De definitie van Philippic

Philippic is discours (traditioneel een oratie) dat wordt gekenmerkt door een felle veroordeling van een onderwerp; een diatribe of woede.

De voorwaarde filippica (uit het Grieks philippikos) is afgeleid van de virulente aanklachten van Filips II van Macedonië, geleverd door Demosthenes van Athene in de vierde eeuw voor Christus. Demosthenes wordt algemeen beschouwd als de grootste redenaar van zijn leeftijd. Zie voorbeelden en opmerkingen hieronder.

Romanschrijver Donna Tartt's Philippic Against Prescriptive Usage

Michael Pietsch: Voordat ik begon met het bewerken van je boek, stuurde je een filippica tegen standaardisatie. Je verklaarde die spellingcontrole, automatisch corrigeren en (als ik me goed herinner) zelfs heilige koeien zoals Strunk & White en de Chicago Manual of Style zijn de vijanden van de schrijver, dat de stem en de keuze van de schrijver de hoogste standaard zijn. Heb je advies voor andere schrijvers die worden geconfronteerd met redactionele standaardisatie?
Donna Tartt: Was het echt een Filippijnse? Ik dacht dat het meer een hartelijke notitie was.
Pietsch: Tweederde van de weg door een reeks notities aan de kopie-editor, schreef je:

Ik ben vreselijk verontrust door de steeds groter wordende neiging tot gestandaardiseerd en normatief gebruik, en ik denk dat de twintigste-eeuwse, Amerikaans bedachte conventies van huisregels en huisstijl, om maar te zwijgen van automatische computerfuncties zoals Spellcheck en AutoCorrect, schurend, vernauwend en destructief effect op de manier waarop schrijvers taal gebruiken en uiteindelijk op de taal zelf. Journalistiek en kranten schrijven zijn één ding; Huisstijl daar ongetwijfeld zeer waardevol; maar als een literaire romanschrijver die met de hand schrijft, in een notitieboek, wil ik taal voor textuur kunnen gebruiken en heb ik opzettelijk een losser model uit de pre-twintigste eeuw gebruikt in plaats van mijn werk door een enkele huisstijlmolen te laten lopen.

Tartt: Welnu - ik zeg niet dat de stem van de schrijver altijd de hoogste standaard is; alleen dat veel schrijvers die goede stylisten zijn en wiens werk ik leuk vind, niet voorbij een hedendaagse copy-editor zouden komen, gewapend met de Chicago Manual, waaronder enkele van de grootste schrijvers en stylisten van de 19e en 20e eeuw.

(Donna Tartt en Michael Pietsch, "The Slate Book Review Conversatie auteur-redacteur. " Leisteen, 11 oktober 2013)

Paul Simon's "Simple Desultory Philippic"

"Ik ben Norman Mailered geweest, Maxwell Taylored.
Ik was John O'Hara'd, McNamara'd.
Ik ben Stoned en Beatled geweest tot ik blind ben.
Ik ben Ayn Randed geweest, bijna gebrandmerkt
Communist, want ik ben linkshandig.
Dat is de hand die ik gebruik, nou, laat maar!
"Ik ben Mick Jaggered geweest, met zilveren dolk.
Andy Warhol, kom alsjeblieft niet thuis?
Ik ben moeder, vader, tante en oom geweest,
Been Roy Haleed en Art Garfunkeled.
Ik heb net ontdekt dat iemand op mijn telefoon heeft getikt. "

[Paul Simon, "A Simple Desultory Philippic (of hoe ik Robert McNamara'd was voor inzending)." Peterselie, salie, rozemarijn en tijm van Simon & Garfunkel. Columbia, 1966]

De Filippiërs van Demosthenes (384-323 v.Chr.)

