Jeugdgevangenis gekoppeld aan meer criminaliteit

Jeugdige delinquenten die voor hun misdaden zijn opgesloten, hebben vaker een aanzienlijk slechtere uitkomst in hun leven dan jongeren die dezelfde misdaden plegen, maar een andere vorm van straf krijgen en niet worden opgesloten.

Een studie van 35.000 jeugdcriminelen in Chicago over een periode van 10 jaar door economen aan de M.I.T. Sloan School of Management vond aanzienlijke verschillen in uitkomsten tussen kinderen die vastzitten en kinderen die niet naar detentie werden gestuurd.

Degenen die werden opgesloten, hadden veel minder kans om af te studeren van de middelbare school en veel meer kans om als volwassenen in de gevangenis te belanden.

Afschrikkend tegen misdaad?

Je zou kunnen denken dat het een logische conclusie zou zijn dat tieners die misdaden begaan die erg genoeg zijn om opgesloten te worden, natuurlijk eerder geneigd zijn om van school te gaan en in de volwassen gevangenis terecht te komen, maar de MIT-studie vergeleek die jongeren met anderen die de dezelfde misdaden, maar gebeurde toevallig om een ​​rechter te trekken die ze minder snel in hechtenis zou nemen.

Ongeveer 130.000 jongeren worden elk jaar opgesloten in de Verenigde Staten, waarvan naar schatting 70.000 op een bepaalde dag in detentie zijn. De MIT-onderzoekers wilden bepalen of gevangenisstraf jeugdige delinquenten de toekomstige misdaad daadwerkelijk afschrikken of het leven van het kind zodanig verstoorden dat het de kans op toekomstige misdaad vergroot.

In het jeugdrechtssysteem zijn er rechters die de neiging hebben om uitspraken uit te spreken met opsluiting en er zijn rechters die de neiging hebben om een ​​straf uit te slaan die geen echte opsluiting omvat.

In Chicago worden jeugdzaken willekeurig toegewezen om te oordelen met verschillende straffen. De onderzoekers keken met behulp van een database die werd aangemaakt door het Chapin Hall Center for Children aan de Universiteit van Chicago naar gevallen waarin rechters grote speelruimte hadden bij het bepalen van de strafmaat.

Meer kans om in de gevangenis te belanden

Het systeem van het willekeurig toewijzen van zaken aan rechters met verschillende benaderingen van veroordeling zette een natuurlijk experiment op voor de onderzoekers.

Ze ontdekten dat minderjarigen die waren opgesloten minder snel terugkeerden naar de middelbare school en afstudeerden. Het slagingspercentage was 13% lager voor degenen die gevangen werden gezet dan daders die niet werden opgesloten.

Ze ontdekten ook dat degenen die opgesloten zaten, 23% meer kans hadden om als volwassenen in de gevangenis te belanden en vaker een geweldsdelict begaan.

Tienerdaders, met name rond de leeftijd van 16, hadden niet alleen minder kans om af te studeren van de middelbare school als ze waren opgesloten, maar ze hadden ook minder kans om naar school terug te keren.

Minder waarschijnlijk terug naar school

De onderzoekers ontdekten dat opsluiting zo verstorend bleek te zijn in het leven van de jongeren, velen keren daarna niet naar school terug en degenen die wel naar school gaan, hebben veel meer kans om te worden geclassificeerd als een emotionele of gedragsstoornis, vergeleken met die die dezelfde misdaden pleegden, maar niet gevangen werden gezet.

"De kinderen die naar jeugdgevangenis gaan, zullen waarschijnlijk helemaal niet terug naar school gaan", zei MIT-econoom Joseph Doyle in een persbericht. "Het leren kennen van andere kinderen in moeilijkheden kan sociale netwerken creëren die misschien niet wenselijk zijn. Er kan een stigma aan vastzitten, misschien denk je dat je bijzonder problematisch bent, dus dat wordt een zichzelf vervullende profetie."

De auteurs willen dat hun onderzoek wordt gedupliceerd in andere rechtsgebieden om te zien of de resultaten standhouden, maar de conclusies van dit ene onderzoek lijken aan te geven dat opsluitende jongeren niet als een afschrikmiddel voor criminaliteit werken, maar juist het tegenovergestelde effect hebben.

Bron

• ^{Aizer, A, et al. "Jeugdige opsluiting, menselijk kapitaal en toekomstige criminaliteit: bewijs van willekeurig toegewezen rechters." Quarterly Journal of Economics Februari 2015.}