Leningwoorden in het Engels

Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, een redactioneel artikel in Berlijn Deutsche Tageszeitung betoogde dat de Duitse taal, "rechtstreeks van de hand van God komend", moet worden opgelegd "aan mannen van alle kleuren en nationaliteiten." Het alternatief was volgens de krant ondenkbaar:

Mocht de Engelse taal zegevieren en de wereldtaal worden, dan staat de cultuur van de mensheid voor een gesloten deur en klinkt de doodsklok voor de beschaving ...
Engels, de bastaardtong van de galopperende eilandpiraten, moet worden geveegd van de plaats die het heeft ingenomen en teruggedrongen in de meest afgelegen hoeken van Groot-Brittannië totdat het is teruggekeerd naar zijn oorspronkelijke elementen van een onbeduidend piratendialect.

(geciteerd door James William White in Een primer van de oorlog voor Amerikanen. John C. Winston Company, 1914)

Deze sabel-ratelende verwijzing naar Engels als "de klootzak" was nauwelijks origineel. Drie eeuwen eerder schreef de directeur van St. Paul's School in Londen, Alexander Gil, dat sinds de tijd van Chaucer de Engelse taal was "verontreinigd" en "gecorrumpeerd" door de invoer van Latijnse en Franse woorden:

[T] Vandaag zijn we voor het grootste deel Engelsmannen die geen Engels spreken en niet door Engelse oren worden verstaan. We zijn ook niet tevreden dat we dit onwettige nageslacht hebben verwekt, dit monster hebben gevoed, maar we hebben datgene verbannen dat legitiem was - ons geboorterecht - aangenaam in uitdrukking en erkend door onze voorouders. O wreed land!
(van Logonomia Anglica, 1619, geciteerd door Seth Lerer in Inventing English: A Portable History of the Language. Columbia University Press, 2007)

Niet iedereen was het daarmee eens. Thomas De Quincey, bijvoorbeeld, beschouwde dergelijke pogingen om de Engelse taal kwaad te doen als "de blindste van menselijke dwaasheden":

Het eigenaardige, en zonder overdrijving kunnen we zeggen dat de voorzienigheid, de fijnheid van de Engelse taal zijn verwijt heeft gemaakt - dat het, hoewel nog ductiel en in staat tot nieuwe indrukken, een frisse en grote infusie van buitenaardse rijkdom ontving. Het is, zeg de imbeciel, een "klootzak" -taal, een "hybride" taal, enzovoort ... Het is tijd om met deze dwaasheden gedaan te hebben. Laten we onze ogen openen voor onze eigen voordelen.
("De Engelse taal," Blackwood's Edinburgh Magazine, 1839 april)

In onze eigen tijd, zoals gesuggereerd door de titel van de onlangs gepubliceerde taalgeschiedenis van John McWhorter *, zullen we eerder opscheppen over onze 'prachtig bastaardtaal. "Engels heeft schaamteloos woorden uit meer dan 300 andere talen geleend, en (om metaforen te verschuiven) er is geen teken dat het van plan is zijn lexicale grenzen binnenkort te sluiten.

Franse lening woorden

In de loop der jaren heeft de Engelse taal een groot aantal Franse woorden en uitdrukkingen geleend. Een deel van deze woordenschat is zo volledig geabsorbeerd door het Engels dat sprekers de oorsprong ervan misschien niet beseffen. Andere woorden en uitdrukkingen hebben hun "Frenchness" behouden - een zekere je ne sais quoi waar sprekers zich veel meer van bewust zijn (hoewel dit bewustzijn zich meestal niet uitstrekt tot het feitelijk uitspreken van het woord in het Frans). 

Duitse leenwoorden in het Engels

Engels heeft veel woorden van het Duits geleend. Sommige van die woorden zijn een natuurlijk onderdeel van het dagelijkse Engelse vocabulaire geworden (angst, kleuterschool, zuurkool), terwijl anderen voornamelijk intellectueel, literair, wetenschappelijk zijn (Waldsterben, Weltanschauung, Zeitgeist), of gebruikt in speciale gebieden, zoals gestalt in de psychologie, of aufeis en löss in de geologie. Sommige van deze Duitse woorden worden in het Engels gebruikt omdat er geen echt Engels equivalent is: gemütlich, schadenfreude.

Latijnse woorden en uitdrukkingen in het Engels

Het feit dat onze Engelse taal niet uit het Latijn komt, betekent niet dat al onze woorden een Germaanse oorsprong hebben. Het is duidelijk dat sommige woorden en uitdrukkingen Latijn zijn, zoals AD hoc. Anderen, b.v.., leefgebied, circuleren zo vrij dat we niet weten dat ze Latijns zijn. Sommigen kwamen in het Engels toen Franstalige Normandiërs Groot-Brittannië binnenvielen in 1066. Anderen, overgenomen van het Latijn, zijn aangepast.

Spaanse woorden worden onze eigen

Veel Spaanse leenwoorden zijn in de Engelse vocabulaire ingevoerd. Zoals opgemerkt, werden sommige van hen elders overgenomen in de Spaanse taal voordat ze werden doorgegeven aan het Engels. Hoewel de meeste van hen de spelling en zelfs (min of meer) de uitspraak van het Spaans behouden, worden ze allemaal herkend als Engelse woorden door ten minste één referentiebron.