Een misdrijf doet zich voor wanneer iemand de wet overtreedt door een openlijke handeling, verzuim of verwaarlozing die kan leiden tot straf. Een persoon die een wet heeft overtreden of een regel heeft overtreden, zou een misdrijf hebben begaan.
Er zijn twee hoofdcategorieën criminaliteit: vermogensdelicten en geweldsmisdrijven:
Een vermogensdelict wordt gepleegd wanneer iemand de eigendommen van iemand anders beschadigt, vernietigt of steelt, zoals het stelen van een auto of het vernielen van een gebouw. Eigendomsdelicten zijn verreweg de meest gepleegde misdaad in de Verenigde Staten.
Een gewelddadige misdaad doet zich voor wanneer iemand schade berokkent, probeert te schaden, dreigt te schaden of zelfs samenzwering om iemand anders te schaden. Gewelddadige misdrijven zijn misdrijven waarbij sprake is van geweld of dreiging met geweld, zoals verkrachting, diefstal of moord.
Sommige misdaden kunnen zowel vermogensdelicten als gewelddadig zijn, bijvoorbeeld het carjacken van iemands voertuig onder schot of een supermarkt beroven met een pistool.
Maar er zijn ook misdaden die noch gewelddadig zijn noch materiële schade inhouden. Het runnen van een stopbord is een misdaad, omdat het het publiek in gevaar brengt, ook al is niemand gewond en er is geen eigendom beschadigd. Als de wet niet wordt nageleefd, kan er letsel en schade ontstaan.
Sommige misdaden kunnen helemaal geen actie omvatten, maar eerder nietsdoen. Medicatie achterhouden of iemand verwaarlozen die medische zorg of aandacht nodig heeft, kan als een misdrijf worden beschouwd. Als u iemand kent die een kind misbruikt en u dit niet meldt, kunt u onder bepaalde omstandigheden worden beschuldigd van een misdrijf wegens nalaten.
De maatschappij beslist wat wel en niet een misdaad is door middel van haar stelsel van wetten. In de Verenigde Staten zijn burgers meestal onderworpen aan drie afzonderlijke wetten - federaal, staats- en lokaal.
Gewoonlijk moet iemand "de bedoeling hebben" (bedoeld om het te doen) om de wet te overtreden om een misdrijf te plegen, maar dat is niet altijd het geval. U kunt worden beschuldigd van een misdrijf, zelfs als u niet eens weet dat de wet zelfs bestaat. U weet bijvoorbeeld misschien niet dat een stad een verordening heeft goedgekeurd die het gebruik van mobiele telefoons verbiedt tijdens het rijden, maar als u betrapt wordt, kunt u worden aangeklaagd en gestraft.
De uitdrukking "onwetendheid van de wet is geen uitzondering" betekent dat u aansprakelijk kunt worden gesteld, zelfs wanneer u een wet overtreedt waarvan u niet wist dat die bestond.
Criminelen worden vaak aangeduid met labels op basis van vergelijkbare elementen, waaronder het soort misdrijf dat is gepleegd, het type persoon dat het heeft gepleegd en of het een gewelddadige of geweldloze misdaad was.
De uitdrukking "witte boordencriminaliteit" werd voor het eerst gebruikt in 1939 door Edwin Sutherland tijdens een toespraak die hij hield voor leden van de American Sociological Society. Sutherland, die een gerespecteerde socioloog was, definieerde het als "een misdaad begaan door een persoon van respectabiliteit en een hoge sociale status in de loop van zijn beroep".