Het volledige verhaal van de Embargo Act van Thomas Jefferson uit 1807

De Embargo Act van 1807 was een poging van president Thomas Jefferson en het Amerikaanse congres om Amerikaanse schepen te verbieden handel te drijven in buitenlandse havens. Het was bedoeld om Groot-Brittannië en Frankrijk te straffen voor het verstoren van de Amerikaanse handel terwijl de twee grote Europese mogendheden met elkaar in oorlog waren.

Het embargo werd voornamelijk neergeslagen door het Berlijnse decreet van Napoleon Bonaparte uit 1806, waarin werd aangekondigd dat neutrale schepen die goederen van Britse makelij voerden, in beslag werden genomen door Frankrijk, waardoor Amerikaanse schepen werden blootgesteld aan aanvallen door privé-schepen. Dan, een jaar later, zeilers uit de USS Chesapeake werden gedwongen in dienst van officieren van het Britse schip HMS Luipaard. Dat was de druppel. Het congres nam de Embargo Act aan in december 1807 en Jefferson tekende deze op 22 december 1807 in de wet.

De president hoopte dat de daad een oorlog tussen de Verenigde Staten en Groot-Brittannië zou voorkomen. Tegelijkertijd zag Jefferson het als een manier om schepen als militaire middelen buiten gevaar te houden, tijd te kopen voor het behoud en aan te geven (na de Chesapeake-gebeurtenis) dat de VS erkende dat een oorlog in de toekomst lag. Jefferson zag het ook als een manier om niet-productieve oorlogswinst te staken, wat het felbegeerde maar nooit bereikte doel van Amerikaanse autarkie-economische onafhankelijkheid van Groot-Brittannië en andere economieën ondermijnt.

Misschien onvermijdelijk was de Embargo-wet ook een voorloper van de oorlog van 1812.

Effecten van het embargo

Economisch verwoestte het embargo de Amerikaanse scheepvaartexport en kostte het de Amerikaanse economie in 1807 ongeveer 8 procent aan verlaagd bruto nationaal product. Met het embargo daalde de Amerikaanse export met 75% en daalde de import met 50% - de wet heeft niet volledig geëlimineerd handels- en binnenlandse partners. Vóór het embargo bereikte de export naar de Verenigde Staten $ 108 miljoen. Een jaar later waren ze iets meer dan $ 22 miljoen.

Toch werden Groot-Brittannië en Frankrijk, opgesloten in de Napoleontische oorlogen, niet erg beschadigd door het verlies van handel met Amerikanen. Het embargo was dus bedoeld om Europa's grootste mogendheden te straffen en had in plaats daarvan negatieve gevolgen voor gewone Amerikanen.

Hoewel de westerse staten in de Unie relatief onaangetast waren, omdat ze op dat moment weinig te handelen hadden, werden andere delen van het land zwaar getroffen. Katoentelers in het Zuiden verloren hun Britse markt volledig. Kooplieden in New England waren het zwaarst getroffen. In feite was onvrede daar zo wijdverbreid dat er door lokale politieke leiders serieus werd gesproken over afscheid nemen van de Unie, decennia vóór de vernietigingscrisis of de burgeroorlog.

Jefferson's voorzitterschap

Een ander gevolg van het embargo was dat de smokkel over de grens met Canada toenam en ook smokkel per schip overheerste. Dus de wet was zowel ineffectief als moeilijk te handhaven. Veel van die zwakke punten werden aangepakt door een aantal amendementen en nieuwe daden geschreven door Jefferson's minister van Financiën Albert Gallatin (1769-1849), aangenomen door het Congres en ondertekend in de wet door de president: maar de president stopte in wezen met actieve steun op zijn eigen na het signaleren van zijn besluit om geen derde ambtstermijn in december 1807 te zoeken.

Niet alleen zou het embargo het presidentschap van Jefferson aantasten, waardoor hij aan het eind tamelijk impopulair was, maar de economische effecten keerden zich ook niet volledig terug tot het einde van de oorlog van 1812.

Einde van het embargo

Het embargo werd begin 1809 door het Congres ingetrokken, slechts enkele dagen voor het einde van het presidentschap van Jefferson. Het werd vervangen door een minder beperkend stuk wetgeving, de Non-gemeenschapswet, die de handel met Groot-Brittannië en Frankrijk verbood.

De nieuwere wet was niet succesvoller dan de Embargo Act en de betrekkingen met Groot-Brittannië bleven rafelen totdat president James Madison drie jaar later een oorlogsverklaring kreeg van het Congres en de oorlog van 1812 begon.

Bronnen en verder lezen

• Frankel, Jeffrey A. "Het embargo van 1807-1809 tegen Groot-Brittannië." Het Journal of Economic History 42.2 (1982): 291-308.
• Irwin, Douglas A. "The Welfare Cost of Autarky: Evidence from the Jeffersonian Trade Embargo, 1807-09." Overzicht van internationale economie 13.4 (2005): 631-45.
• Mannix, Richard. "Gallatin, Jefferson en de Embargo van 1808." Diplomatieke geschiedenis 3.2 (1979): 151-72.
• Spivak, Burton. "Jefferson's English Crisis: Commerce, Embargo, and the Republican Revolution." Charlottesville: University Press of Virginia, 1979.