Definitie en voorbeelden van vraagtekens

EEN vraagteken (?) Is een leesteken geplaatst aan het einde van een zin of zin om een ​​directe vraag aan te geven, zoals in: Ze vroeg: "Ben je blij dat je thuis bent?" Het vraagteken wordt ook een ondervragingspunt, nota van ondervraging, of vraag punt.

Om het vraagteken en het gebruik ervan te begrijpen, is het handig om te weten dat in grammatica een vraag is een soort zin uitgedrukt in een vorm die een antwoord vereist (of lijkt te vereisen). Ook bekend als een vragende zin, onderscheidt een vraag - die eindigt op een vraagteken - over het algemeen van een zin die een uitspraak doet, een bevel geeft of een uitroepteken uitdrukt.

Geschiedenis

De oorsprong van het vraagteken is gehuld "in mythe en mysterie", zegt "Oxford Living Dictionaries." Het kan dateren uit de oude Egyptenaren die katten aanbaden en die "de curve van het vraagteken" creëerden na het observeren van de vorm van de staart van een nieuwsgierige kat. Er zijn andere mogelijke oorsprong, zegt het online woordenboek:

"Een andere mogelijkheid verbindt het vraagteken met het Latijnse woord quaestio ('vraag'). Vermoedelijk zouden geleerden in de middeleeuwen aan het einde van een zin 'quaestio' schrijven om aan te tonen dat het een vraag was, die op zijn beurt werd ingekort tot qo. Uiteindelijk zal de q werd geschreven bovenop de O, alvorens gestaag te veranderen in een herkenbaar modern vraagteken. "

Als alternatief kan het vraagteken zijn geïntroduceerd door Alcuin van York, een Engelse geleerde en dichter geboren in 735, die werd uitgenodigd om aan het hof van Karel de Grote te komen in 781, zegt Oxford. Daar aangekomen schreef Alcuin veel boeken - allemaal in het Latijn - inclusief enkele werken over grammatica. Voor zijn boeken creëerde Alcuin de punctus interrogativus of 'punt van ondervraging', een symbool dat lijkt op een tilde of een bliksemflits erboven, die de stijgende toon weergeeft die wordt gebruikt bij het stellen van een vraag.

In "A History of Writing" zegt Steven Roger Fischer dat het vraagteken voor het eerst verscheen rond de achtste of negende eeuw - mogelijk beginnend met de werken van Alcuin - in Latijnse manuscripten, maar pas in 1587 verscheen in het Engels met de publicatie van Sir Philip Sidney's " Arcadia." Sidney maakte zeker volledig gebruik van het leesteken bij de introductie in de Engelse taal: volgens een versie van "Arcadia" getranscribeerd door Risa Bear en gepubliceerd door de Universiteit van Oregon, verscheen het vraagteken bijna 140 keer in het werk.

Doel

Het vraagteken geeft altijd een vraag of twijfel aan, zegt "Merriam-Webster's Handleiding voor interpunctie en stijl" en voegt eraan toe: "Een vraagteken eindigt een directe vraag." Het woordenboek geeft deze voorbeelden;

• Wat ging er mis?
• "Wanneer komen ze aan?"

Het vraagteken is 'het minst veeleisende' van leestekens, zegt Rene J. Cappon, auteur van 'The Associated Press Guide to Pununctuation', en voegt eraan toe: 'Het enige wat u moet weten is wat een vraag is en u leest dienovereenkomstig.'

Merriam-Webster definieert een vraag als een vragende uitdrukking, vaak gebruikt om kennis te testen, zoals in:

• "Ben je vandaag naar school geweest?" 

Het doel van het vraagteken lijkt dan eenvoudig. "Het zijn directe vragen, steevast gevolgd door het ondervragingspunt", zegt Cappon. Maar bij nader inzien blijkt dat dit schijnbaar eenvoudige leesteken lastig te gebruiken en gemakkelijk te misbruiken kan zijn.

Correct en onjuist gebruik

Er zijn een aantal gevallen waarin het gebruik van het vraagteken lastig kan zijn voor schrijvers:

Meerdere vragen: Cappon zegt dat je een vraagteken gebruikt, zelfs meerdere vraagtekens, wanneer je meerdere vragen hebt waarvoor je een antwoord of antwoorden verwacht, zelfs met zinfragmenten zoals:

• Wat waren haar vakantieplannen? Strand? Tennis? "Oorlog en vrede" lezen? Reizen?