De Eerste Macedonische Oorlog was een afleiding tijdens de Punische oorlogen. Het werd teweeggebracht door de alliantie van Philip V van Macedonië en Hannibal van Carthago (na Philip's marine-expeditie tegen Illyria in 216 en daarna, in 214 gevolgd door veroveringen aan land). Philip en Rome vestigden zich met elkaar zodat Rome zich op Carthago kon concentreren. De Grieken lijken de oorlog de Eetolische oorlog te hebben genoemd, volgens Rome komt het Griekse oosten binnen, door Arthur M. Eckstein omdat het werd uitgevochten tussen Philip en zijn bondgenoten aan de ene kant en de Aetolische Liga en haar bondgenoten, waaronder Rome.
Rome verklaarde officieel de oorlog aan Macedonië in 214, maar belangrijke operaties begonnen in 211, die volgens Eckstein vaak als het begin van de oorlog wordt vermeld. De Grieken waren onlangs verwikkeld in hun eigen sociale oorlog. Het duurde van 220-217 ter gelegenheid van Philip plotseling besluit om vrede te sluiten met Aetolia.
Tussen de 2e en 3e Macedonische oorlog vroeg de Aetolische Liga Antiochus van Syrië om hen te helpen tegen Rome. Toen Antiochus verplicht was, stuurde Rome zijn legioenen om de Seleuciden te verdrijven. Antiochus ondertekende het Verdrag van Apamea (188 v.Chr.) En gaf 15.000 talenten zilver over. Dit is de Seleucid-oorlog (192-188). Het omvatte een Romeinse overwinning in Thermopylae (191) in de buurt van de plek waar de Spartanen ooit zo beroemd hadden verloren aan de Perzen.
De tweede Macedonische oorlog begon als een powerplay tussen de Seleuciden van Syrië en Macedonië, waarbij de zwakkere gebiedsmachten leden in het kruisvuur. Ze riepen naar Rome om hulp. Rome besloot dat Macedonië een bedreiging vormde en hielp zo.
In de Tweede Macedonische Oorlog heeft Rome Griekenland officieel bevrijd van Philip en Macedonië. Macedonië werd teruggebracht naar zijn grenzen van Filips II en Rome verwierf of bevrijdde gebieden ten zuiden van Thessalië.
De Derde Macedonische Oorlog werd gevochten tegen Filips zoon Perseus die zich tegen de Grieken had bewogen. Rome verklaarde de oorlog en verdeelde Macedonië in 4 republieken.
Na elk van de eerste drie Macedonische oorlogen gingen de Romeinen terug naar Rome na het straffen of anderszins omgaan met de Macedoniërs en het ontvangen van een beloning van de Grieken.
Toen de Vierde Macedonische oorlog begon, als gevolg van een Macedonische rebellie, aangewakkerd door een man die beweerde de zoon van Perseus te zijn, stapte Rome er weer in. Deze keer bleef Rome in Macedonië. Macedonië en Epirus werden tot een Romeinse provincie gemaakt.
De Achaean League van de Grieken probeerde tevergeefs de Romeinen kwijt te raken. Hun stad Korinthe werd vernietigd voor haar aandeel in een opstand in 146 v.Chr. Rome had zijn rijk uitgebreid.