Ritme in fonetiek, poëtica en stijl

In fonetiek, ritme is het gevoel van beweging in spraak, gekenmerkt door de stress, timing en hoeveelheid lettergrepen. Bijvoeglijk naamwoord: ritmisch.

In poëtica, ritme is de terugkerende afwisseling van sterke en zwakke elementen in de stroom van geluid en stilte in zinnen of versregels.

Uitspraak: RI-hen

Etymologie

Uit het Grieks, "flow"

Voorbeelden en observaties

"In muziek, de ritme wordt meestal geproduceerd door bepaalde noten in een reeks te onderscheiden van anderen door luider of langer of hoger te zijn ... In spraak vinden we dat lettergrepen de plaats innemen van muzikale noten of beats, en in veel talen bepalen de beklemtoonde lettergrepen het ritme ...
"Wat wel duidelijk lijkt te zijn, is dat ritme nuttig is voor ons om te communiceren: het helpt ons onze weg te vinden door de verwarrende stroom van continue spraak, waardoor we spraak in woorden of andere eenheden kunnen verdelen, om veranderingen tussen onderwerp of spreker te signaleren , en om te zien welke items in het bericht het belangrijkst zijn. "
(Peter Roach, Fonetiek. Oxford University Press, 2001)

Ritmische defecten herkennen

"De schrijver wordt niet geadviseerd om bewust te proberen voor speciale ritmisch Effecten. Hij zou echter moeten leren ritmische defecten in zijn eigen proza ​​te herkennen als symptomen van slechte of gebrekkige rangschikking van zinnen en zinselementen ...
"De volgende zin zal illustreren:

Oosterse luxegoederen - jade, zijde, goud, specerijen, vermiljoen en juwelen - waren vroeger via de Kaspische Zee over land gekomen; en een paar gedurfde zeekapiteins, nu deze route was gesneden door de Hunnen, die de passaatwinden opvangen, zeilden vanuit de havens van de Rode Zee en laadden op Ceylon.

De zin is redelijk en is misschien niet merkbaar onritmisch. Maar als we deze zin lezen in de vorm waarin Robert Graves het eigenlijk heeft geschreven, zullen we ontdekken dat het niet alleen duidelijker is, het is veel ritmischer en veel gemakkelijker te lezen:

Oosterse luxegoederen - jade, zijde, goud, specerijen, vermiljoen en juwelen - waren vroeger via de Kaspische Zee over land gekomen en nu deze route door de Hunnen was afgesneden, reden een paar gedurfde Griekse zeekapiteins vanuit de Rode Zee havens, het vangen van de passaatwinden en het laden in Ceylon.

(Cleanth Brooks en Robert Penn Warren, Moderne retoriek, 3e ed. Harcourt, 1972)

Ritme en parallellisme

"Parallelisme bouwt ritme, en non-parallellisme doodt het. Stel je voor dat Marc Antony had gezegd: 'Ik ben gekomen om Caesar te begraven, niet om hem te prijzen.' Rolt niet precies van de tong.
"Onoplettende schrijvers verpesten lijsten slecht, gooien onevenwichtige cadans bij elkaar en laten hun zinnen door elkaar gooien. De elementen van een lijst moeten elkaar in lengte, aantal lettergrepen en ritme echoën." Een regering van de mensen, door de mensen, voor de mensen 'werkt.' Een regering van de mensen, die de mensen hebben gecreëerd, voor de mensen 'niet.'
(Constance Hale, Sin and Syntax: How to Wickedly Effective Prose Craft. Broadway, 1999)

Ritme en meter

"Meter is wat ontstaat wanneer de natuurlijke ritmische bewegingen van spreektaal worden verhoogd, georganiseerd en gereguleerd zodat een patroon - wat herhaling betekent - ontstaat uit de relatieve fonetische lukraak van gewone uitingen. Omdat het bewoont de fysieke vorm van de woorden zelf, meter is de meest fundamentele ordeningstechniek die de dichter ter beschikking staat. "
(Paul Fussell, Poëtische meter en poëtische vorm, rev. ed. Random House, 1979)

Ritme en lettergrepen

"Toonhoogte, luidheid en tempo vormen samen de uitdrukking van een taal ritme. Talen variëren enorm in de manier waarop ze ritmische contrasten maken. Engels gebruikt gestresste lettergrepen geproduceerd met ongeveer regelmatige tijdsintervallen (in vloeiende spraak) en gescheiden door ongestresste lettergrepen-a Stress getimede ritme dat we op een 'tum-te-tum'-manier kunnen aftappen, zoals in een traditionele lijn van poëzie: De curweinig tol de doodsklok van een deeling dag. In het Frans worden de lettergrepen in een gestage stroom geproduceerd, wat resulteert in een 'machinegeweer'-effect-a lettergreep getimede ritme dat meer op een 'rat-a-tat-a-tat' lijkt. In het Latijn was het de lengte van een lettergreep (lang of kort) die de basis van het ritme vormde. In veel oosterse talen is het toonhoogte (hoog versus laag). "
(David Crystal, Hoe taal werkt. Overlook, 2005)

Virginia Woolf op stijl en ritme

"Stijl is heel eenvoudig; het is alles ritme. Als je dat eenmaal hebt begrepen, kun je niet de verkeerde woorden gebruiken. Maar aan de andere kant zit ik hier na de halve ochtend, boordevol ideeën en visioenen, enzovoort, en kan ik ze niet losmaken, bij gebrek aan het juiste ritme. Dit is heel diepgaand, wat ritme is, en gaat veel dieper dan alle woorden. Een aanblik, een emotie, creëert deze golf in de geest, lang voordat het woorden past die erin passen; en schriftelijk ... men moet dit heroveren en dit in werking stellen (wat kennelijk niets te maken heeft met woorden) en vervolgens, wanneer het breekt en in de geest tuimelt, woorden passend maken. "
(Virginia Woolf, brief aan Vita Sackville-West, 8 september 1928)