The Jonestown Massacre
Share
Op 18 november 1978 droeg Peoples Temple-leider Jim Jones alle leden op die woonden in de Jonestown, Guyana compound om een daad van "revolutionaire zelfmoord" te plegen door vergiftigde klap te drinken. In totaal stierven die dag 918 mensen, van wie bijna een derde kind was.
De Jonestown Massacre was de meest dodelijke enkele niet-natuurlijke ramp in de Amerikaanse geschiedenis tot 11 september 2001. De Jonestown Massacre blijft ook de enige keer in de geschiedenis waarin een Amerikaans congreslid (Leo Ryan) werd gedood in de lijn van zijn plicht.
Jim Jones and the Peoples Temple
Jim Jones, zijn vrouw en hun geadopteerde kinderen. Don Hogan Charles / Getty Images Opgericht in 1956 door Jim Jones, was de Peoples Temple een raciaal geïntegreerde kerk die zich richtte op het helpen van mensen in nood. Jones richtte oorspronkelijk de Peoples Temple in Indianapolis, Indiana op, maar verhuisde het vervolgens in 1966 naar Redwood Valley, Californië.
Jones had een visie van een communistische gemeenschap, een waarin iedereen in harmonie samenleefde en voor het algemeen belang werkte. Hij was in staat om dit op een kleine manier te vestigen in Californië, maar hij droomde ervan een compound buiten de Verenigde Staten op te richten.
Deze compound zou volledig onder zijn controle zijn, Peoples Temple-leden toestaan om anderen in het gebied te helpen, en ver weg zijn van enige invloed van de regering van de Verenigde Staten.
De nederzetting in Guyana
Het Jonestown-paviljoen, nu verlaten. Bettmann Archive / Getty Images Jones vond een afgelegen locatie in het Zuid-Amerikaanse land Guyana die bij zijn behoeften paste. In 1973 pachtte hij wat land van de Guyanese regering en liet arbeiders het beginnen vrij te maken van de jungle.
Omdat alle bouwmaterialen naar de Jonestown Agricultural Settlement moesten worden verzonden, verliep de bouw van de site traag. Begin 1977 woonden er slechts ongeveer 50 mensen op het terrein en Jones was nog steeds in de VS..
Dat veranderde echter allemaal toen Jones bericht kreeg dat er een exposé over hem zou worden afgedrukt. Het artikel bevat interviews met ex-leden.
De nacht voordat het artikel zou worden afgedrukt, vlogen Jim Jones en enkele honderden Peoples Temple-leden naar Guyana en verhuisden naar het Jonestown-terrein.
Dingen gaan verkeerd in Jonestown
Jonestown was bedoeld als een utopie. Toen de leden echter in Jonestown aankwamen, was het niet zoals verwacht. Omdat er niet genoeg hutten waren gebouwd om mensen te huisvesten, was elke hut gevuld met stapelbedden en overvol. De hutten waren ook gescheiden naar geslacht, dus gehuwde paren werden gedwongen om apart te wonen.
De hitte en vochtigheid in Jonestown was verstikkend en zorgde ervoor dat een aantal leden ziek werd. Leden moesten ook lange werkdagen in de hitte werken, vaak tot elf uur per dag.
Overal op het terrein konden leden Jones's stem horen uitzenden via een luidspreker. Helaas praatte Jones vaak eindeloos over de luidspreker, zelfs de hele nacht door. Uitgeput van een lange dag werken, deden leden hun best om er doorheen te slapen.
Hoewel sommige leden het leuk vonden om in Jonestown te wonen, wilden anderen weg. Omdat de compound omringd was door kilometerslange jungle en omringd door gewapende bewakers, hadden leden Jones toestemming nodig om te vertrekken. En Jones wilde niet dat iemand zou vertrekken.
Congreslid Ryan bezoekt Jonestown
Congreslid Leo Ryan. Bettmann Archive / Getty Images Amerikaanse vertegenwoordiger Leo Ryan uit San Mateo, Californië hoorde meldingen van slechte dingen die in Jonestown gebeurden; dus besloot hij naar Jonestown te gaan en zelf uit te zoeken wat er aan de hand was. Hij nam zijn adviseur, een NBC-filmploeg en een groep betrokken familieleden van Peoples Temple-leden mee.
