Ontvangen Uitspraak

Ontvangen Uitspraak, meestal afgekort als RP, is een ooit prestigieuze variëteit van Brits Engels gesproken zonder een identificeerbaar regionaal dialect. Het is ook bekend als Britse uitspraak ontvangen, BBC Engels, Engels van de koningin, en chic accent. Standaard Brits Engels wordt soms gebruikt als synoniem. De voorwaarde ontvangen Uitspraak werd geïntroduceerd en beschreven door foneticus Alexander Ellis in zijn boek "Early English Uitspraak" (1869).

Geschiedenis van het dialect

"De ontvangen uitspraak is pas ongeveer 200 jaar oud", zei taalkundige David Crystal. "Het ontstond tegen het einde van de 18e eeuw als een accent uit de hogere klasse, en werd al snel de stem van de openbare scholen, het ambtenarenapparaat en het Britse Rijk" (Dagelijkse mail, 3 oktober 2014). 

Auteur Kathryn LaBouff geeft wat achtergrondinformatie in haar boek 'Zingen en communiceren in het Engels':

"Het was standaardpraktijk tot de jaren 1950 voor universitaire studenten om hun regionale accenten aan te passen aan RP. RP werd traditioneel gebruikt op het podium, voor het spreken in het openbaar, en door hoogopgeleiden. In de jaren 1950 werd RP gebruikt door de BBC als een uitzendstandaard en werd aangeduid als BBC Engels. Sinds de jaren 1970 is het BBC-label geschrapt en is RP langzaam meer inclusief regionale invloeden in het Verenigd Koninkrijk. Tegen het begin van de eenentwintigste eeuw werd RP gesproken door slechts 3 procent van de bevolking. Vandaag gebruiken BBC-omroepen geen Received Uitspraak, wat tegenwoordig eigenlijk niet op hun plaats klinkt; ze gebruiken een geneutraliseerde versie van hun eigen regionale accenten die begrijpelijk is voor alle luisteraars. " (Oxford University Press, 2007)

Kenmerken van RP

Niet elk dialect in Groot-Brittannië heeft een uitgesproken h-geluid, wat een verschil tussen hen is, tussen verschillen in klinkers. "Het prestigieuze Britse accent dat bekend staat als 'ontvangen uitspraak' (RP) wordt uitgesproken h aan het begin van woorden, zoals in pijn doen, en vermijdt het in woorden als arm. Cockney-sprekers doen het omgekeerde; Ik heb mijn schade toegebracht,"legde David Crystal uit." De meeste Engelse accenten over de hele wereld spreken woorden uit als auto en hart met een hoorbaar r; RP is een van de weinige accenten die dat niet doet. In RP, woorden als bad worden uitgesproken met een 'lang een'(' bahth '); in het noorden van Engeland is het een' korte a '. Dialectvariaties hebben vooral invloed op de klinkers van een taal. " ("Think on My Words: Exploring Shakespeare's Language." Cambridge University Press, 2008)

Prestige en speling

Het hebben van een dialect of manier van spreken geassocieerd met verschillende klassen wordt een sociaal dialect genoemd. Het hebben van waardering of sociale waarde voor een manier van spreken wordt linguïstisch prestige genoemd. De keerzijde van die munt wordt accentvooroordeel genoemd.

In "Talking Proper: The Rise and Fall of the English Accent as a Social Symbol", schreef auteur Lynda Mugglestone: "Adoptieve RP, een veel voorkomend kenmerk uit het verleden, is in deze zin in toenemende mate een zeldzaamheid in het moderne taalgebruik, aangezien veel sprekers afwijzen het uitgangspunt dat alleen dit accent de sleutel tot succes is. Om de polariteiten nog verder om te keren, is RP ... regelmatig ingezet voor degenen die rond worden afgebeeld als schurken in bijvoorbeeld Disney's films 'The Lion King' en 'Tarzan'. "(Oxford University Press, 2007)

Afua Hirsch schreef in The Guardian over de terugslag in Ghana:

"[A] terugslag groeit tegen de oude mentaliteit van het gelijkstellen van een Brits accent aan prestige. Nu heeft de praktijk een nieuw acroniem, LAFA, of 'lokaal verworven buitenlands accent', en trekt spot aan in plaats van lof.
"'In het verleden hebben we mensen in Ghana geprobeerd het Engels van de koningin na te bootsen op een manier die niet natuurlijk klinkt. Ze denken dat het prestigieus klinkt, maar eerlijk gezegd klinkt het alsof ze het overdrijven,' zei professor Kofi Agyekum , hoofd taalwetenschap aan de Universiteit van Ghana.
"'Er is nu een belangrijke verandering opgetreden, weg van degenen die denken dat Engels klinken prestigieus is, naar degenen die het waarderen om meertalig te zijn, die onze moedertalen nooit zouden verwaarlozen, en die blij zijn om Ghanees te klinken als we Engels spreken.'" ( "Ghana maakt een einde aan het tirannieke bewind van het Engels van de koningin." 10 april 2012)