Het is een algemene overtuiging dat ras kan worden onderverdeeld in drie categorieën: Negroid, Mongoloid en Caucasoid. Maar volgens de wetenschap is dat niet zo. Terwijl het Amerikaanse concept van ras eind 1600 begon en nog steeds vandaag de dag bestaat, beweren onderzoekers nu dat er geen wetenschappelijke basis is voor ras. Dus wat is ras precies en wat is de oorsprong ervan??
Volgens John H. Relethford, auteur van De basisprincipes van biologische antropologie, race "is een groep populaties die sommige biologische kenmerken delen ... Deze populaties verschillen van andere populaties op basis van deze kenmerken."
Wetenschappers kunnen sommige organismen gemakkelijker in raciale categorieën verdelen dan andere, zoals die welke in verschillende omgevingen van elkaar geïsoleerd blijven. Het raceconcept werkt daarentegen niet zo goed met mensen. Dat komt omdat niet alleen mensen in een breed scala van omgevingen leven, ze reizen ook heen en weer tussen hen. Als gevolg hiervan is er een hoge mate van genenstroom onder groepen mensen die het moeilijk maken om ze in afzonderlijke categorieën te organiseren.
Huidskleur blijft een primaire eigenschap die westerlingen gebruiken om mensen in raciale groepen te plaatsen. Iemand van Afrikaanse afkomst kan echter dezelfde huidtint hebben als iemand van Aziatische afkomst. Iemand van Aziatische afkomst kan dezelfde schaduw hebben als iemand van Europese afkomst. Waar eindigt het ene ras en begint het andere?
Naast de huidskleur zijn functies zoals haartextuur en gezichtsvorm gebruikt om mensen in rassen te classificeren. Maar veel groepen mensen kunnen niet worden gecategoriseerd als Caucasoid, Negroid of Mongoloid, de ter ziele gegane termen die worden gebruikt voor de zogenaamde drie rassen. Neem inheemse Australiërs bijvoorbeeld. Hoewel ze meestal een donkere huid hebben, hebben ze meestal krullend haar dat vaak licht van kleur is.
"Op basis van huidskleur kunnen we in de verleiding komen om deze mensen als Afrikaans te labelen, maar op basis van haar- en gezichtsvorm kunnen ze als Europees worden geclassificeerd," schrijft Relethford. "Een benadering was om een vierde categorie te creëren, de 'Australoid'."
Waarom is het anders moeilijk om mensen per ras te groeperen? Het concept van ras stelt dat meer genetische variatie interraciaal bestaat dan intraraciaal wanneer het tegenovergestelde waar is. Slechts ongeveer 10 procent van de variatie in mensen bestaat tussen de zogenaamde rassen. Dus, hoe is het concept van race van start gegaan in het Westen, met name in de Verenigde Staten?
Het Amerika van de vroege 17e eeuw was in veel opzichten progressiever in de behandeling van zwarten dan het land de komende decennia zou zijn. In de vroege jaren 1600 konden Afro-Amerikanen handel drijven, deelnemen aan rechtszaken en land verwerven. Slavernij op basis van ras bestond nog niet.
"Er was toen eigenlijk niet zoiets als ras," verklaarde antropoloog Audrey Smedley, auteur van Race erin Noord-Amerika: Origins of a Worldview, in een PBS-interview uit 2003. "Hoewel 'ras' werd gebruikt als een categoriserende term in de Engelse taal, zoals 'type' of 'soort' of 'soort, verwijst het niet naar mensen als groepen.'
Hoewel op ras gebaseerde slavernij geen praktijk was, was contractarbeid wel. Dergelijke bedienden waren meestal overweldigend Europees. In totaal leefden meer Ieren in dienstbaarheid in Amerika dan Afrikanen. Bovendien, toen Afrikaanse en Europese bedienden samenwoonden, ontstond hun verschil in huidskleur niet als barrière.
"Ze speelden samen, ze dronken samen, ze sliepen samen ... Het eerste mulat kind werd geboren in 1620 (een jaar na de aankomst van de eerste Afrikanen)," merkte Smedley op.
Bij vele gelegenheden rebelleerden leden van de bediende klasse-Europees, Afrikaans en gemengd ras tegen de heersende landeigenaren. Angstig dat een verenigde dienarenpopulatie hun macht zou overnemen, onderscheidden de landeigenaren Afrikanen van andere dienaren, door wetten aan te nemen die die van Afrikaanse of Indiaanse afkomst van rechten ontdeden. Tijdens deze periode daalde het aantal personeelsleden uit Europa en steeg het aantal personeelsleden uit Afrika. Afrikanen waren bedreven in beroepen zoals landbouw, bouw en metaalbewerking waardoor ze de gewenste bedienden waren. Het duurde niet lang voordat Afrikanen uitsluitend als slaven werden beschouwd en, als gevolg, submenselijk.
Wat de indianen betreft, ze werden met grote nieuwsgierigheid beschouwd door de Europeanen, die vermoedden dat ze afstammen van de verloren stammen van Israël, verklaarde historicus Theda Perdue, auteur van Mixed Blood Indians: Racial Construction in the Early South, in een PBS-interview. Dit geloof betekende dat de indianen in wezen hetzelfde waren als de Europeanen. Ze hadden gewoon een andere manier van leven aangenomen omdat ze gescheiden waren van Europeanen, stelt Perdue.
"Mensen in de 17e eeuw ... hadden meer kans om onderscheid te maken tussen christenen en heidenen dan tussen mensen van kleur en mensen die blank waren ...", zei Perdue. Christelijke bekering zou Amerikaanse indianen volledig menselijk kunnen maken, dachten ze. Maar terwijl Europeanen ernaar streefden om inboorlingen te bekeren en te assimileren, terwijl ze hun land in beslag namen, werden inspanningen geleverd om een wetenschappelijke onderbouwing te geven voor de vermeende inferioriteit van Afrikanen voor Europeanen.
In de 19e eeuw beweerde Dr. Samuel Morton dat fysieke verschillen tussen rassen konden worden gemeten, met name op basis van de hersengrootte. De opvolger van Morton op dit gebied, Louis Agassiz, begon "te argumenteren dat zwarten niet alleen inferieur zijn, maar dat ze een afzonderlijke soort zijn," zei Smedley.
Dankzij wetenschappelijke vooruitgang kunnen we nu definitief zeggen dat individuen zoals Morton en Aggasiz ongelijk hebben. Ras is vloeiend en dus moeilijk wetenschappelijk te lokaliseren. "Ras is een concept van de menselijke geest, niet van de natuur," schrijft Relethford.
Helaas is deze opvatting niet volledig doorgeslagen buiten wetenschappelijke kringen. Toch zijn er tekenen dat de tijden zijn veranderd. In 2000 stond de Amerikaanse volkstelling Amerikanen toe zich voor het eerst als multiraciaal te identificeren. Met deze verschuiving liet de natie haar burgers toe om de lijnen tussen de zogenaamde rassen te vervagen en de weg vrij te maken voor een toekomst wanneer dergelijke classificaties niet langer bestaan.