Oefen in het gebruik van de vroegere vormen van regelmatige en onregelmatige werkwoorden

• Deze oefening geeft je oefening in het gebruik van de juiste eerdere vormen van reguliere werkwoorden en onregelmatige werkwoorden. Voordat u de oefening probeert, vindt u het misschien nuttig om te beoordelen Vormen van de verleden tijd van regelmatige werkwoorden en inleiding tot onregelmatige werkwoorden in het Engels

Instructions

De onderstaande paragraaf is aangepast uit het eerste hoofdstuk van Zwarte jongen, een autobiografie door Richard Wright.

Voltooi elke zin correct door de werkwoorden tussen haakjes te wijzigen van de tegenwoordige tijd in de onvoltooid verleden tijd. Bijvoorbeeld het werkwoord vertellen in de eerste zin moet worden gewijzigd in vertelde.

Wanneer u de oefening hebt voltooid, vergelijkt u uw antwoorden met die onderaan deze pagina.

Van Zwarte jongen, van Richard Wright

Op een avond [vertel] mijn moeder me dat ik daarna boodschappen zou moeten doen voor eten. Ze [neemt] me mee naar de winkel op de hoek om me de weg te wijzen. Ik was trots; Ik [voel] _____ als een volwassene. De volgende middag liep ik de mand over mijn arm en [ga] _____ de stoep af naar de winkel. Wanneer ik [de hoek] bereik, een bende jongens [grijp] _____ mij, [klop] _____ me neer, [ruk] _____ de mand, [neem] _____ het geld, en [stuur] _____ ik rende in paniek naar huis . Die avond [vertel] ik mijn moeder _____ wat er was gebeurd, maar zij [maak] _____ geen commentaar; ze [zit] _____ meteen neer, [schrijf] _____ nog een briefje, [geef] _____ me meer geld en [stuur] _____ me weer naar de supermarkt. Ik sloop de trap af en [zie] _____ dezelfde bende jongens die op straat aan het spelen waren. Ik [ren] _____ terug het huis in.

Hieronder (vetgedrukt) staan ​​de antwoorden op de bovenstaande oefening: Oefen de vroegere vormen van regelmatige en onregelmatige werkwoorden.

antwoorden

Van Zwarte jongen, van Richard Wright

Op een avond mijn moeder vertelde mij dat ik daarna boodschappen zou moeten doen voor eten. Zij nam me naar de winkel op de hoek om me de weg te wijzen. Ik was trots; ik voelde als een volwassene. De volgende middag legde ik de mand over mijn arm en ging het trottoir af naar de winkel. Toen ik bereikte de hoek, een bende jongens greep me, klopte mij naar beneden, griste de mand, nam het geld, en verzonden ik rende in paniek naar huis. Die avond ik vertelde mijn moeder wat er was gebeurd, maar zij gemaakt geen commentaar; zij za meteen neer, schreef nog een opmerking, gaf ik meer geld, en verzonden me weer naar de supermarkt. Ik sloop de trap af en zag dezelfde bende jongens die op straat spelen. ik ran terug in het huis.