Zweedse patroniem

Tot het begin van de 20e eeuw werden familienamen niet algemeen gebruikt in Zweden. In plaats daarvan volgden de meeste Zweden een patroniem benamingssysteem, toegepast door ongeveer 90-95% van de bevolking. familienamen (van het Grieks pater, betekenis "vader" en onoma, voor 'naam') is het proces van het aanwijzen van een achternaam op basis van de voornaam van de vader, waardoor de achternaam van de familie consequent van generatie op generatie wordt gewijzigd.

Geslachtsonderscheid gebruiken

In Zweden, -zoon of -Dotter werd meestal toegevoegd aan de voornaam van de vader voor geslachtsonderscheid. Johan Andersson zou bijvoorbeeld de zoon zijn van Anders (de zoon van Anders) en Anna Svensdotter de dochter van Sven (dotter van Svens). De namen van de Zweedse zoon worden traditioneel gespeld met een dubbel s-de eerste s is het bezitterig s (Nils 'zoals in Nils' zoon) terwijl de tweede de is s in "zoon." Technisch gezien namen die al zijn afgelopen s zoals Nils of Anders zouden er drie moeten hebben szit onder dit systeem, maar die praktijk werd niet vaak gevolgd. Het is niet ongewoon dat Zweedse emigranten de extra laten vallen s om praktische redenen, om beter in hun nieuwe land te worden opgenomen.

Zweedse patroniem 'zoon'-namen eindigen altijd op' zoon 'en nooit op' sen '. In Denemarken is het reguliere patroniem 'sen'. In Noorwegen worden beide gebruikt, hoewel "sen" vaker voorkomt. IJslandse namen eindigen traditioneel in "zoon" of "dotir".

Aannemen van natuurnamen

In de tweede helft van de 19e eeuw begonnen sommige families in Zweden een extra achternaam aan te nemen om hen te helpen onderscheiden van anderen met dezelfde naam. Het gebruik van een extra familienaam kwam vaker voor bij mensen die van het platteland naar de stad verhuisden, waar langdurig gebruik van patroniemen zou hebben geresulteerd in tientallen personen met dezelfde naam. Deze namen waren vaak een samenstelling van woorden uit de natuur, soms 'natuurnamen' genoemd. Over het algemeen waren de namen samengesteld uit twee natuurlijke kenmerken, die al dan niet samen logisch waren (bijvoorbeeld Lindberg uit lind voor "linden" en ijsberg voor 'berg'), hoewel soms een enkel woord de hele familienaam zou vormen (bijvoorbeeld Falk voor 'valk').

Zweden keurde de Names Adoption Act goed in december 1901, waarbij alle burgers verplicht werden erfelijke achternamen aan te nemen die intact zouden doorgaan in plaats van elke generatie te veranderen. Veel families namen hun huidige achternaam aan als hun erfelijke achternaam; een praktijk die vaak wordt aangeduid als een bevroren patroniem. In sommige gevallen koos de familie gewoon een naam die ze leuk vonden, zoals een 'natuurnaam', een beroepsnaam in verband met hun handel, of een naam die ze in het leger kregen (bijvoorbeeld Trygg voor 'zelfverzekerd'). Op dit moment veranderden de meeste vrouwen die patroniem achternamen gebruiken die eindigen op -dotter hun achternaam in de mannelijke versie die eindigt op -son.

Een laatste opmerking over patroniem achternamen. Als u geïnteresseerd bent in DNA-testen voor genealogische doeleinden, gaat een bevroren patroniem meestal niet genoeg generaties terug om nuttig te zijn voor een Y-DNA-achternaamproject. Overweeg in plaats daarvan een geografisch project zoals het Zweden DNA-project.