Voors en tegens van de No Child Left Behind Act

De Geen kind achtergelaten wet van 2002 (NCLB) was aanvankelijk 5 jaar lang wettelijk vastgelegd en is sindsdien tijdelijk verlengd, maar niet officieel opnieuw geautoriseerd.

Senaat Democraten waren verdeeld waren verdeeld over herautorisatie, terwijl de meeste Republikeinen van de Senaat NCLB hartelijk verachten. In mei 2008 werd de autorisatie van de senaat op een laag pitje gezet, terwijl de wetgevers honderden hervormingsideeën overwogen.

Begin 2010 en opnieuw op 14 maart 2011 zei president Obama dat hij NCLB opnieuw wil autoriseren, maar hij is aangepast om vergelijkbaar te zijn met zijn Race to the Top-initiatief van $ 4,35 miljard, waarvoor vijf belangrijke onderwijshervormingen nodig zijn voor K-12 openbaar onderwijs, en zet staten ertoe aan om te strijden voor onderwijsfinanciering in plaats van deze automatisch te ontvangen op basis van een formule.

Op Race to the Top, Obama's Education Grant Initiative, leest u een samenvatting van de controversiële vijf hervormingen van Obama die model staan ​​voor zijn geplande hervorming van NCLB.

NCLB is een federale wet die een aantal programma's verplicht om het Amerikaanse onderwijs op basisscholen, middelbare en middelbare scholen te verbeteren door de verantwoordingsnormen te verhogen..

De aanpak is gebaseerd op onderwijs op basis van uitkomsttheorieën dat het stellen van hoge verwachtingen voor de meeste studenten zal resulteren in grotere educatieve prestaties.

Supporters van NCLB

Voorstanders van NCLB zijn het eens met het mandaat voor verantwoording afleggen aan onderwijsstandaarden, en geloven dat de nadruk op testresultaten de kwaliteit van openbaar onderwijs voor alle studenten zal verbeteren.

Voorstanders zijn ook van mening dat NCLB-initiatieven het Amerikaanse onderwijs verder zullen democratiseren door normen vast te stellen en middelen beschikbaar te stellen aan scholen, ongeacht rijkdom, etniciteit, handicap of gesproken taal..

Tegenstanders van NCLB

Tegenstanders van NCLB, waaronder alle vakbonden van grote leraren, beweren dat de wet niet effectief is geweest in het verbeteren van het onderwijs in het openbaar onderwijs, met name middelbare scholen, zoals blijkt uit gemengde resultaten in gestandaardiseerde tests sinds de oprichting van NCLB in 2002.

Tegenstanders beweren ook dat gestandaardiseerd testen, dat de kern vormt van de verantwoordingsplicht van NCLB, om vele redenen diep gebrekkig en bevooroordeeld is, en dat striktere lerarenkwalificaties het tekort aan leraren in het hele land hebben verergerd en niet hebben gezorgd voor een sterkere leerkracht.

Sommige critici zijn van mening dat de federale overheid geen constitutionele autoriteit heeft op het gebied van onderwijs, en dat federale betrokkenheid de staats- en lokale controle over het onderwijs van hun kinderen aantast.

Huidige status

In januari 2007 publiceerde onderwijssecretaris Margaret Spellings "Building on Results: A Blue print for Strengthening the No Child Left Behind Act", waarin de regering Bush:

• Beweert dat de wet "onze studenten uitdaagt om te slagen en onze scholen om te verbeteren."
• Beweert dat "90% van de leraren heeft voldaan aan de hooggekwalificeerde lerarenvereisten van NCLB ... Risicostudenten krijgen eerder hulp ... kinderen met een handicap krijgen meer tijd en aandacht in de klas ..."
• Het spellingsrapport heeft problemen toegegeven die NCLB heeft geïdentificeerd en niet heeft verholpen, waaronder:
• Tussen 1999 en 2004 daalde het lezen van scores voor 17-jarigen 3 punten en de wiskundescores daalden 1 punt.
• Amerikaanse 15-jarigen stonden in 2003 op de 24e plaats van de 29 ontwikkelde landen op het gebied van wiskunde en probleemoplossing.
• Jaarlijks stoppen 1 miljoen studenten voor hun afstuderen van de middelbare school.

Veranderingen voorgesteld door Bush Administration

Om het te versterken Geen kind achtergelaten act, de regering Bush stelt voor:

* "Er moeten meer inspanningen worden gedaan om de prestatiekloof te dichten door de hoge schoolnormen en verantwoordingsplicht." VERTAALD: meer testen en zwaardere testen.

* "Middelbare en middelbare scholen moeten strengere cursussen aanbieden die studenten beter voorbereiden op postsecundair onderwijs of het personeel." VERTAALD: Moeilijkere en meer op basics gerichte cursussen op de middelbare en middelbare school. Ook een duidelijker onderscheid tussen universiteitsgebonden en niet-universiteitsgebonden studenten.

