Laat ze taart eten! Een citaat dat koningin Marie Antoinette haar hoofd heeft gekost

"Laat ze taart eten!"

Hier is een klassiek voorbeeld van een verkeerd toegeschreven quote die iemand haar hoofd heeft gekost. Heel letterlijk. Deze regel "Laat ze cake eten" werd toegeschreven aan Marie Antoinette, de koningin van koning Louis XVI van Frankrijk. Maar dat is waar de Franse mensen het mis hadden.

Wat maakte Marie Antoinette zo niet leuk bij het Franse volk?

Toegegeven, ze had een extravagante levensstijl. Marie Antoinette was een dwangmatige speurtocht, toegeven aan excessen zelfs in een tijd waarin het land een periode van acute financiële crisis doormaakte. Haar kapper Léonard Autié bedacht innovatieve stijlen waar de koningin dol op was. Ze besteedde een fortuin aan het bouwen van een klein gehucht, getiteld Petit Trianon, dat weelderig was met meren, tuinen en watermolens. Dit, in een tijd dat Frankrijk snakte naar acuut voedseltekort, armoede en depressie.

Marie Antoinette: een dochter gemeden, een onbeminde vrouw, een geminauwde koningin, een onbegrepen moeder

Marie Antoinette was een tienerkoningin. Ze was met de Dauphin getrouwd toen ze pas vijftien was. Ze was een pion in het politieke ontwerp dat haar Oostenrijkse ouders van koninklijke geboorte en het koningshuis van Frankrijk omvatte. Toen ze naar Frankrijk kwam, werd ze omringd door vijanden, die op zoek waren naar manieren om de hogere klasse te overmeesteren.

De tijd was ook rijp voor de Franse revolutie. De groeiende dissidentie in het lagere deel van de samenleving wint terrein. Marie Antoinette's losbandige uitgaven hielpen ook niet. De arme bevolking van Frankrijk was nu ongeduldig met de excessen van het koningshuis en de hogere middenklasse. Ze zochten naar manieren om de koning en de koningin te betrekken bij hun ongeluk. In 1793 werd Marie Antoinette berecht wegens verraad en openbaar onthoofd.

Ze heeft misschien haar falen gehad, maar een ongevoelige opmerking was daar zeker niet een van.

Hoe geruchten het beeld van de jonge koningin hebben aangetast

Tijdens de Franse revolutie werden geruchten verspreid om de koningin te besmetten en het doden van de vorst te rechtvaardigen. Een van de verhalen die toen de ronde deden, was dat toen de koningin haar pagina vroeg waarom mensen in de stad rellen, de bediende haar meedeelde dat er geen brood is. Dus de koningin zei naar verluidt: "Laat ze dan cake eten." Haar woorden in het Frans waren:

"S'ils n'ont plus de pain, qu'ils mangent de la brioche!"

Een andere mythe die nog steeds strenger is voor haar imago, is dat de 'ongevoelige' koningin, op weg naar de guillotine, die woorden eigenlijk zei.

Toen ik deze aflevering van de geschiedenis las, kon ik niet nalaten te denken: 'hoe waarschijnlijk is het dat een koningin, die wordt vernederd, op weg naar de guillotine, zoiets vreemds zou zeggen, dat de menigte tegen haar zou kunnen werken? Hoe verstandig is dat? '

Het vage citaat bleef echter meer dan 200 jaar hangen in het imago van Marie Antoinette. Het was pas in 1823, toen de memoires van Comte de Provence werden gepubliceerd dat de waarheid naar buiten kwam. Hoewel de Comte de Provence niet bepaald genereus was in zijn bewondering voor zijn schoonzus, heeft hij niet vergeten dat hij tijdens het eten van 'pate en croute' werd herinnerd aan zijn eigen voorvader, koningin Marie-Thérèse.

Wie zei eigenlijk de woorden: "Laat ze cake eten?"

In 1765 schreef de Franse filosoof Jean-Jacques Rousseau een zesdelig boek met de titel Confessions. In dit boek herinnert hij zich de woorden van een prinses van zijn tijd, die zei:

"Enfin je me rappelai le pis-aller d'une grande princesse à qui l'on disait que les paysans n'avaient pas de pain, et qui répondit: Qu'ils mangent de la brioche."

Vertaald in het Engels:

"Eindelijk herinnerde ik me de noodoplossing van een grote prinses die te horen kreeg dat de boeren geen brood hadden en die antwoordde:" Laat ze brioche eten. "

Aangezien dit boek werd geschreven in 1765, toen Marie Antoinette nog maar negen jaar oud was en de toekomstige koning van Frankrijk niet eens had ontmoet, laat staan ​​met hem was getrouwd, was het ondenkbaar dat Marie Antoinette de woorden had uitgesproken. Marie Antoinette kwam veel later, in 1770, naar Versailles en zij werd koningin in 1774.

The Real Marie Antoinette: A Sensitive Queen and Loving Mother 

Dus waarom werd Marie Antoinette de ongelukkige die slechte pers kreeg? Als je in die tijd naar de Franse geschiedenis kijkt, stonden de aristocraten al voor de hitte van de rusteloze boeren en arbeidersklasse. Hun obscene extravaganties, volkomen apathie en minachting voor publieke verontwaardiging zorgden voor een maalstroom van wraakzuchtige politiek. Brood werd in tijden van acute armoede een nationale obsessie.

