Pakket schip

Pakketschepen, packet liners, of simpelweg packets, waren zeilschepen uit de vroege 19e eeuw die iets deden wat destijds nieuw was: ze vertrokken regelmatig uit de haven. 

Het typische pakket zeilde tussen Amerikaanse en Britse havens, en de schepen zelf waren ontworpen voor de Noord-Atlantische Oceaan, waar stormen en ruwe zeeën gebruikelijk waren.

De eerste van de pakketlijnen was de Black Ball Line, die in 1818 tussen New York City en Liverpool begon te varen. De lijn had oorspronkelijk vier schepen en er werd geadverteerd dat een van zijn schepen New York zou verlaten op de eerste van elke maand. De regelmaat van het schema was destijds een innovatie.

Binnen een paar jaar volgden verschillende andere bedrijven het voorbeeld van de Black Ball Line, en de Noord-Atlantische Oceaan werd doorkruist door schepen die regelmatig tegen de elementen vochten en toch op schema bleven.

De pakketten, in tegenstelling tot de latere en meer glamoureuze tondeuses, waren niet ontworpen voor snelheid. Ze vervoerden vracht en passagiers, en tientallen jaren lang waren pakketten de meest efficiënte manier om de Atlantische Oceaan over te steken.

Het gebruik van het woord "pakket" om een ​​schip aan te duiden begon al in de 16e eeuw, toen post die "het pakket" werd genoemd, op schepen tussen Engeland en Ierland werd vervoerd.

De zeilpakketten werden uiteindelijk vervangen door stoomschepen en de uitdrukking "stoompakket" werd gemeengoed in het midden van de 19e eeuw.

Ook gekend als: Atlantisch pakket