Het nazi-Sovjet niet-aanvalsverdrag

Op 23 augustus 1939 ontmoetten vertegenwoordigers van nazi-Duitsland en de Sovjetunie het nazi-Sovjet niet-aanvalsverdrag (ook wel het Duits-Sovjet niet-aanvalsverdrag en het Ribbentrop-Molotov-pact genoemd), een wederzijdse belofte van de twee leiders garanderen dat geen van beide de andere zou aanvallen.

Met de opkomst van de Tweede Wereldoorlog wordt het steeds duidelijker en garandeert het ondertekenen van het pact Duitsland bescherming tegen de noodzaak van het voeren van een twee-front oorlog. De Sovjetunie ontving in ruil daarvoor land, inclusief delen van Polen en de Baltische staten, als onderdeel van een geheim addendum.

Het pact werd verbroken toen nazi-Duitsland de Sovjetunie minder dan twee jaar later, op 22 juni 1941, aanviel.

Waarom wilde Hitler het pact?

De rol van Duitsland in een twee-front oorlog in de Eerste Wereldoorlog had zijn krachten verdeeld, waardoor hun aanvalskracht werd verzwakt en ondermijnd.

Terwijl hij zich op de oorlog voorbereidde in 1939, was de Duitse dictator Adolf Hitler vastbesloten niet dezelfde fouten te herhalen. Hoewel hij had gehoopt Polen zonder geweld te verwerven (zoals hij Oostenrijk het jaar ervoor had geannexeerd), was de noodzaak om de mogelijkheid van een twee-front oorlog als gevolg van de invasie te verminderen duidelijk.

Aldus was de onderhandeling voor het Nazi-Sovjet Non-agressiepact geboren.

De twee kanten ontmoeten elkaar

Op 14 augustus 1939 nam de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Joachim von Ribbentrop contact op met de Sovjets om een ​​deal te sluiten. Ribbentrop had een ontmoeting met de Sovjet-minister van Buitenlandse Zaken Vyacheslav Molotov in Moskou, en samen hebben ze twee pacten gesloten: het economische akkoord en het nazi-Sovjet niet-aanvalsverdrag.

De economische overeenkomst

Het eerste pact was een economische handelsovereenkomst die Ribbentrop en Molotov op 19 augustus 1939 ondertekenden.

De overeenkomst, die van groot belang is gebleken om Duitsland te helpen de Britse blokkade tijdens de eerste jaren van de Tweede Wereldoorlog te omzeilen, verplichtte de Sovjetunie om voedselproducten en grondstoffen aan Duitsland te leveren in ruil voor producten zoals Duitse machines voor de Sovjetunie.

Het niet-aanvalsverdrag

Op 23 augustus 1939, vier dagen na de ondertekening van de economische overeenkomst en iets meer dan een week voor het begin van de Tweede Wereldoorlog, ondertekenden Ribbentrop en Molotov het niet-agressiepact tussen de nazi's en de Sovjet-Unie..

Openbaar verklaarde deze overeenkomst dat Duitsland en de Sovjetunie elkaar niet zouden aanvallen en dat elk probleem dat zich tussen de twee landen zou voordoen in der minne zou moeten worden aangepakt. Het pact, dat 10 jaar zou hebben geduurd, duurde minder dan twee.

De voorwaarden van het pact omvatten de bepaling dat als Duitsland Polen aanviel, de Sovjetunie niet te hulp zou komen. Dus als Duitsland ten strijde trok tegen het Westen (vooral Frankrijk en Groot-Brittannië) over Polen, garandeerden de Sovjets dat ze niet in de oorlog zouden komen. Dit zou de opening van een tweede front voor Duitsland blokkeren.

Naast de overeenkomst voegden Ribbentrop en Molotov een geheim protocol toe aan het pact - een geheim addendum waarvan het bestaan ​​tot 1989 door de Sovjets werd ontkend.

Aan de kanselier van het Duitse Rijk, de heer A. Hitler,
Ik dank u voor uw brief. Ik hoop dat het Duits-Sovjet Non-aanvalsverdrag een beslissende wending in de politieke betrekkingen tussen onze twee landen zal betekenen.
J. Stalin *

Het geheime protocol

Het geheime protocol bevatte een overeenkomst tussen de nazi's en de Sovjets die Oost-Europa sterk hadden getroffen. In ruil voor de Sovjets die beloven de betrokkenheid bij de aanstaande oorlog te weigeren, gaf Duitsland de Sovjets de Baltische staten (Estland, Letland en Litouwen), waardoor Polen werd verdeeld tussen de twee langs de rivieren Narew, Vistula en San.

De herstructurering van het grondgebied bood de Sovjet-Unie een niveau van bescherming tegen een westerse invasie via een binnenlandse buffer. Het zou die buffer nodig hebben in 1941.

Pact ontvouwt zich, dan ontrafelt

Toen de nazi's Polen in de ochtend van 1 september 1939 aanvielen, stonden de Sovjets klaar en keken toe. Twee dagen later begon de Tweede Wereldoorlog met de Britse oorlogsverklaring aan Duitsland.

Sovjets kwamen op 17 september het oosten van Polen binnen om hun "invloedssfeer" te bezetten, zoals aangegeven in het geheime protocol.

Het nazi-Sovjet Non-agressie-pact heeft de Sovjet-Unie effectief uitgesloten van deelname aan de strijd tegen Duitsland, waardoor Duitsland succes heeft behaald in zijn poging om zijn grenzen te beschermen tegen een tweevoudige oorlog.

De nazi's en de Sovjets hielden zich aan de voorwaarden van het pact en het protocol tot de verrassingsaanval van Duitsland en de invasie van de Sovjet-Unie op 22 juni 1941.