Marie Antoinette werd samen met haar koning-echtgenoot Louis XVI de zondebok voor het opkomende tij van rebellie. Marie Antoinette was zich bewust van het publieke lijden en schonk vaak aan verschillende goede doelen, volgens Lady Antonia Fraser, haar biograaf. Ze was gevoelig voor het lijden van de armen, en vaak tot tranen toe gedreven toen ze hoorde van de toestand van de armen. Ondanks haar koninklijke positie had ze echter niet de drive om de situatie te verhelpen, of ontbrak het waarschijnlijk aan politieke finesse om de monarchie te beschermen.

Marie Antoinette heeft in de eerste jaren van haar huwelijk geen kinderen gekregen, en dit werd geprojecteerd als het promiscue karakter van de koningin. Geruchten bloeiden op over haar vermeende affaire met Axel Fersen, een Spaanse graaf in de rechtbank. Roddel vloog dik binnen de sierlijke muren van het paleis van Versailles, terwijl Marie Antoinette werd beschuldigd van deelname aan een misdaad die later bekend werd als de "diamanten halskettingaffaire". Maar misschien was de meest lasterlijke beschuldiging waarmee Marie Antoinette te maken had een incestueuze relatie hebben met haar eigen zoon. Het heeft misschien het hart van de moeder gebroken, maar op het eerste gezicht bleef Marie Antoinette een stoïcijnse en waardige koningin die alles droeg. Ten tijde van haar proces, toen het Tribunaal haar vroeg om te reageren op de beschuldiging van seksuele relaties met haar zoon, antwoordde zij:

"Als ik niet heb geantwoord, komt dat omdat de natuur zelf weigert een dergelijke aanklacht tegen een moeder te beantwoorden."

Ze wendde zich toen tot de menigte, die was samengekomen om getuige te zijn van haar proces en vroeg hen:

"Ik doe een beroep op alle aanwezige moeders - is het waar?"

De legende wil dat toen ze deze woorden voor het gerecht uitsprak, de vrouwen in het publiek ontroerd werden door haar oprechte aantrekkingskracht. Het Tribunaal vreesde echter dat zij publiek sympathie kon oproepen en haastte zich de gerechtelijke procedure om haar ter dood te veroordelen. Deze periode in de geschiedenis, die later bekend werd als The Reign of Terror, is de donkerste periode, die uiteindelijk resulteerde in de ondergang van Robespierre, de belangrijkste dader van koninklijke bloedbaden..

Hoe de koningin Guillotined was voor een misdaad die ze nooit heeft begaan

Het hebben van een bezoedeld beeld helpt nooit, vooral wanneer de tijden ruw zijn. De boze rebellen van de Franse revolutie zochten een gelegenheid om de aristocraten te verslaan. Gewoed met een woedend fanatisme en bloedlust, werden wilde verhalen verspreid via illegale pers, die Marie Antoinette afbeeldde als een barbaarse, brutale en egoïstisch arrogant, het Tribunaal verklaarde de koningin als de "gesel en de bloedzuiger van de Fransen. 'Ze werd onmiddellijk ter dood veroordeeld door guillotine. De bloeddorstige menigte, op zoek naar wraak, vond de proef eerlijk en rechtvaardig. Om haar vernedering toe te voegen, was het haar van Marie Antoinette dat in heel Frankrijk bekend stond om zijn elegante poefen, geschoren en werd ze naar de guillotine gebracht. Terwijl ze naar de guillotine liep, stapte ze per ongeluk op de teen van de guillotine. Kun je raden wat deze oppervlakkige, egoïstische en ongevoelige koningin tegen de beul zei? Ze zei:

'' Pardonnez-moi, mijnheer. Je ne l'ai pas fait exprès. "

Dat betekent:

"Neem me niet kwalijk meneer, ik wilde het niet doen."

De ongelukkige onthoofding van een koningin die haar volk onrecht heeft aangedaan, is een verhaal dat een eeuwige vlek zal blijven in de geschiedenis van de mensheid. Ze ontving een straf die veel groter was dan haar misdaad. Als een Oostenrijkse echtgenote van een Franse koning was Marie Antoinette voorbestemd voor haar ondergang. Ze werd begraven in een ongemarkeerd graf, vergeten door een wereld vol gemene haat.

Hier zijn nog enkele citaten van Marie Antoinette die ze zei. Deze citaten onthullen de waardigheid van een koningin, de tederheid van een moeder en de pijn van een vrouw die onrecht is aangedaan.

1. “Ik was een koningin en u nam mijn kroon weg; een vrouw, en je hebt mijn man vermoord; een moeder, en je hebt me mijn kinderen ontnomen. Mijn bloed alleen blijft: neem het, maar laat me niet lang lijden. '

Dit waren de beroemde woorden van Marie Antoinette tijdens het proces, toen het Tribunaal hem vroeg of ze iets te zeggen had over de aantijgingen tegen haar.

2. "Moed! Ik heb het jarenlang laten zien; denk je dat ik het zal verliezen op het moment dat mijn lijden eindigt? '

Op 16 oktober 1793, toen Marie Antoinette in een open kar naar de guillotine werd gebracht, vroeg een priester haar moed te hebben. Dit waren haar woorden die ze naar de priester wierp om de stoïcijnse kalmte van een koninklijke vrouw te onthullen.

3. "Niemand begrijpt mijn kwalen, noch de angst die mijn borst vult, die het hart van een moeder niet kent."

Een diepbedroefde Marie Antoinette sprak deze woorden in 1789, bij het overlijden van haar geliefde zoon Louis Joseph van tuberculose.