Tarentum en de Pyrrhische oorlog

De enige kolonie van Sparta, Tarentum, in Italië, was een rijk commercieel centrum met een marine, maar een ontoereikend leger. Toen een Romeins squadron van schepen aankwam bij de kust van Tarentum, in strijd met een verdrag van 302 dat Rome de toegang tot zijn haven ontzegde, zonken de Tarentijnen de schepen, doodden de admiraal en voegden ze belediging toe door Romeinse ambassadeurs af te wijzen. Om wraak te nemen, marcheerden de Romeinen naar Tarentum, die soldaten van koning Pyrrhus van Epirus (in het moderne Albanië) huurde om het te helpen verdedigen.

De troepen van Pyrrhus waren zwaarbewapende voetsoldaten met lansen, een cavalerie en een kudde olifanten. Ze vochten tegen de Romeinen in de zomer van 280 voor Christus. De Romeinse legioenen waren uitgerust met (ineffectieve) korte zwaarden en de Romeinse cavaleriepaarden konden niet tegen de olifanten staan. De Romeinen werden gerouteerd en verloren ongeveer 7000 mannen, maar Pyrrhus verloor misschien 4000, die hij zich niet kon veroorloven. Ondanks zijn verminderde mankracht, trok Pyrrhus van Tarentum naar de stad Rome. Daar aangekomen besefte hij dat hij een fout had gemaakt en vroeg om vrede, maar zijn aanbod werd afgewezen.

Soldaten waren altijd uit de bezette klassen gekomen, maar onder de blinde censor Appius Claudius trok Rome nu troepen van burgers zonder eigendom.

Appius Claudius kwam uit een familie wiens naam in de Romeinse geschiedenis bekend was. De gens produceerden Clodius Pulcher (92-52 v.Chr.) De flamboyante tribune wiens bende problemen veroorzaakte voor Cicero en de Claudians in de Julio-Claudiaanse dynastie van Romeinse keizers. Een kwaadaardige vroege Appius Claudius achtervolgde en nam een ​​frauduleuze juridische beslissing tegen een vrije vrouw, Verginia, in 451 v.Chr..

Ze trainden de winter door en marcheerden in het voorjaar van 279, waarbij ze Pyrrhus tegenkwamen bij Ausculum. Pyrrhus won opnieuw op grond van zijn olifanten en opnieuw, tegen hoge kosten voor zichzelf - een Pyrrische overwinning. Hij keerde terug naar Tarentum en vroeg Rome opnieuw om vrede.

Een paar jaar later viel Pyrrhus Romeinse troepen aan in de buurt van Malventum / Beneventum; deze keer zonder succes. Verslagen vertrok Pyrrhus met de overgebleven fractie van de troepen die hij had meegenomen.

Toen het garnizoen Pyrrhus achtergelaten had in Tarentum vertrok in 272, viel Tarentum naar Rome. Volgens hun verdrag eiste Rome niet dat de bevolking van Tarentum troepen leverde, zoals bij de meeste bondgenoten, maar in plaats daarvan moest Tarentum schepen leveren. Rome bestuurde nu Magna Graecia in het zuiden, evenals het grootste deel van de rest van Italië naar de Galliërs in het noorden.

_{Bron: Een geschiedenis van de Romeinse Republiek, door Cyril E. Robinson, NY Thomas Y. Crowell Company Uitgevers: 1932}