Journalistiek heeft, net als elk beroep, zijn eigen termen, zijn eigen taal, dat elke werkende verslaggever moet weten om te begrijpen waar mensen het over hebben in een newsroom en om een geweldig nieuwsverhaal te produceren. Hier zijn dan 10 termen die u moet kennen.
De lede is de eerste zin van een hard-news-verhaal; een beknopte samenvatting van het belangrijkste punt van het verhaal. Ledes moeten meestal een enkele zin zijn of niet meer dan 35 tot 40 woorden. De beste ledes zijn degenen die de belangrijkste, nieuwswaardige en interessante aspecten van een nieuwsverhaal belichten, terwijl secundaire details worden weggelaten die later in het verhaal kunnen worden opgenomen.
De omgekeerde piramide is het model dat wordt gebruikt om te beschrijven hoe een nieuwsverhaal is gestructureerd. Het betekent dat het zwaarste of belangrijkste nieuws bovenaan het verhaal staat, en het lichtste, of minst belangrijke, onderaan. Terwijl je van boven naar beneden in het verhaal gaat, zou de gepresenteerde informatie geleidelijk minder belangrijk moeten worden. Op die manier, als een editor het verhaal moet knippen om het in een bepaalde ruimte te laten passen, kan ze van onderaf knippen zonder vitale informatie te verliezen.
Copy verwijst simpelweg naar de inhoud van een nieuwsartikel. Zie het als een ander woord voor inhoud. Dus als we verwijzen naar een kopie-editor, hebben we het over iemand die nieuwsverhalen bewerkt.
Een beat is een bepaald gebied of onderwerp dat een verslaggever behandelt. Op een typische lokale krant, heb je een scala aan verslaggevers die beats behandelen zoals de politie, rechtbanken, stadhuis en schoolbestuur. Bij grotere papiersoorten kunnen beats nog specialer worden. Papers zoals The New York Times hebben verslaggevers die betrekking hebben op nationale veiligheid, het Hooggerechtshof, hightechindustrieën en gezondheidszorg.
De naamregel is de naam van de verslaggever die een nieuwsverhaal schrijft. Bylines worden meestal aan het begin van een artikel geplaatst.
De dateline is de stad waaruit een nieuwsverhaal voortkomt. Dit wordt meestal aan het begin van het artikel geplaatst, direct na de naamregel. Als een verhaal zowel een datalijn als een naamregel heeft, betekent dit in het algemeen dat de verslaggever die het artikel heeft geschreven zich in de stad bevond die in de dateline is genoemd. Maar als een verslaggever zich in bijvoorbeeld New York bevindt en over een evenement in Chicago schrijft, moet hij kiezen tussen een naamregel maar geen gegevensregel of vice versa.
Een bron is iedereen die u interviewt voor een nieuwsverhaal. In de meeste gevallen zijn bronnen on-the-record, wat betekent dat ze volledig zijn geïdentificeerd, op naam en functie, in het artikel waarvoor ze zijn geïnterviewd.
Dit is een bron die niet in een nieuwsverhaal wil worden geïdentificeerd. Redacteuren beschouwen het algemeen als ze anonieme bronnen gebruiken, omdat ze minder geloofwaardig zijn dan bronnen die ter plekke zijn opgenomen, maar soms zijn anonieme bronnen nodig.
Attributie betekent lezers vertellen waar de informatie in een nieuwsverhaal vandaan komt. Dit is belangrijk omdat verslaggevers niet altijd uit de eerste hand toegang hebben tot alle informatie die nodig is voor een verhaal; ze moeten voor informatie vertrouwen op bronnen, zoals politie, officieren van justitie of andere functionarissen.
Dit verwijst naar Associated Press Style, het gestandaardiseerde formaat en gebruik voor het schrijven van nieuwskopieën. AP Style wordt gevolgd door de meeste Amerikaanse kranten en websites. U kunt AP Style leren voor het AP Stylebook.