Oud Engels en Angelsaksisch

Oud Engels was de taal die in Engeland van ongeveer 500 tot 1100 CE werd gesproken. Het is een van de Germaanse talen die zijn afgeleid van een prehistorisch gemeenschappelijk Germaans dat oorspronkelijk werd gesproken in Zuid-Scandinavië en de meest noordelijke delen van Duitsland. Oud Engels is ook bekend als Angelsaksisch, welkeis afgeleid van de namen van twee Germaanse stammen die Engeland binnenvielen in de vijfde eeuw. Het beroemdste werk van de oude Engelse literatuur is het epische gedicht "Beowulf".

Voorbeeld van oud Engels

Het Onze Vader (Onze Vader)
Fæder ure
ðu ðe eart on heofenum
si ðin nama gehalgod
rijst ðin
geweorþe ðin willa op eorðan swa swa op heofenum.
Urne ge dæghwamlican hlaf syle us to-deag
en vergeet ons gyltas
swa swa we vergeven urum gyltendum
ane ne gelæde ðu us on costnunge
kent ons van jou.

Op Oude Engelse Woordenschat

"De mate waarin de Anglo-Saksen de inheemse Britten overweldigden, wordt geïllustreerd in hun vocabulaire ... Oud Engels (de naam die wetenschappers aan het Engels van de Anglo-Saksen geven) bevat nauwelijks een dozijn Keltische woorden ... Het is onmogelijk ... om een ​​moderne te schrijven Engelse zin zonder een feest van Angelsaksische woorden. Computeranalyse van de taal heeft aangetoond dat de 100 meest voorkomende woorden in het Engels allemaal van Angelsaksische oorsprong zijn. De basisbouwstenen van een Engelse zin-de, ben jij enzovoort, zijn Angelsaksisch. Sommige oud-Engelse woorden zoals mann, hus en drincan nauwelijks vertaling nodig. "- Uit" Het verhaal van het Engels "door Robert McCrum, William Cram en Robert MacNeill

"Er is geschat dat slechts ongeveer 3 procent van de Oud-Engelse woordenschat afkomstig is van niet-native bronnen en het is duidelijk dat de sterke voorkeur in het Oud-Engels was om de eigen bronnen te gebruiken om een ​​nieuwe woordenschat te creëren. In dit opzicht daarom , en zoals elders, is Oud Engels typisch Germaans. "- Uit" Een inleiding tot Oud Engels "door Richard M. Hogg en Rhona Alcorn

"Hoewel contact met andere talen de aard van zijn vocabulaire radicaal heeft veranderd, blijft Engels tegenwoordig een Germaanse taal in de kern. De woorden die familierelaties beschrijven-vader, moeder, broer, zoon-zijn van Oud-Engelse afkomst (vergelijk Modern Duits Vater, Mutter, Bruder, Sohn), evenals de voorwaarden voor lichaamsdelen, zoals voet, vinger, schouder (Duitse Fuß, Finger, Schulter) en cijfers, een twee drie vier vijf (Duitse eins, zwei, drei, vier, fünf) evenals de grammaticale woorden, zoals en voor ik (Duitse und, für, Ich). "- Uit" Hoe Engels Engels werd "door Simon Horobin 

Over Oud Engels en Oudnoorse grammatica

"Talen die uitgebreid gebruik maken van voorzetsels en hulpwerkwoorden en afhankelijk zijn van de woordvolgorde om andere relaties te tonen, staan ​​bekend als analytisch talen. Modern Engels is een analytische, Oud Engels een synthetische taal. In zijn grammatica lijkt het Oud-Engels op het moderne Duits. Theoretisch worden het zelfstandig naamwoord en bijvoeglijk naamwoord verbogen voor vier gevallen in het enkelvoud en vier in het meervoud, hoewel de vormen niet altijd onderscheidend zijn, en bovendien heeft het bijvoeglijk naamwoord afzonderlijke vormen voor elk van de drie geslachten. De verbuiging van het werkwoord is minder uitgebreid dan die van het Latijnse werkwoord, maar er zijn onderscheidende uitgangen voor de verschillende personen, getallen, tijden en gemoedstoestanden. "- Uit" Een geschiedenis van de Engelse taal "door A. C. Baugh

"Zelfs vóór de komst van de Noormannen [in 1066], Oud Engelsaan het veranderen was. In de Danelaw combineerde de Oudnoorse van de Viking-kolonisten met het Oud-Engels van de Angelsaksers op nieuwe en interessante manieren. In het gedicht 'The Battle of Maldon' is grammaticale verwarring in de toespraak van een van de Viking-personages door sommige commentatoren geïnterpreteerd als een poging om een ​​Oud-Noorse spreker te vertegenwoordigen die worstelt met Oud-Engels. De talen waren nauw verwant en beide leidden sterk op de uiteinden van woorden - wat we 'verbuigingen' noemen - om grammaticale informatie te signaleren. Vaak waren deze grammaticale inflexies het belangrijkste dat anders vergelijkbare woorden in Oud-Engels en Oud-Noors onderscheidde.

