In de Engelse grammatica, a marginaal modaal is een werkwoord (zoals durf, nodig hebt, zou moeten) die enkele, maar niet alle eigenschappen van een hulpmiddel weergeeft.
De marginale modals hebben allemaal betekenissen die verband houden met noodzaak en advies. Een marginaal modaal kan worden gebruikt als een hulp- of een hoofdwerkwoord.
Voorbeelden
"Ik denk dat we zou moeten lees alleen het soort boeken dat ons verwondt en steekt. " (Franz Kafka, brief aan Oscar Pollack, 27 januari 1904)
"IK gewend om woon in een kamer vol spiegels. Alles wat ik kon zien was ik. " (Jimi Hendrix, "Room Full Of Mirrors")
"Voor kinderen: dat zal je doen nodig hebben om het verschil te weten tussen vrijdag en een gebakken ei. Het is een vrij eenvoudig verschil, maar een belangrijke. Vrijdag komt aan het einde van de week, terwijl een gebakken ei uit een kip komt. " (Douglas Adams, The Salmon of Doubt: Hitchhiking the Galaxy One Last Time. Crown, 2002)
Kenmerken van marginale modals
"Noch de marginale modale, noch enige van de modale idiomen vormen vroegere of huidige deelwoorden (dus *Ik had hard moeten werken, * Ik moet hard werken). En hoewel zeer weinig semi-assistenten deelnemen aan samengestelde tijden, functioneren enkele adequaat als perfecties (Ik ben in staat / gaan / verplicht / bereid om hard te werken, ik heb verschillende keren hard gewerkt, ik moest hard werken) en slechts twee zijn zonder meer aanvaardbaar als progressief (Ik ben verplicht om hard te werken, ik moet hard werken). Over het algemeen zijn semi-hulporganisaties terughoudend om samengestelde tijden in te voeren. " (Richard V. Teschner en Eston E. Evans, Analyse van de grammatica van het Engels, 3e ed. Georgetown University Press, 2007)
Durven en nodig hebben Als marginale modals
"Als modale werkwoorden, durven en nodig hebben neem een kaal oneindig complement in ontkende en / of omgekeerde structuren. Ze hebben geen derde persoon enkelvoudsvormen. (128) Or durven niet je vraagt? (129) Jij hoeft niet lees elk hoofdstuk. (130) En durven Ik stel voor dat dat de matchwinnaar is? (131) Noch nodig hebben Ik kijk verder dan mijn eigen stad Sheffield. Als een marginaal modaal werkwoord nodig hebben heeft geen verleden tijd: we kunnen bijvoorbeeld niet zeggen *Hij moest elk hoofdstuk lezen. Het drukt 'noodzaak' uit, wat duidelijk een centrale modale betekenis is. Durven is niet duidelijk modaal vanuit het oogpunt van betekenis, hoewel het 'vooruitkijkend' is, en wordt soms beschouwd als instantiërende dynamische modaliteit, vanwege het feit dat durf betrekking heeft op het onderwerp van de clausule. " (Bas Aarts, Oxford Moderne Engelse grammatica. Oxford University Press, 2011)
"Het werkwoord durven... is een vreemd klein woord ... Soms wordt het een 'marginaal modaal' genoemd, maar ik geef de voorkeur aan de beschrijving 'quasi modaal'. Beide labels, durven zweeft tussen een gewoon tuin-variëteit werkwoord dat 'uitdagen' betekent en een van deze meer abstracte en grammaticaal complexe werkwoorden die een oordeel over waarschijnlijkheid uitdrukken - en het is dit dubbelleven dat aanleiding geeft tot redelijk excentriek gedrag. Overweeg hoe het een negatief vormt. Zeg jij Ik durf het niet (uitgesproken als 'darent' of 'dairnt'), ik durf niet, of Kan me niet schelen? T.S. Eliot heeft er misschien voor gekozen om de vraag in 'The Love Song of J. Alfred Prufrock' te formuleren als 'Durf ik een perzik te eten?' maar sommigen van jullie verkiezen misschien 'Durf ik een perzik te eten?' De woordvolgorde is anders en het is ook variabel, of je nu wel of niet volgt durven met naar. "Het spreektaal Engels staat vol met deze quasi-modals. Het werkwoord nodig hebben is één, en dat geldt ook voor gecontracteerde uitdrukkingen zoals ga, wil ik en halfta. Maar een van mijn huidige favorieten is beter als in Ik kan het beter doen." (Kate Burridge, Onkruid in de tuin van woorden: verdere observaties over de verwarde geschiedenis van de Engelse taal. Cambridge University Press, 2005)
Gewend om Als een marginale modal
"Gewend om komt alleen voor in de verleden tijd en omvat altijd naar. Wij zeggen niet * Ik gebruik om te gaan of * Ik gebruikte go. In de negatieve vorm geven sommige mensen er de voorkeur aan als hoofdwerkwoord (maar zijn vaak onzeker over de spelling): Ik heb niet (gebruik (d) om te gaan. Anderen geven er de voorkeur aan als hulpwerkwoord: Ik ben niet gegaan / gewend om niet te gaan (vooral in Groot-Brittannië). " (David Crystal, Grammatica herontdekken, 3e ed. Longman, 2004)
"[T] hier zijn een aantal marginale hulpmiddelen (durf, moet, zou moeten, gewend zijn) die enkele kenmerken van de hulpmiddelen en een grotere groep semi-hulpmiddelen (hulpachtige werkwoorden) delen die vergelijkbare noties van tijd, aspect en modaliteit overbrengen (bijv .: moet gaan, moet, had beter)." (Sidney Greenbaum, Oxford Engelse grammatica. Oxford University Press, 1996)