Kenning (grammatica)

EEN kenning is een figuurlijke uitdrukking, meestal samengesteld in vorm, die wordt gebruikt in plaats van een naam of zelfstandig naamwoord, vooral in het Oud-Engels.

Kenning als metafoor

De kenning is beschreven als een soort gecomprimeerde metafoor met de referent onderdrukt. Veelgebruikte kennings in Oud-Engels en Noorse poëzie zijn onder andere whale-road (voor zee), zeepaardje (voor schip), en ijzer-douche (voor de regen van speren of pijlen tijdens een gevecht).

Voorbeelden

• "Oud-Engelse poëzie gebruikte een speciale poëtische woordenschat ... [Het woord] ban-cofa (n) had een speciale betekenis: de twee elementen waren 'bottenhol', maar het betekende 'lichaam'. Een dergelijke uitdrukking is een parafrase, een verwijzing naar een ding door concentratie op een van zijn attributen. Een persoon kan een worden genoemd REORD-berend (spraakdrager) omdat spraak uniek menselijk is. Dit apparaat van parafrase kwam veel voor in oud-Engelse poëzie, en het heet nu (geleend van Oudnoors) van 'Kenning.'"(W.F. Bolton, Een levende taal: de geschiedenis en structuur van het Engels. Random House, 1982)
• "De dichters hielden van kennings omdat het kansen waren om hun beschrijvingen te variëren toen ze lange verhalen vertelden over helden en veldslagen ...
  "Dus, wat zou een schip kunnen zijn? A golfdrijver, zeeganger, zeehuis of zee ros. En de zee? EEN zeehond bad, vis naar huis, zwaan weg of walvis weg. Alles kan worden beschreven met een kenning. Een vrouw is een peace-wever, een reiziger is een earth-walker, een zwaard is een wolf van wonden, de zon is een lucht kaars, de lucht is de gordijn van de goden, bloed is strijd zweet of strijd ijspegel. Er zijn er nog honderden meer. "(David Crystal, Het verhaal van het Engels in 100 woorden. St. Martin's Press, 2012)

omschrijvingen

• "De dichters van het middeleeuwse Scandinavië ontwikkelden een systeem van naamgeving door circumlocution, of kennings, die ze konden uitbreiden tot een duizelingwekkende mate van complexiteit. Ze kunnen de zee 'aarde van de vis' noemen. Vervolgens konden ze het woord 'vis' vervangen door de uitdrukking 'slang van de fjord'. Dan kunnen ze 'fjord' vervangen door de uitdrukking 'bank van het schip'. Het resultaat was een vreemd, prolix ding: 'aarde van de slang van de bank van het schip' - wat natuurlijk gewoon 'zee' betekende. Maar alleen degenen die bekend zijn met de verwaandheid van poëzie zouden het weten. "(Daniel Heller-Roazen," Leer praten in de Cant van de bedelaars ". The New York Times, 18 augustus 2013)

Hedendaagse kennings

• "We zien duidelijk kenning variatie ... in de zevende van de reeks 'Glanmore Sonnets' in het volgende deel van [Seamus] Heaney, Veldwerk [1979], toen namen van de BBC Radio 4-scheepvaartprognose (die zelf de sonoriteit van een formulecatalogus uit vroege heroïsche poëzie bezit) de dichter ertoe aanzetten om de metafoor in de Oud-Engelse kenning voor de zee uit te breiden hronrad ( 'Whale-road,' Beowulf, l. 10):

Sirenes van de toendra,
Van paling-weg, zeehonden-weg, kiel-weg, walvis-weg, hef op
Hun door de wind samengestelde scherpte achter het laken
En breng de trawlers naar de luwte van Wicklow.

... Heaney voert niet alleen variatie uit op het aangegeven concept, maar ook op de betekenaar zelf, in navolging van het hypnotische gezang van de voorspelling voor de scheepvaart. "(Chris Jones, Vreemde gelijkenis: het gebruik van het oude Engels in de twintigste-eeuwse poëzie. Oxford University Press, 2006)

Etymologie
van de Oudnoors, "weten"

Uitspraak: KEN-ing