"Het woord 'worm' of 'slang' dat bijvoorbeeld als het voorwerp van een zin werd gebruikt, zou dat zijn geweest orminn in Oudnoors, en eenvoudig wyrm in oud engels. Het resultaat was dat terwijl de twee gemeenschappen streefden om met elkaar te communiceren, de verbuigingen vaag werden en uiteindelijk verdwenen. De grammaticale informatie die ze signaleerden moest worden uitgedrukt met behulp van verschillende bronnen, en dus begon de aard van de Engelse taal te veranderen. Nieuw vertrouwen werd gesteld in de volgorde van woorden en in de betekenis van kleine grammaticale woorden zoals naar, met, in, over, en in de omgeving van."-Van" Beginning Old English "door Carole Hough en John Corbett

Over oud Engels en het alfabet

"Het succes van het Engels was des te meer verrassend omdat het niet echt een geschreven taal was, niet in het begin. De Angelsaksiërs gebruikten een runenalfabet, het soort schrijven dat JRR Tolkien herschreef voor 'The Lord of the Rings' en een meer geschikt voor stenen inscripties dan boodschappenlijstjes. Het kostte de komst van het christendom om geletterdheid te verspreiden en de letters van een alfabet te produceren dat, met een paar verschillen, nog steeds in gebruik is. "- Uit" Het verhaal van het Engels " van Philip Gooden

Verschillen tussen Oud Engels en Modern Engels

"Het heeft geen zin om de verschillen tussen het Oude en het moderne Engels te verkleinen, want ze zijn in één oogopslag duidelijk. De regels voor het spellen van het oude Engels waren anders dan de regels voor het spellen van het moderne Engels, en dat verklaart het verschil. Maar er zijn ook meer ingrijpende veranderingen: de drie klinkers die verschenen in de buigzame eindes van Oud-Engelse woorden werden gereduceerd tot één in het Midden-Engels, en toen verdwenen de meeste inflectionele eindes volledig. De meeste onderscheidingen gingen verloren; toegevoegd aan werkwoorden, zelfs terwijl het werkwoordsysteem complexer werd, door functies toe te voegen als een toekomende tijd, een perfect en een perfectie. Hoewel het aantal eindes werd verminderd, werd de volgorde van elementen binnen clausules en zinnen meer gefixeerd, zodat ( bijvoorbeeld) het kwam archaïsch en onhandig over om een ​​object vóór het werkwoord te plaatsen, zoals het oude Engels vaak had gedaan. "- Uit" Inleiding tot het oude Engels "door Peter S. Baker

Keltische invloed op het Engels

"In taalkundige termen was de voor de hand liggende Keltische invloed op het Engels minimaal, behalve plaats- en riviernamen ... Latijnse invloed was veel belangrijker, vooral voor woordenschat ... Recent werk heeft echter de suggestie opgewekt dat Keltisch een aanzienlijk effect kan hebben op lage -status, gesproken variëteiten van het Oud-Engels, effecten die pas duidelijk werden in de morfologie en syntaxis van het geschreven Engels na de Oud-Engelse periode ... Voorstanders van deze nog steeds controversiële benadering leveren op verschillende manieren opvallend bewijs van het samenvallen van vormen tussen Keltische talen en Engels, een historisch raamwerk voor contact, parallellen uit moderne creoolse studies en soms de suggestie dat Keltische invloed systematisch is gebagatelliseerd vanwege een aanhoudend Victoriaans concept van neerbuigend Engels nationalisme. "- Uit" A History of the English Language "door David Denison en Richard Hogg

Bronnen voor Engelse taalgeschiedenis

• De Engelse taal
• Kenning
• Belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van de Engelse taal
• Taal Contact
• Middel Engels
• Modern Engels
• Mutatie
• Gesproken Engels
• Geschreven Engels

bronnen

• McCrum, Robert; Cram, William; MacNeill, Robert. "Het verhaal van het Engels." Viking. 1986
• Hogg, Richard M .; Alcorn, Rhona. "Een inleiding tot het oude Engels", tweede editie. Edinburgh University Press. 2012
• Horobin, Simon. "Hoe Engels Engels werd." Oxford Universiteit krant. 2016
• Baugh, A. C. "Een geschiedenis van de Engelse taal", derde editie. Routledge. 1978
• Hoewel, Carole; Corbett, John. "Beginning Old English", tweede editie. Palgrave Macmillan. 2013
• Gooden, Philip. "Het verhaal van het Engels." Quercus. 2009
• Baker, Peter S. "Inleiding tot het oude Engels." Wiley-Blackwell. 2003
• Denison, David; Hogg, Richard. "Overzicht" in "Een geschiedenis van de Engelse taal". Cambridge University Press. 2008.