Overleververhalen van ovariumkanker wijzen op belangrijke lessen

Een eierstokkanker diagnose kan denken aan grimmige statistieken in plaats van optimistische verhalen over eierstokkanker. Waarom? De cijfers kunnen ontmoedigend zijn. Elk jaar worden bij ongeveer 22.000 vrouwen de diagnose van de ziekte gesteld. Naar schatting sterven 14.000 per jaar aan eierstokkanker (OC).

Elke vrouw met de diagnose borstkanker (BC) kent minstens één BC-overlevende waar ze met hoop en vragen naar kan kijken. Maar eierstokkanker wordt vaker en vaker in een later stadium gediagnosticeerd. OC-patiënten zijn doorgaans ouder en de symptomen van eierstokkanker kunnen worden verward met een aantal ziektes. In zijn vroegste en meest geneesbare fase zijn er mogelijk geen fysieke symptomen, pijn of ongemak. Om deze redenen kent u misschien geen overlevende van eierstokkanker.

Misschien is de enige beroemdheid die je misschien hebt gehoord met eierstokkanker de komiek Gilda Radner, wiens Gilda's Club (nu de Cancer Support Community genoemd) een ontmoetingsplaats biedt voor mensen met kanker om emotionele en sociale steun op te bouwen. 

Hun overlevingsverhalen

SHARE (zelfhulp voor vrouwen met borst- of eierstokkanker) was de eerste nationale hotline die peer-to-peer ondersteuning bood voor vrouwen met eierstokkanker. De overlevenden van de hotline delen hun verhalen over hoe ze werden gediagnosticeerd en hoe ze terugvochten. Bellers van de hotline vragen hen vaak om hun eigen ervaringen, waarbij elk overlevingsverhaal wordt gebruikt als een levensader van hoop en inspiratie.

De inspiratie is diepgaand. In één hotline trainingsgroep onthulden vrouwen van 40 tot 70 jaar dat ze hersteld waren van stadium 2, 3 en zelfs stadium 4 eierstokkanker. Ze leerden van elkaar dat, zelfs als OC terugkeert, het met succes kan worden behandeld.

Veel nieuwe behandelingsopties zijn ontwikkeld die langdurig overlevenden niet beschikbaar hadden toen ze werden gediagnosticeerd. Er wordt vooruitgang geboekt voor behandeling en diagnose. Het tempo van de diagnose is de afgelopen twee decennia langzaam gedaald, volgens de American Cancer Society. Vrouwen bewust maken dat eierstokkanker bestaat en dat ze medische hulp moeten zoeken als ze symptomen ervaren, kunnen hen helpen om eerder te worden behandeld.

De lelijke stiefzuster

Eierstokkanker wordt de lelijke stiefzuster van "vrouwelijke kankers" genoemd omdat OC niet dezelfde aandacht krijgt als borstkanker. De voordelen van mammogrammen, de gewoonte van maandelijkse zelfonderzoeken, de onmiddellijke herkenning van de betekenis van een roze lint en de brede beschikbaarheid van steungroepen zijn bevorderd door het bewustzijn en de belangenbehartiging van borstkanker.

Ter vergelijking: bewustzijn en belangenbehartiging van eierstokkanker staan ​​nog in de kinderschoenen. Groepen zoals Gilda's Club, SHARE, Ovarian Cancer Research Fund Alliance (OCRFA), de National Ovarian Cancer Coalition en anderen informeren vrouwen over de ziekte. Maar de betekenis van het groenblauw gekleurde OC-lint is nog grotendeels onbekend.

Uw gezondheid negeren

Vrouwen weten wat ze moeten doen als ze een knobbeltje in de borst voelen. Maar de onzekerheid die de vaak vage symptomen van eierstokkanker vertroebelt, maakt het moeilijk voor vrouwen om actie te ondernemen. Je kunt dingen onder het tapijt borstelen als je je niet goed voelt. Omdat vrouwen neigen naar de behoeften van anderen, kunnen ze bedreven raken in het negeren van de onze. Een vrouw die vermoeidheid, gewichtsverlies en verlies van eetlust ervaart, kan denken dat dit slechts normale reacties zijn op de stress en druk van haar leven.

Niet alleen in je hoofd

Je voelt wanneer er iets mis is, zelfs als je er geen vinger op kunt leggen. De vrijwilligers van de SHARE eierstokkanker, horen van talloze vrouwen die zeggen dat ze een zeurende onrust hadden over subtiele veranderingen die in de loop van de tijd verslechterden. Maar omdat de meeste van hen zorgverleners zijn (of zijn geweest), zijn ze bang hypochonder te zijn. Ze zijn terughoudend om tijd weg te nemen van anderen om zich op zichzelf te concentreren. Wanneer je eindelijk de tijd neemt om naar een dokter te gaan, maar zonder antwoorden wegkomt en je het gevoel krijgt dat je 'ziekte' gewoon in je hoofd zit, hoeveel stoppen er dan mee?

Je eigen beste advocaat

Ik leef vandaag omdat ik mijn eerste onduidelijke bezoek aan een arts niet mijn laatste liet zijn. Ik zag een verpleegkundige, een OB-GYN, een chirurg en een huisarts voordat de noodzakelijke tests werden besteld en een nauwkeurige diagnose werd gesteld. Gelukkig werd mijn OC gevangen in stadium 1 en de prognose voor volledig herstel na een hysterectomie en chemotherapie was zeer goed.

Als het gaat om eierstokkanker, moet je je eigen beste advocaat zijn. Als je dit leest omdat je misschien enkele symptomen hebt, maar je bent bang voor een diagnose van eierstokkanker, laat de angst je dan niet stoppen om medische hulp te zoeken. Net als elke andere vorm van kanker is vroege detectie de sleutel.