesotho (Zuid-Afrika), Monaco (Frankrijk), Portugal (Spanje), Qatar (Saoedi-Arabië), San Marino ( Italië), Zuid-Korea (Noord-Korea) en Vaticaanstad (Italië).