De radicale feministische groep Redstockings werd opgericht in New York in 1969. De naam Redstockings was een woordspeling op het woord bluestocking, aangepast om rood op te nemen, een kleur die lang geassocieerd wordt met revolutie en opstand.
Bluestocking was een oude term voor een vrouw die intellectuele of literaire interesses had, in plaats van de zogenaamd 'acceptabele' vrouwelijke interesses. Het woord bluestocking was met een negatieve connotatie toegepast op feministische vrouwen uit de 18e en 19e eeuw.
Roodkousen ontstonden toen de 1960-groep New York Radical Women (NYRW) oploste. NYRW ging uit elkaar na meningsverschillen over politieke actie, feministische theorie en leiderschapsstructuur. NYRW-leden begonnen in afzonderlijke kleinere groepen bijeen te komen, waarbij sommige vrouwen ervoor kozen de leider te volgen wiens filosofie bij hen paste. Redstockings is gestart door Shulamith Firestone en Ellen Willis. Andere leden waren prominente feministische denkers Corrine Grad Coleman, Carol Hanisch en Kathie (Amatniek) Sarachild.
De leden van Redstockings geloofden er vast in dat vrouwen als klas onderdrukt werden. Ze beweerden ook dat de bestaande door mannen gedomineerde samenleving inherent gebrekkig, destructief en onderdrukkend was.
Redstockings wilde dat de feministische beweging de tekortkomingen in liberaal activisme en protestbewegingen verwerpt. Leden zeiden dat de bestaande linkerzijde een samenleving bestendigde met mannen in machtsposities en vrouwen die vasthielden in ondersteunende posities of koffie zetten.
Het "Redstockings Manifest" riep vrouwen op zich te verenigen om bevrijding van mannen als de middelen van onderdrukking te bereiken. Het Manifest stond er ook op dat vrouwen niet de schuld zouden krijgen van hun eigen onderdrukking. Roodkousen verwierpen economische, raciale en klassenrechten en eisten een einde aan de uitbuitingsstructuur van de door mannen gedomineerde samenleving.
Redstockings-leden verspreiden feministische ideeën zoals bewustmaking en de slogan "zusterschap is krachtig." Vroege groepsprotesten omvatten een abortusuitspraak in 1969 in New York. Redstockings-leden waren geschokt door een wetgevende hoorzitting over abortus waarbij er minstens een dozijn mannelijke sprekers waren, en de enige vrouw die sprak was een non. Om te protesteren hielden ze hun eigen hoorzitting, waar vrouwen getuigden over persoonlijke ervaringen met abortus.
Redstockings publiceerde een boek genaamd Feministische revolutie in 1975. Het bevatte geschiedenis en analyse van de feministische beweging, met geschriften over wat was bereikt en wat de volgende stappen zouden zijn.
Redstockings bestaat nu als een basis-denktank die werkt aan vrouwenbevrijdingskwesties. Veteraan-leden van Redstockings hebben in 1989 een archiefproject opgezet om teksten en ander materiaal van de Women's Liberation-beweging te verzamelen en beschikbaar te stellen.