Cry, The Beloved Country is de beroemde Afrikaanse roman van Alan Paton. Het verhaal volgt de reis van een minister, die naar de grote stad reist op zoek naar zijn verloren zoon. Cry, The Beloved Country zou zijn geïnspireerd door (of beïnvloed) door de roman van Laurens van der Post In een provincie (1934). Alan Paton begon de roman in 1946 en het boek werd uiteindelijk gepubliceerd in 1948. Paton was een Zuid-Afrikaanse auteur en anti-apartheid activist.
"Er is een mooie weg die van Ixopo de heuvels in loopt ..."
"Ze gaan naar Johannesburg en daar zijn ze verdwaald en niemand hoort er iets van."
"Op een dag in Johannesburg, en de stam werd al herbouwd, het huis en de ziel werden hersteld."
"Ik heb een grote angst in mijn hart, dat op een dag wanneer ze zich tot liefhebben wenden, zullen merken dat we zich tot haten wenden."
"Alle wegen leiden naar Johannesburg."
"Nu God zij dank dat de naam van een heuvel zulke muziek is, dat de naam van een rivier kan genezen."
"want wie zwijgt niet als iemand dood is, wie was een kleine slimme jongen?"
"Huil, het geliefde land, voor het ongeboren kind dat de erfgenaam is van onze angst."
"Twijfel er niet aan, het is angst in zijn ogen."
"Zie je, mijn broer, er is helemaal geen bewijs dat mijn zoon of die andere jongeman daar was."
"[W] we doen wat in ons is, en waarom het in ons is, dat is ook een geheim. Het is Christus in ons, roepend dat mensen mogen worden geholpen en vergeven, zelfs wanneer Hij Zelf wordt verlaten."
"Oude man, laat hem met rust. Je leidt hem zo ver en dan spring je op hem."
"Het is niet toegestaan om aan iemands bezittingen toe te voegen als deze dingen alleen ten koste van andere mensen kunnen worden gedaan. Een dergelijke ontwikkeling heeft slechts één echte naam, en dat is uitbuiting."
"De waarheid is dat onze beschaving niet christelijk is; het is een tragische samenstelling van een grote ideale en angstige praktijk, van liefdevolle liefdadigheid en angstige bezit van bezittingen."