De dertig tirannen na de Peloponnesische oorlog
Share
Athene is de geboorteplaats van democratie, een proces dat verschillende stadia en tegenslagen doormaakte totdat het zijn kenmerkende vorm onder Pericles (462-431 v.Chr.) Bereikte. Pericles was de beroemde leider van de Atheners aan het begin van de Peloponnesische oorlog (431-404) ... en de grote pest aan het begin die Pericles doodde. Aan het einde van die oorlog, toen Athene zich overgaf, werd democratie vervangen door de oligarchische heerschappij van de Dertig Tirannen (hoi triakonta) (404-403), maar de radicale democratie keerde terug.
Dit was een verschrikkelijke periode voor Athene en een deel van de neerwaartse val van Griekenland die leidde tot de overname door Philip van Macedon en zijn zoon Alexander.
Spartan Hegemonie
Van 404-403 v.Chr., Aan het begin van een langere periode die bekend staat als de Spartaanse hegemonie, die duurde van 404-371 v.Chr., Werden honderden Atheners gedood, duizenden verbannen en het aantal burgers werd ernstig gereduceerd tot de Dertigste tyran van Athene werden omvergeworpen door een verbannen Atheense generaal, Thrasybulus.
De overgave van Athene na de Peloponnesische oorlog
De kracht van Athene was ooit haar marine geweest. Om zich tegen Sparta te beschermen, hadden de inwoners van Athene de Lange Muren gebouwd. Sparta kon niet riskeren dat Athene weer sterk zou worden, dus eiste het strenge concessies aan het einde van de Peloponnesische oorlog. Volgens de voorwaarden van de overgave van Athene aan Lysander, werden de Lange Muren en vestingwerken van de Piraeus vernietigd, de Atheense vloot verloren, ballingen werden teruggeroepen en Sparta nam het bevel over Athene over.
Oligarchie vervangt democratie
Sparta heeft de belangrijkste leiders van de democratie van Athene gevangengezet en een lichaam van dertig lokale mannen (de Dertig Tirannen) benoemd om over Athene te regeren en een nieuwe, oligarchische grondwet op te stellen. Het is een vergissing om te denken dat alle Atheners ongelukkig waren. Velen in Athene gaven de voorkeur aan oligarchie boven democratie.
Later herstelde de pro-democratische factie de democratie, maar alleen met geweld.
Terreurbewind
De Dertig Tirannen, onder leiding van Critias, stelden een Raad van 500 in om de gerechtelijke functies te vervullen die voorheen aan alle burgers toebehoorden. (In het democratische Athene kunnen jury's bestaan uit honderden of duizenden burgers zonder een president.) Ze stelden een politiemacht en een groep van 10 aan om de Piraeus te bewaken. Ze verleenden slechts 3000 burgers het recht om te worden berecht en wapens te dragen.
Alle andere Atheense burgers zouden kunnen worden veroordeeld zonder een proces door de Dertig Tirannen. Dit beroofde de Atheners effectief van hun burgerschap. De Dertig Tirannen executeerden criminelen en vooraanstaande Democraten, evenals anderen die onvriendelijk werden geacht voor het nieuwe oligarchische regime. De machthebbers veroordeelden hun mede-Atheners omwille van hebzucht - om hun eigendom in beslag te nemen. Toonaangevende burgers dronken door de staat veroordeelde gif hemlock. De periode van de Dertig Tirannen was een schrikbewind.
Socrates stelt Athene voor
Velen beschouwen Socrates als de wijste van de Grieken, en hij vocht aan de zijde van Athene tegen Sparta tijdens de Peloponnesische oorlog, dus zijn mogelijke betrokkenheid bij de Spartan-back Thirty Tyrants is verrassend. Helaas heeft de wijze niet geschreven, dus historici hebben gespeculeerd over zijn ontbrekende biografische details.
Socrates kwam in de problemen ten tijde van de dertig tirannen, maar werd pas later gestraft. Hij had enkele tirannen onderwezen. Ze hebben misschien op zijn steun gerekend, maar hij weigerde deel te nemen aan de verovering van Leon van Salamis, die de dertig wilden executeren.
Het einde van de dertig tyrannen
Ondertussen boden andere Griekse steden, ontevreden over de Spartanen, hun steun aan de mannen verbannen door de Dertig Tirannen. De verbannen Atheense generaal Thrasybulus greep het Atheense fort in Phyle, met de hulp van de Thebans, en nam vervolgens de Piraeus, in de lente van 403. Critias werd gedood. De Dertig Tirannen werden angstig en gestuurd naar Sparta voor hulp, maar de Spartaanse koning verwierp het bod van Lysander om de Atheense oligarchen te ondersteunen, en dus konden de 3000 burgers de verschrikkelijke dertig afzetten.
Nadat de dertig tirannen waren afgezet, werd de democratie hersteld in Athene.
bronnen
- 'The Thirty at Athens in the Summer of 404', door Rex Stem. Feniks, Vol. 57, nr. 1/2 (lente-zomer, 2003), pp. 18-34.
- "Socrates over gehoorzaamheid en rechtvaardigheid", door Curtis Johnson. Het westerse politieke kwartaal, Vol. 43, nr. 4 (december 1990), pp. 719-740.
- 'Socrates as Political Partisan', door Neal Wood. Canadian Journal of Political Science, Vol. 7, nr. 1 (maart 1974), pp. 3-31.
