The Catcher in the Rye, door J.D. Salinger, is een van de meest bekende coming-of-age romans in de Amerikaanse literatuur. Door het verhaal van Holden Caulfield in de eerste persoon onderzoekt de roman moderne vervreemding en het verlies van onschuld.
De roman begint met de verteller, Holden Caulfield, die zijn ervaring als student aan Pencey Prep beschrijft. Hij is uitgezet nadat hij de meeste van zijn lessen niet had behaald. Zijn kamergenoot, Stradlater, wil dat Holden een essay voor hem schrijft zodat hij op een date kan gaan. Holden schrijft het essay over de honkbalhandschoen van zijn overleden broer Allie. (Allie stierf jaren eerder aan leukemie.) Stradlater houdt niet van het essay en weigert Holden te vertellen of hij en zijn date seks hebben gehad.
Boos verlaat Holden de campus en reist naar New York City. Hij huurt een kamer in een goedkoop hotel. Hij maakt afspraken met de liftoperator om een prostituee met de naam Sunny zijn kamer te laten bezoeken, maar wanneer ze aankomt, voelt hij zich ongemakkelijk en vertelt haar dat hij alleen maar met haar wil praten. Sunny en haar pooier, Maurice, eisen meer geld en Holden wordt in de maag geslagen.
De volgende dag wordt Holden dronken en sluipt hij het appartement van zijn familie binnen. Hij praat met zijn jongere zus, Phoebe, van wie hij houdt en als onschuldig beschouwt. Hij vertelt Phoebe dat hij de fantasie heeft om de "vanger in de rogge" te zijn die kinderen vangt wanneer ze tijdens het spelen van een klif vallen. Wanneer zijn ouders thuiskomen, vertrekt Holden en reist naar het huis van zijn voormalige leraar Mr. Antolini, waar hij in slaap valt. Als hij wakker wordt, tikt meneer Antolini op zijn hoofd; Holden raakt gestoord en vertrekt. De volgende dag neemt Holden Phoebe mee naar de dierentuin en kijkt toe terwijl ze de carrousel berijdt: zijn eerste echte gelukservaring in het verhaal. Het verhaal eindigt met Holden waarin staat dat hij "ziek" werd en in de herfst op een nieuwe school zal beginnen.
Holden Caulfield. Holden is zestien jaar oud. Holden, intelligent, emotioneel en wanhopig eenzaam, is de belichaming van een onbetrouwbare verteller. Hij is geobsedeerd door de dood, vooral de dood van jongere broer Allie. Holden streeft ernaar zich te presenteren als een cynisch, slim en werelds persoon.
Ackley. Ackley is een student aan Pencey Prep. Holden beweert hem te verachten, maar er zijn aanwijzingen dat Holden Ackley als een versie van zichzelf beschouwt.
Stradlater. Stradlater is de huisgenoot van Holden op Pencey. Stradlater is zelfverzekerd, knap, atletisch en populair en is alles wat Holden wenst.
Phoebe Caulfield. Phoebe is de jongere zus van Holden. Ze is een van de weinige mensen die Holden hoog in het vaandel heeft. Holden beschouwt Phoebe als slim, vriendelijk en onschuldig - bijna een ideaal mens.
Allie Caulfield. Allie is de jongere jongere broer van Holden, die stierf aan leukemie vóór het begin van het verhaal.
Onschuld versus valsheid. "Phony" is Holden's belediging van keuze. Hij gebruikt het woord om de meeste mensen en plaatsen die hij tegenkomt te beschrijven. Voor Holden betekent het woord kunstgrepen, een gebrek aan authenticiteit en pretentie. Voor Holden is fonaliteit een symptoom van volwassenheid; hij beschouwt daarentegen de onschuld van kinderen als een teken van ware goedheid.
Vervreemding. Holden is geïsoleerd en vervreemd door de hele roman. Zijn avonturen zijn consequent gericht op het maken van een soort menselijke connectie. Holden gebruikt vervreemding om zichzelf te beschermen tegen spot en afwijzing, maar zijn eenzaamheid drijft hem ertoe te blijven proberen verbinding te maken.
Dood. Dood is de rode draad in het verhaal. Voor Holden is de dood abstract; wat Holden vreest voor de dood is de verandering die het met zich meebrengt. Holden wil voortdurend dat dingen ongewijzigd blijven en terug kunnen gaan naar betere tijden - een tijd waarin Allie leefde.
Salinger maakt gebruik van naturalistische, door jargon doordrenkte taal om geloofwaardig de stem van een tiener te repliceren en injecteert het verhaal met "opvullende" woorden om het hetzelfde ritme te geven als het gesproken woord; het resulterende effect is het gevoel dat Holden je dit verhaal vertelt. Holden is ook een onbetrouwbare verteller, die de lezer vertelt dat hij 'de meest geweldige leugenaar is die je ooit hebt gezien'. Als gevolg hiervan kan de lezer de beschrijvingen van Holden niet per se vertrouwen.
J.D. Salinger werd geboren in 1919 in Manhattan, New York. Hij barstte op het literaire toneel met de publicatie van zijn beroemde korte verhaal, Een perfecte dag voor bananenvis in 1948. Slechts drie jaar later publiceerde hij The Catcher in the Rye en versterkte zijn reputatie als een van de grootste auteurs van de 20e eeuw. Superstardom was het niet eens met Salinger en hij werd een kluizenaar, publiceerde zijn laatste verhaal in 1965 en gaf zijn laatste interview in 1980. Hij stierf in 2010 op 91-jarige leeftijd..