Aanvankelijk zag alles er goed uit voor Ryan en zijn groep. Die avond gaf iemand tijdens een groot diner en dans in het paviljoen echter stiekem een van de NBC-bemanningsleden een briefje met de namen van een paar mensen die wilden vertrekken. Toen werd duidelijk dat sommige mensen tegen hun wil werden vastgehouden in Jonestown.
De volgende dag, 18 november 1978, kondigde Ryan aan dat hij bereid was iedereen mee te nemen die wilde teruggaan naar de Verenigde Staten. Bezorgd over de reactie van Jones, accepteerden slechts enkele mensen het aanbod van Ryan.
De aanval op de luchthaven
Toen het tijd was om te vertrekken, kropen de leden van de Peoples Temple, die hadden verklaard dat ze Jonestown wilden verlaten, aan boord van een vrachtwagen met de entourage van Ryan. Voordat de vrachtwagen ver kwam, werd Ryan, die had besloten achter te blijven om te zorgen dat er niemand anders wilde vertrekken, aangevallen door een lid van de Peoples Temple.
De aanvaller slaagde er niet in Ryan's keel door te snijden, maar het incident maakte duidelijk dat Ryan en de anderen gevaar liepen. Ryan sloot zich toen aan bij de vrachtwagen en verliet de compound.
De vrachtwagen is veilig naar het vliegveld gereden, maar de vliegtuigen waren niet klaar om te vertrekken toen de groep arriveerde. Terwijl ze wachtten, stopten een tractor en aanhangwagen vlak bij hen. Vanuit de trailer doken Peoples Temple-leden op en begonnen op Ryan's groep te schieten.
Op het asfalt werden vijf mensen gedood, waaronder congreslid Ryan. Vele anderen raakten zwaargewond.
Massale zelfmoord in Jonestown: Drinking Poisoned Punch
Terug in Jonestown beval Jones iedereen zich in het paviljoen te verzamelen. Nadat iedereen was samengesteld, sprak Jones met zijn congregatie. Hij was in paniek en leek geagiteerd. Hij was van streek dat sommige van zijn leden waren vertrokken. Hij deed alsof de dingen haastig moesten gebeuren.
Hij vertelde de gemeente dat er een aanval op Ryan's groep zou komen. Hij vertelde hen ook dat Jonestown vanwege de aanval niet veilig was. Jones was ervan overtuigd dat de Amerikaanse regering sterk zou reageren op de aanval op Ryan's groep. "Als ze uit de lucht beginnen te parachutespringen, schieten ze op enkele van onze onschuldige baby's," vertelde Jones.
Jones vertelde zijn gemeente dat de enige uitweg was om de "revolutionaire daad" van zelfmoord te plegen. Een vrouw sprak zich uit tegen het idee, maar nadat Jones redenen had gegeven waarom er geen hoop was op andere opties, sprak de menigte zich tegen haar uit.
Toen werd aangekondigd dat Ryan dood was, werd Jones urgenter en verhit. Jones drong er bij de gemeente op aan zelfmoord te plegen door te zeggen: "Als deze mensen hier landen, zullen ze sommige van onze kinderen hier martelen. Ze zullen onze mensen martelen, ze zullen onze senioren martelen. We kunnen dit niet hebben."
Jones zei dat iedereen zich moest haasten. Grote ketels gevuld met druivensmaak Flavour-Aid (niet Kool-Aid), cyanide en Valium werden in het paviljoen met open zijkanten geplaatst.
Bettmann Archive / Getty Images Baby's en kinderen werden eerst grootgebracht. Spuiten werden gebruikt om het vergiftigde sap in hun mond te gieten. Moeders dronken toen wat van de vergiftigde stomp.
Vervolgens gingen andere leden. Sommige leden waren al dood voordat anderen hun drankjes kregen. Als iemand niet meewerkte, waren er bewakers met geweren en kruisbogen om hen aan te moedigen. Het duurde ongeveer vijf minuten voordat elke persoon stierf.
Het dodental
Bettmann Archive / Getty Images Op die dag, 18 november 1978, stierven 912 mensen door het drinken van het gif, waarvan 276 kinderen. Jones stierf aan een enkele schotwond aan het hoofd, maar het is onduidelijk of hij dit zelf heeft gedaan.
Portretten van de slachtoffers van Jonestown. Symphony999 / CC BY-SA 3.0 / Wikimedia Commons Slechts een handvol mensen overleefden, hetzij door te ontsnappen in de jungle of zich ergens in de compound te verstoppen. In totaal stierven 918 mensen, hetzij op het vliegveld, hetzij op het Jonestown-terrein.
