De oprichting van Rome

Traditioneel werd de stad Rome gesticht in 753 v.Chr. * De verhalen over de oprichting van Rome zijn tegenstrijdig, maar er zijn twee belangrijke grondleggers om naar uit te kijken: Romulus (naar wie de stad mogelijk is genoemd) en Aeneas. Het is ook mogelijk dat Evander van Arcadia Rome heeft gesticht. Veel van de informatie over de oprichting van Rome komt uit het eerste boek over Livy's geschiedenis van Rome.

Aeneas als oprichter van Rome

De Trojaanse prins Aeneas, een belangrijke figuur die de Romeinen met de Trojanen en de godin Venus verbindt, wordt soms gecrediteerd met de oprichting van Rome als het hoogtepunt van zijn avonturen na de Trojaanse oorlog, maar de versie van de Romeinse mythe die het meest bekend is is dat van Romulus, de eerste koning van Rome. 

De Romulus en Remus-mythe

Romulus en Remus waren tweelingbroers, de zonen van een vestaalse maagd genaamd Rhea Silvia (ook Ilia genoemd) en de god Mars, volgens de legende. Omdat vestaalse maagden levend begraven konden worden als ze hun kuisheidsgeloften schonden, nam degene die Rhea Silvia dwong het equivalent van een oud klooster binnen te gaan aan dat Rhea Silvia kinderloos zou blijven.

De grootvader en oudoom van de tweeling waren Numitor en Amulius, die de rijkdom en het koninkrijk van Alba Longa (een stad gesticht door Aeneas 'zoon Ascanius) met elkaar verdeelden, maar toen greep Amulius het aandeel van Numitor en werd de enige heerser. Om vergelding door de nakomelingen van zijn broer te voorkomen, maakte Amulius van zijn nicht een vestaalse maagd. Toen Rhea zwanger werd, werd haar leven gespaard vanwege het speciale pleiten van Amulius 'dochter Antho. Hoewel ze haar leven bewaarde, zat Rhea gevangen.

In tegenstelling tot het plan, werd de maagdelijke Rhea geïmpregneerd door de god Mars. Toen de tweelingjongens werden geboren, wilde Amulius dat ze werden gedood, en zo vroeg iemand, misschien Faustulus, een varkenshoeder, om de jongens te ontmaskeren. Faustulus verliet de tweeling op de rivieroever waar een wolvin hen verzorgde, en een specht voedde en bewaakte hen totdat Faustulus hen weer onder zijn hoede nam. De twee jongens waren goed opgeleid door Faustulus en zijn vrouw, Acca Larentia. Ze zijn groot en aantrekkelijk geworden.

" Ze zeggen dat zijn naam Faustulus was; en dat ze door hem naar zijn huis werden gedragen en aan zijn vrouw Larentia werden gegeven om te worden opgevoed. Sommigen menen dat Larentia onder de herders Lupa heette omdat ze een veelvoorkomende prostituee was, en daarom werd een opening geboden voor het prachtige verhaal."
-Livy Book I

Als volwassenen bevond Remus zich in de gevangenis en in aanwezigheid van Numitor, die vanaf zijn leeftijd bepaalde dat Remus en zijn tweelingbroer zijn kleinzonen zouden kunnen zijn. Faustulus hoorde van Remus 'hachelijke situatie en vertelde Romulus de waarheid van zijn geboorte en stuurde hem weg om zijn broer te redden.

Amulius werd veracht en Romulus trok een menigte aanhangers toen hij Alba Longa naderde om de koning te doden. De tweeling herinstalleerde hun grootvader Numitor op de troon en bevrijdde hun moeder die gevangenzat voor haar misdaad.

De oprichting van Rome

Omdat Numitor nu over Alba Longa regeerde, hadden de jongens hun eigen koninkrijk nodig en vestigden zich in het gebied waar ze waren opgegroeid, maar de twee jonge mannen konden niet beslissen over de exacte locatie en begonnen afzonderlijke sets van muren rond verschillende heuvels te bouwen: Romulus , rond de Palatine; Remus, rond de Aventijn. Daar namen ze auguten om te zien welk gebied de goden prefereerden. Op basis van tegenstrijdige voortekenen beweerde elke tweeling dat hij de plaats van de stad was. Een boze Remus sprong over de muur van Romulus en Romulus doodde hem.

