De Iditarod en dierenmishandeling

De Iditarod Trail hondenslee race is een sledehondenrace van Anchorage, Alaska naar Nome, Alaska, een route die meer dan 1.100 mijl lang is. Afgezien van fundamentele argumenten voor dierenrechten tegen het gebruik van honden voor entertainment of om sleeën te trekken, hebben veel mensen bezwaar tegen de Iditarod vanwege de dierenmishandeling en de dood.

"[J] bergachtige bergketens, bevroren rivier, dicht bos, verlaten toendra en mijlen van winderige kust ... temperaturen ver onder nul, winden die een volledig verlies van zicht kunnen veroorzaken, de gevaren van overstroming, lange uren van duisternis en verraderlijke beklimmingen en zij heuvels. "

Dit komt van de officiële Iditarod-website.

De dood van een hond in Iditarod in 2013 heeft raceorganisatoren ertoe aangezet de protocollen voor honden die uit de race zijn verwijderd, te verbeteren.

Geschiedenis van de Iditarod

De Iditarod Trail is een National Historic Trail en werd opgericht als een route voor hondensleden om toegang te krijgen tot afgelegen, besneeuwde gebieden tijdens de goudkoorts in Alaska uit 1909. In 1967 begon de Iditarod Trail Sled Dog Race als een veel kortere sledehondenrace, over een deel van de Iditarod Trail. In 1973 veranderden raceorganisatoren de Iditarod Race in de slopende 9-12-daagse race die het vandaag is, eindigend in Nome, AK. Zoals de officiële website van Iditarod zegt: "Er waren velen die geloofden dat het gek was om een ​​stel paddenstoelen de uitgestrekte onbewoonde wildernis van Alaska te sturen."

De Iditarod vandaag

De regels voor de Iditarod vereisen teams van één musher met 12 tot 16 honden, met minstens zes honden die de finishlijn passeren. De musher is de menselijke bestuurder van de slee. Iedereen die in Alaska is veroordeeld voor dierenmishandeling of dierenverwaarlozing, wordt gediskwalificeerd als musher in de Iditarod. De race vereist dat de teams drie verplichte pauzes nemen.

In vergelijking met voorgaande jaren is het inschrijfgeld gestegen en is de beurs gedaald. Elke musher die eindigt in de top 30 ontvangt een geldprijs.

Inherent Cruelty in the Race

Volgens de Sled Dog Action Coalition zijn ten minste 136 honden gestorven in de Iditarod of als gevolg van rennen in de Iditarod. De wedstrijdorganisatoren, het Iditarod Trail Committee (ITC), romantiseren tegelijkertijd het meedogenloze terrein en het weer dat de honden en mushers tegenkomen, terwijl ze beweren dat de race niet wreed is voor de honden. Zelfs tijdens hun pauzes moeten de honden buiten blijven, behalve wanneer ze worden onderzocht of behandeld door een dierenarts. In de meeste Amerikaanse staten zou het twaalf dagen buiten houden van een hond bij vriesweer een overtuiging van dierenmishandeling rechtvaardigen, maar de wreedheidsstatuten van Alaska stellen standaardpraktijken voor hondenmutshout vrij: rodeo's of aandelenwedstrijden. " In plaats van een daad van dierenmishandeling is deze blootstelling een vereiste van de Iditarod.

Tegelijkertijd verbieden de regels van Iditarod 'wrede of onmenselijke behandeling van de honden'. Een musher kan worden gediskwalificeerd als een hond sterft aan misbruik, maar de musher wordt niet gediskwalificeerd als

“[D] de doodsoorzaak is te wijten aan een omstandigheid, aard van het spoor, of kracht buiten de controle van de musher. Dit erkent de inherente risico's van reizen in de wildernis. "

Als een persoon in een andere staat zijn hond dwong meer dan 1.100 mijl door ijs en sneeuw te rennen en de hond stierf, zouden ze waarschijnlijk worden veroordeeld voor dierenmishandeling. Het is vanwege het inherente risico om de honden twaalf dagen lang door een bevroren toendra te laten rennen bij minder dan nul weer dat velen geloven dat de Iditarod moet worden gestopt.

De officiële regels van Iditarod stellen: "Alle sterfgevallen onder honden zijn betreurenswaardig, maar er zijn er een paar die als onvoorspelbaar kunnen worden beschouwd.".

Ontoereikende veterinaire zorg

Hoewel racecheckpoints worden bemand door dierenartsen, slaan mushers soms checkpoints over en is het niet nodig dat de honden worden onderzocht. Volgens de Sled Dog Action Coalition behoren de meeste dierenartsen van Iditarod tot de International Sled Dog Veterinary Medical Association, een organisatie die sledehondenrassen promoot. In plaats van onpartijdige zorgverleners voor de honden te zijn, hebben ze een gevestigd belang, en in sommige gevallen, een financieel belang, bij het bevorderen van sledehondenraces. Dierenartsen van Iditarod hebben zelfs toegestaan ​​dat zieke honden blijven rennen en hebben de sterfte van honden vergeleken met die van gewillige menselijke atleten. Er is echter nooit een menselijke atleet gestorven in de Iditarod.

Opzettelijk misbruik en wreedheid

Bezorgdheid over opzettelijk misbruik en wreedheid buiten de ontberingen van de race zijn ook geldig. Volgens een ESPN-artikel: