De goede tijden vermoorden me

Als je op zoek bent naar een aantrekkelijk spel voor een jonge cast met gemengd ras, wil je misschien een kijkje nemen De goede tijden vermoorden mevan Lynda Barry. Dit toneelstuk, gepubliceerd in 1993, biedt twee sterke vrouwelijke rollen waarin tieners tieners kunnen spelen en een veelvoud aan kwesties om te bespreken met cast en crew tijdens repetities en met publiek in talkbacks.

Formaat

Dit is een spel met twee handelingen, maar het is ongebruikelijk dat het bestaat uit 36 ​​korte scènes of vignetten; 26 in Act One en 10 in Act 2. Het verhaal is het verhaal van adolescent Edna Arkins. Ze is de hoofdpersoon en ze verschijnt in elke scène; ze breekt de vierde muur en spreekt het publiek aan voor, tijdens en na interactie met de andere personages.

Elk vignet heeft een titel zoals Platenspeler Night Club of Beste vrienden dat communiceert de essentie van de scène. De scènes onthullen het verhaal van vriendschap tussen twee adolescente meisjes in Amerika, midden jaren zestig. Het ene vignet vloeit over in het andere en creëert een verzameling scènes die de moeilijkheden van het volwassen worden onthullen te midden van familiezeer, persoonlijke groeipijnen en raciale vooroordelen.

Gegoten maat

Er zijn rollen voor 16 vrouwen en 8 mannen. Opgesplitst per race, roept het spel op om 10 witte vrouwen en 6 zwarte vrouwen, en 3 witte mannen en 5 zwarte mannen. Verdubbeling van rollen is mogelijk, wat resulteert in een totale minimale castgrootte van 16.

Rollen

• Edna Arkins: Een blank 12-jarig meisje dat met haar gezin woont in een huis aan een stadsstraat dat langzaam is geïntegreerd
• Lucy Arkins: Edna's jongere zus
• Edna's ouders en uitgebreide familie: Mama, papa, oom Don, tante Margaret, neef Steve en neef Ellen
• Bonna Willis: Een zwart meisje van 12-13 jaar oud dat onlangs in de buurt van Edna is komen wonen
• Bonna's ouders en uitgebreide familie: Mama, papa, jongere broer Elvin en tante Martha
• Terugkerende kleine rollen: Twee zwarte tieners genaamd Earl en Bonita, en vriend van neef Ellen, Sharon
• ensemble: Er zijn meerdere scènes die zouden worden verbeterd door vrienden, buren, klasgenoten en andere mensen. Er zijn ook verschillende kleine rollen: een leraar, een moeder, een pastor, een padvinderleider en haar dochter.

Set en kostuums

De meeste actie vindt plaats op de portieken, straten, werven en keukens van de huizen van Edna en Bonita. Andere instellingen zijn de kelder van Edna, een camping, een vergaderruimte, een stoere buurt, een kerk en een schoolgang. Deze kunnen gemakkelijk worden voorgesteld met verlichting of een paar verplaatsbare kleine setstukken.

De tijdsperiode van dit spel is cruciaal voor het verhaal, dus de kostuums moeten Amerikaanse kleding uit de vroege jaren 1960 zijn - meestal casual en goedkoop.

Muziek

Liederen en zingen vinden gedurende deze productie plaats, zorgen voor sfeer, onderstrepen emoties en acties, en contextualiseren het verhaal in het Amerikaanse Amerika van de jaren 60. Veel van het zingen gebeurt met de platen die de personages spelen; wat zingen is a capella. Het script identificeert de precieze nummers en biedt songteksten in de tekst of in een appendix.

Inhoudsproblemen

Veel van de inhoud en taal van dit stuk lijkt zo onschuldig gezien de 20-plus jaren sinds de openingsavond en de setting van 50-plus jaar geleden. Toch is het vermeldenswaard dat het stuk gaat over huwelijkse ontrouw, rassendiscriminatie (een van Edna's regels vermeldt de regel: "Geen negerkinderen kunnen in onze huisregel komen") en de onbedoelde verdrinking van Bonna's broer. De taal is relatief tam, maar de dialoog bevat de woorden 'ezel', 'boodie', 'pooier', 'kont' en dergelijke. Er is echter geen godslastering.