"Vanaf 351 v.Chr., Tot zijn zelf-geïnduceerde dood door gif in 323 v.Chr. (Om de dood door toedoen van de soldaten van Philip of Macedon te voorkomen), draaide Demosthenes zijn talenten om in openbare aangelegenheden, in het bijzonder om het Atheense volk te verzamelen tegen de dreigende invasie van Philip…
De Philippics zijn toespraken gehouden door Demosthenes tussen de jaren 351 v.Chr. en 340 v.Chr. Er zijn vier Filippijnse oraties, hoewel Dobson twijfelt of de vierde legitiem is. De eerste twee Filippiërs roepen het Atheense volk op zich tegen Philip te verzetten voordat Athene zelf wordt bedreigd door overheersing door de barbaar uit het noorden. De Derde Philippic vindt plaats nadat Philip de controle heeft gekregen over vele delen van het Atheense rijk en op het punt staat te marcheren in de stad Olynthus. Demosthenes pleit dringend en wanhopig voor een militaire missie om de Olympiërs te helpen en zich voor te bereiden op oorlog. Ondanks zijn falen in het opwekken van het Atheense volk om zich te wapenen tegen Philip, worden de Filippijnse oraties van Demosthenes beschouwd als meesterwerken van retorische uitvinding en techniek. "

(James J. Murphy, Richard A. Katula en Michael Hoppmann, Een synoptische geschiedenis van klassieke retoriek, 4e ed. Routledge, 2014)

De Filippijnen van Cicero (106-43 v.Chr.)

• "Met de moord op Julius Caesar in 44 v.Chr. Kwam Cicero opnieuw in een politieke arena die hem de gelegenheid gaf zijn consulaire stem te vernieuwen en zijn republikeinse retoriek te gebruiken, nu tegen Caesars luitenant Marcus Antonius. Deze Philippics stond Caesar toe zijn Demosthenic persona nieuw leven in te blazen en een deksteen te geven aan zijn bewering de nabije belichaming van de [Romeinse] Republiek te zijn, opscheppend aan het begin van de Tweede Philippic dat er in twintig jaar geen vijand van de Republiek is geweest die ook niet tegelijkertijd de oorlog aan Cicero heeft verklaard ... Cicero's verbod door de triumvirs en zijn brute moord toonde aan dat hij zijn retoriek vermogen om zijn imago van de Republiek aan dit veranderde politieke landschap op te leggen, verkeerd had berekend.
  Cicero's laatste standpunt namens de Republiek in zijn toespraken tegen Antony verzekerde zijn heroïek als de redenaar die de Republiek belichaamde en zijn waarden, zijn tegenstrijdigheden en compromissen grotendeels vergeten. "
  (John Dugan, "Retoriek en de Romeinse Republiek." De Cambridge Companion to Ancient Rhetoric, ed. door Erik Gunderson. Cambridge University Press, 2009)
• "Ondanks de uiteindelijke uitkomst, kunnen de veertien bestaande oraties van Cicero tegen Antony (misschien zijn er nog drie verloren) zijn beste uur voorstellen ... Cicero beroept zich op een retoriek van crisis, waarin goed tegenover kwaad wordt geplaatst zonder ruimte voor compromis (vgl. Wooten 1983; Hal 2002: 283-7). Zelfs zijn stijl is veranderd. Zinnen zijn korter, periodieke structuren minder frequent en hoofdideeën worden niet in spanning gehouden totdat een zin eindigt ... "
  (Christopher P. Craig, "Cicero als redenaar." Een metgezel voor Romeinse retoriek, ed. door William Dominik en Jon Hall. Blackwell, 2010)

The Lighter Side of Philippics

EEN FILIPPIEK *
Weg met die zin slaapverwekkend, bromidisch--
"Wat het ook is"--
Overblijfsel van dagen paleozoïcum, druïde--
"Wat het ook is."
Heeft een opmerking, op een onspectaculaire toon,
"Ik denk dat de komeet diffuus ondoorzichtig is,"
Iemand zal huilen in de vulgaire volkstaal:
"Wat het ook is!"
Vervloekt op hem die de slogan uitvond
"Wat het ook is!"
Spring in zijn nek met een ensiform brogan--
Wat het ook is.
Zin zonder betekenis, burgerlijk en pestief,
Zin die vermoeiend, saai en somber is,
Hier is anathema umbraculiferous--
Wat het ook is.
*Wat het ook is.

(Franklin Pierce Adams, Over het algemeen. Doubleday, 1920)