* "Staten krijgen veel de flexibiliteit en nieuwe hulpmiddelen om chronisch slecht presterende scholen te herstructureren, en gezinnen moeten meer opties krijgen." VERTALD: Het meest controversiële nieuwe voorstel zou studenten op falende scholen in staat stellen een voucher te ontvangen om naar een privéschool over te stappen.

Daarom stelt de regering-Bush voor dat openbare schoolgeld zou worden gebruikt om particuliere en religieuze scholen te betalen. Tot nu toe hadden studenten op eeuwig falende scholen de optie om ofwel over te stappen naar een andere openbare school of om op kosten van de school uitgebreide bijlessen te krijgen.

Achtergrond

De 670-pagina No Child Left Behind Act van 2001 (NCLB) werd door de Tweede Kamer op 13 december 2001 met krachtige stemmen van 381-41 en met een stem van 87-10 door de Senaat op 18 december 2001 met krachtige tweedelige steun aangenomen. President George W. Bush heeft het op 8 januari 2002 in de wet ondertekend.

De hoofdsponsors van NCLB waren president George W. Bush en senator Ted Kennedy uit Massachusetts, een tientallen jaren lang pleitbezorger voor het verhogen van de kwaliteit van het openbaar onderwijs voor alle Amerikaanse kinderen.

NCLB was gedeeltelijk gebaseerd op strategieën voor onderwijshervorming die president Bush had ingesteld tijdens zijn ambtstermijn als gouverneur van Texas. Deze onderwijshervormingen in Texas zouden naar verluidt leiden tot verbeterde gestandaardiseerde testscores. Daaropvolgend onderzoek onthulde test-rigging door sommige opvoeders en beheerders.

Margaret Spellings, voormalig minister van Onderwijs

Een van de belangrijkste auteurs van NCLB was Margaret Spellings, die eind 2004 werd benoemd tot minister van Onderwijs.

Spelling, die houder is van een B.A. in de politieke wetenschappen van de Universiteit van Houston, was de politiek directeur voor de eerste gubernatoriale campagne van Bush in 1994, en diende later als senior adviseur van de regering van Texas tijdens zijn ambtsperiode van 1995 tot 2000.

Vóór haar associatie met George W. Bush werkte Spellings aan een commissie voor onderwijshervorming onder de gouverneur William P. Clements in Texas en als geassocieerd uitvoerend directeur voor de Texas Association of School Boards. Voorafgaand aan haar benoeming tot onderwijssecretaris, werkte Margaret Spellings voor de Bush-administratie als assistent van de president voor binnenlands beleid.

Margaret Spellings heeft nooit in een schoolsysteem gewerkt en heeft geen formele opleiding in het onderwijs gevolgd.

Ze is getrouwd met Robert Spellings, voormalig stafchef van de voorzitter van het Texas House, nu een prominente advocaat in Austin, Texas en Washington D.C., die actief lobbyde voor de adoptie van schoolvouchers.

Pros

De belangrijkste pluspunten van de Geen kind achtergelaten act zijn onder andere:

• Verantwoordingsnormen worden jaarlijks door elke staat vastgesteld en gemeten om onderwijsgroei en -prestaties te bevorderen. Alle resultaten worden ook jaarlijks gerapporteerd aan ouders.
• Normen worden vastgesteld voor lerarenkwalificaties.
• NCLB koppelt academische inhoud van de staat aan educatieve resultaten van studenten, en vereist dat schoolverbetering wordt geïmplementeerd met behulp van methoden voor wetenschappelijk onderzoek in de klas, ouderprogramma's en cursussen voor lerarenontwikkeling.
• NCLB legt de nadruk op lezen, schrijven en rekenen.
• NCLB meet de opleidingsstatus en groei naar etniciteit en helpt de prestatiekloof tussen blanke en minderheidsstudenten te dichten.
• NCLB vereist dat scholen zich richten op het bieden van kwaliteitsonderwijs aan studenten die vaak achtergesteld zijn, inclusief kinderen met een handicap, uit gezinnen met lage inkomens, niet-Engelse sprekers, maar ook Afro-Amerikanen en Latino's.
• Ouders krijgen jaarlijks een gedetailleerd rapport over de prestaties van studenten en uitleg over de prestatieniveaus.

Cons

Grote nadelen van de Geen kind achtergelaten actzijn onder andere:

Federale onderfinanciering

De Bush-administratie heeft NCLB op het niveau van de staat aanzienlijk ondergefinancierd en toch heeft zij van staten geëist dat zij alle bepalingen van NCLB naleven of het risico lopen federale fondsen te verliezen.

Sen Ted Kennedy, een sponsor van NCLB en voorzitter van het Senaatscomité, zei: "De tragedie is dat deze langverwachte hervormingen eindelijk zijn doorgevoerd, maar de fondsen niet."

Als gevolg daarvan zijn de meeste staten gedwongen om te bezuinigen op niet-geteste schoolvakken zoals wetenschap, vreemde talen, sociale studies en kunstprogramma's, en voor boeken, excursies en schoolbenodigdheden.

