Elke dag worden huisdieren en vee geconfronteerd met een litanie van vreselijke misstanden die variëren van verwaarlozing tot geweld tot marteling. Omdat politiehonden over het algemeen goed getraind, gevoerd en gehuisvest zijn, staan ze niet vaak centraal in het debat over dierenrechten. Wanneer er discussies over politiehonden komen, zijn de zorgen meestal niet over de vraag of de honden moeten worden gebruikt voor politiewerk, maar eerder met het oog op hun veiligheid in gevaarlijke situaties, hun langdurige gezondheid en uiteindelijk pensioen.
Argumenten ter ondersteuning van politiehonden
Hoewel wetshandhaving heeft geëxperimenteerd met andere dieren (zoals gieren of wespen) voor het opsporen, zoeken en redden en zoeken naar kadavers, is geen enkele zo veelzijdig en effectief gebleken als honden. Hier zijn enkele van de redenen waarom honden vaak worden beschouwd als de beste vrienden van de politie:
Zoek- en reddingshonden kunnen mensenlevens redden door slachtoffers van misdrijven en natuurrampen snel te lokaliseren.
Honden helpen criminelen te vangen. Wanneer criminelen te voet vluchten, kan het volgen van hen met een politiehond de meest effectieve manier zijn om hen te vinden. Honden zijn meestal sneller op de been dan mensen en kunnen een verdachte achtervolgen en vasthouden totdat politieagenten arriveren.
Kadaverhonden, getraind om menselijke resten te vinden, kunnen lichamen van slachtoffers van misdrijven lokaliseren, evenals personen die omkomen door natuurlijke oorzaken. Het vinden van een lichaam leidt ertoe dat misdaden worden opgelost, vermiste personen worden gesloten en biedt sluiting aan families van slachtoffers die op zoek zijn naar een verloren geliefde.
Honden die zijn opgeleid om bommen, drugs of andere gevaarlijke stoffen te ruiken, kunnen misdaden helpen voorkomen voordat ze zich voordoen.
Honden kunnen in situaties worden gebracht die te gevaarlijk zijn voor mensen of krappe ruimtes waar mensen niet in passen.
Politiehonden worden getraind met behulp van meestal, zo niet uitsluitend, positieve versterking. Misbruikende trainingsmethoden zijn zelden een probleem.
Honden wonen vaak bij hun menselijke handlers - zelfs na hun pensionering - en worden vaak heel goed behandeld.
De argumenten tegen het gebruik van politiehonden
Sommige dierenrechtenactivisten zijn extreem van mening dat het gebruik van een dier voor een werkgerelateerd doel het basisrecht van dat dier om vrij te zijn schendt. Hoewel politiehonden over het algemeen worden behandeld als waardevolle leden van hun teams, is hun werk niet zonder gevaar en helaas niet zonder potentieel voor misbruik. Hier zijn enkele belangrijke zorgen van dierenrechtenactivisten over politiehonden:
Brute methoden zijn niet ongehoord in K-9 training. In november 2009 dook een video op van een trainingssessie van de Baltische politie, met een hond die herhaaldelijk door de halsband werd opgepakt en op de grond werd geslagen. Er is een trainer op het scherm te horen die instructies geeft aan de officier die de hond behandelt. Dit is de uitzondering, niet de regel.
Sommige honden zijn specifiek gefokt om als politiehond te worden opgeleid, maar niet elke gefokte puppy heeft het temperament of de vaardigheden voor politiewerk. Honden die de snee niet halen, bevinden zich vaak in schuilplaatsen, wat bijdraagt aan het probleem van de overbevolking van huisdieren. Een andere zorg bij selectief fokken is inteelt, wat kan leiden tot erfelijke gezondheidsproblemen zoals heupdysplasie (vooral gebruikelijk in Duitse herders).
Honden kunnen worden gedood of gewond in de lijn van hun plicht, maar in tegenstelling tot hun menselijke tegenhangers, stemmen ze nooit bewust in met de risico's. Activisten beweren dat als een situatie te gevaarlijk is voor een menselijke politieagent, het te gevaarlijk is voor een hond, maar soms betalen honden het ultieme offer.
Criminelen zullen eerder een politiehond doden of verwonden dan een politieagent die hetzelfde werk probeert te doen. Straffen voor het doden of verwonden van een politiehond zijn veel lager dan die voor het doden of verwonden van een persoon.
Honden die niet trainen of ouder worden zonder programma's kunnen worden achtergelaten met potentieel gewelddadige neigingen en moeten mogelijk worden neergezet.
Zoek- en reddingshonden die langdurig in contact komen met gevaarlijke omgevingscondities kunnen kanker, ademhalingsproblemen en andere gezondheidsproblemen veroorzaken die kunnen leiden tot lijden en vroege dood.