Rome is daarom vernoemd naar Romulus:

" Een meer gebruikelijk verhaal is dat Remus, bespottend van zijn broer, over de nieuw opgerichte muren sprong en vervolgens door Romulus in een vlaag van hartstocht werd gedood, die hem bespot, woorden aan dit doel toevoegden: "Dus vergaan iedereen hierna, wie zal over mijn muren springen. " Zo verkreeg Romulus alleen voor zichzelf het bezit van de hoogste macht. De stad, toen gebouwd, werd vernoemd naar de naam van de oprichter."
-Livy Book I

Aeneas en Alba Longa

Aeneas, zoon van de godin Venus en de sterfelijke Anchises, verliet de brandende stad Troje aan het einde van de Trojaanse oorlog, met zijn zoon Ascanius. Na vele avonturen, die de Romeinse dichter Vergil of Virgil beschrijft in het aeneid, Aeneas en zijn zoon kwamen aan in de stad Laurentum aan de westkust van Italië. Aeneas huwde Lavinia, de dochter van een plaatselijke koning, Latinus, en stichtte de stad Lavinium ter ere van zijn vrouw. Ascanius, zoon van Aeneas, besloot een nieuwe stad te bouwen, die hij Alba Longa noemde, onder de berg Alban.

Alba Longa was de geboorteplaats van Romulus en Remus, die ongeveer een dozijn generaties van Aeneas waren gescheiden.

"Aeneas werd gastvrij vermaakt in het huis van Latinus; daar bevestigde Latinus, in aanwezigheid van zijn huisgoden, de openbare competitie door een familie, door Aeneas zijn dochter ten huwelijk te geven. Deze gebeurtenis bevestigde de Trojaanse paarden volledig in de hoop om eindelijk hun omzwervingen te beëindigen door een blijvende en permanente nederzetting. Ze bouwden een stad, die Aeneas Lavinium noemde naar de naam van zijn vrouw. Kort daarna was ook een zoon de kwestie van het onlangs gesloten huwelijk, aan wie zijn ouders de naam Ascanius gaven."
-Livy Book I

Plutarch op mogelijke stichters van Rome

"... Roma, van wie deze stad zo genoemd werd, was de dochter van Italus en Leucaria; of, volgens een ander verhaal, van Telephus, de zoon van Hercules, en dat ze getrouwd was met Aeneas, of ... met Ascanius, de zoon van Aeneas. Sommigen vertellen ons dat Romanus, de zoon van Ulysses en Circe, het heeft gebouwd; sommigen, Romus de zoon van Emathion, Diomede heeft hem van Troje gezonden; en anderen, Romus, koning van de Latijnen, nadat ze de Tyrreeners hadden verdreven, die van Thessalië naar Lydië waren gekomen en vandaar naar Italië."
-Plutarchus

Isidore van Sevilla op Evander en de oprichting van Rome

Er is een regel (313) in het 8e boek van de aeneid dat suggereert dat Evander van Arcadia Rome heeft gesticht. Isidore van Sevilla meldt dit als een van de verhalen over de oprichting van Rome. 

" Een verbannen band,
Rijd met Evander uit het Arcadische land,
Heb hier geplant en hun muren hoog geplaatst;
Hun stad roept de oprichter Pallanteum,
Afgeleid van Pallas, de naam van zijn overgrootvader:
Maar de felle oude Spanjaarden claimen bezit,
Met oorlog die de nieuwe kolonie besmet.
Deze maken uw vrienden en vertrouwen op hun hulp."
-Dryden vertaling uit boek 8 van de aeneid.

Aandachtspunten over de Romeinse grondlegenda

• Rome werd volgens de traditie gesticht op 21 april 753 v.Chr. Het werd gevierd in Rome met het festival van Parilia.
• Omdat een specht de tweeling verzorgde, was de specht heilig voor Rome.
• In sommige versies van het verhaal werd Rhea verdronken en trouwde vervolgens met de riviergod Tiber.
• Toen Faustulus de tweeling voor het eerst liet gaan, zweefden ze in de rivier en spoelden vervolgens aan de basis van een vijgenboom aan. Dit was de site waar ze hun stad bouwden.
• In sommige versies was Acca Larentalia een prostituee.
• De verhalen over de oprichting van Rome zijn precies dat, verhalen. De legendes als geheel worden niet bevestigd door tastbaar bewijs, hoewel ze kunnen worden gebruikt om enkele stukjes archeologische gegevens te interpreteren.

* 753 v.Chr. is een belangrijk jaar om te weten, omdat sommige Romeinen hun jaren vanaf deze begintijd rekenden (ab urbe condita), hoewel de namen van de consuls vaker werden gebruikt om een ​​jaar vast te stellen. Bij het bekijken van Romeinse datums ziet u ze mogelijk vermeld als xyz jaar A.U.C., wat betekent "xyz jaar vanaf (na) de oprichting van de stad." Je zou het jaar 44 voor Christus kunnen schrijven. als 710 A.U.C. en het jaar A.D. 2010 als 2763 A.U.C .; met andere woorden, 2763 jaar na de oprichting van Rome.