Lesgeven op de proef

Leraren en ouders beschuldigen dat NCLB kinderen aanmoedigt en beloont om goed te scoren op de test, in plaats van les te geven met een primair doel van leren. Als gevolg hiervan worden leraren onder druk gezet om een ​​beperkt aantal testafname-vaardigheden en een beperkt kennisbereik te onderwijzen.

NCLB negeert veel belangrijke onderwerpen, waaronder wetenschap, geschiedenis en vreemde talen.

Problemen met gestandaardiseerde NCLB-tests

Aangezien staten hun eigen normen bepalen en hun eigen gestandaardiseerde NCLB-tests schrijven, kunnen staten de ontoereikende prestaties van studenten compenseren door zeer lage normen te stellen en tests ongebruikelijk eenvoudig te maken.

Velen beweren dat testvereisten voor gehandicapte en beperkt-Engelse bekwame studenten oneerlijk en onwerkbaar zijn.

Critici beweren dat gestandaardiseerde tests culturele vooroordelen bevatten en dat de kwaliteit van het onderwijs niet noodzakelijkerwijs kan worden geëvalueerd door objectieve tests.

Kwalificatienormen voor leraren

NCLB stelt zeer hoge lerarenkwalificaties vast door te eisen dat nieuwe leraren over een (of vaak meer) hbo-diploma in specifieke vakken beschikken en een reeks bekwaamheidstests doorstaan. Bestaande leraren moeten ook slagen voor vaardigheidstoetsen.

Deze nieuwe vereisten hebben grote problemen veroorzaakt bij het verkrijgen van gekwalificeerde leraren in vakken (speciaal onderwijs, wetenschap, wiskunde) en gebieden (plattelandsgebieden, binnensteden) waar schooldistricten al een tekort aan leraren hebben.

Leraren hebben vooral bezwaar tegen het voorstel van Bush 2007 om districten toe te staan ​​lerarencontracten te omzeilen om leraren over te dragen naar falende en slecht presterende scholen.

Niet aanpakken van redenen voor gebrek aan prestatie

In de kern geeft NCLB de schuld aan scholen en het curriculum voor het falen van studenten, maar critici beweren dat ook andere factoren de schuld hebben, waaronder: klasgrootte, oude en beschadigde schoolgebouwen, honger en dakloosheid en gebrek aan gezondheidszorg.

Waar het staat

Er is weinig twijfel dat de Geen kind achtergelaten act wordt in 2007 opnieuw goedgekeurd door het Congres. De open vraag is: hoe zal het Congres de wet veranderen?

White House Kicks-Off Reauthorization Discussies

Een bijeenkomst werd gehouden op 8 januari 2007 in het Witte Huis ter gelegenheid van de 5e verjaardag van de No Child Left Behind Act, en om de Bush-administratiebesprekingen met het Congres over de herautorisatie van de wet te starten.

Deelnemers aan de ontmoeting met president Bush en Education Secreatary Margaret Spellings waren senator Ted Kennedy (D-MA), voorzitter van het Senaats Onderwijscomité; Sen Mike Enzi (R-WY), rangschikkend Republikein in die commissie; Rep. George Miller (D-CA), voorzitter van de House Education Committee; en Rep. Howard McKeon (R-CA), die Republikein in die commissie rangschikt.

Volgens senator Enzi, "Er was overeenstemming dat we verder moesten gaan, en een principeakkoord over wat er gedaan moet worden."

Religieuze, burgerlijke vrijheden Groepen NCLB-wijzigingen voorstellen

Meer dan 100 religieuze denominaties en burgerrechten, onderwijs en gehandicaptenorganisaties hebben zich aangesloten bij de "Joint Organisation Statement on NCLB", waarin wordt opgeroepen tot wijzigingen in NCLB en waarin wordt verklaard dat:

"Wij onderschrijven het gebruik van een verantwoordingssysteem dat ervoor zorgt dat alle kinderen, inclusief kinderen van kleur, uit gezinnen met een laag inkomen, met een handicap en met een beperkte Engelse vaardigheid, bereid zijn om succesvol te zijn, deelnemende leden van onze democratie ...

... wij geloven dat de volgende belangrijke, constructieve correcties behoren tot de noodzakelijke om de wet eerlijk en effectief te maken. Onder deze zorgen zijn:

* te veel nadruk leggen op gestandaardiseerd testen, versmallen van het curriculum en instructie om zich te concentreren op de voorbereiding van de toets in plaats van rijker academisch leren;

* overidentificatie van scholen die moeten worden verbeterd; gebruik van sancties die niet helpen om scholen te verbeteren;

* ten onrechte kinderen met een lage score uitsluiten om de testresultaten te verbeteren;

* en onvoldoende financiering.

Over het algemeen moet de nadruk van de wet verschuiven van het toepassen van sancties voor het niet halen van testscores naar het houden van staten en plaatsen verantwoordelijk voor het aanbrengen van de systemische veranderingen die de prestaties van studenten verbeteren.