Joan of Acre Biography

Bekend om: haar tweede huwelijk waarin Joan in opstand kwam tegen protocol en verwachtingen; veronderstelde wonderen in haar graf

Bezetting: Britse prinses; gravin van Hertford en Gloucester

data: 1272 - 23 april 1307

Ook gekend als: Joanna

Achtergrond en familie

• Moeder: Eleanor van Castilië, gravin van Ponthieu zelf
• Vader: Edward I van Engeland (geregeerd 1272-1307)
• Broers en zussen: zestien volle broers en zussen (van wie er vijf overleefden tot volwassenheid), ten minste drie halfbroers en zussen
• Joan stamde aan beide kanten af ​​van koning John van Engeland; langs haar moeders kant, via John's dochter Eleanor van Engeland.
• Man: Gilbert de Clare, 7e graaf van Gloucester, 5e graaf van Hertford (gehuwd 30 april 1290, overleden 1295)
  • kinderen: Gilbert de Clare, Eleanor de Clare, Margaret de Clare, Elizabeth de Clare
• Man: Sir Ralph de Monthermer (gehuwd 1297)
  • kinderen: Mary de Monthermer, Joan de Monthermer, Thomas de Monthermer, Edward de Monthermer

Geboorte en vroege leven

Joan werd geboren als zevende van de veertien kinderen van haar ouders, maar slechts één oudere zus (Eleanor) leefde nog ten tijde van Joans geboorte. Vier van haar jongere broers en zussen en een jongere halfbroer of -zus stierven ook in de kindertijd. Haar jongere broer, Edward, 12 jaar na Joan geboren, werd koning als Edward II.

Joan van Acre werd bij die naam genoemd omdat ze werd geboren terwijl haar ouders in Acre waren aan het einde van de negende kruistocht, in het jaar voordat Edward terugkeerde naar Engeland om te worden gekroond als Edward I bij de dood van zijn vader. Een zus, Juliana, was geboren en stierf het jaar daarvoor in Acre.

Na de geboorte van Joan verlieten haar ouders het kind een tijdje in Frankrijk met de moeder van Eleanor, Joan van Dammartin, de gravin van Pointhieu en weduwe van Ferdinand III van Castilië. De grootmoeder van het kleine meisje en een plaatselijke bisschop waren gedurende die vier jaar verantwoordelijk voor haar opvoeding.

Eerste huwelijk

Joan's vader Edward begon de huwelijksmogelijkheden voor zijn dochter te overwegen terwijl ze nog erg jong was, zoals gebruikelijk was voor koninklijke families. Hij vestigde zich op de zoon van de Duitse koning Rudolph I, een jongen genaamd Hartman. Joan was vijf jaar oud toen haar vader haar naar huis riep zodat ze haar toekomstige echtgenoot kon ontmoeten. Maar Hartman stierf voordat hij naar Engeland kon komen of met Joan kon trouwen. Tegenstrijdige rapporten hadden hem destijds laten sterven in een schaatsongeluk of verdronken in een bootongeluk.

Edward regelde uiteindelijk dat Joan zou trouwen met een Britse edelman, Gilbert de Clare, de graaf van Gloucester. Joan was twaalf en Edward in zijn vroege jaren 40 toen de afspraken werden gemaakt. Gilbert's vorige huwelijk eindigde in 1285, en het duurde nog eens vier jaar om dispensatie van de paus te krijgen voor Gilbert en Joan om te trouwen. Ze trouwden in 1290. Edward sloot een koopje en liet de Clare instemmen met een grote bruidsschat voor Joan, terwijl zijn landen tijdens hun huwelijk samen met Joan werden gehouden. Joan beviel van vier kinderen voordat Gilbert stierf in 1295.

Tweede huwelijk

Joan was nog steeds een jonge vrouw, en een vrouw die behoorlijk wat waardevol bezit in handen had. De toekomst van Joan werd opnieuw gepland door haar vader, toen hij een geschikte echtgenoot zocht. Edward besliste over de graaf van Savoye, Amadeus V.

Maar Joan was toen al in het geheim getrouwd en was waarschijnlijk behoorlijk bang voor de reactie van haar vader. Ze was verliefd geworden op een van de schildknapen van haar eerste echtgenoot, Ralph de Monthermer, en had haar vader aangespoord hem te ridderen. Een lid van de koninklijke familie dat met iemand van zo'n niveau trouwde, was gewoon onaanvaardbaar.

Eerst kwam Edward te weten over de relatie zelf, niet wetende dat deze al was overgegaan naar het huwelijk. Edward nam bezit van Joan's land dat ze als bruidsschat had uit haar eerste huwelijk. Uiteindelijk vertelde Joan haar vader dat ze al getrouwd was. Zijn reactie: Sir Ralph gevangen zetten.

Tegen die tijd was Joan merkbaar zwanger. Ze schreef haar vader een brief met woorden die op ons afkwamen als een vroege verklaring tegen de dubbele norm:

"Het wordt niet als schandelijk of schandelijk beschouwd voor een grote graaf om een ​​arme en gemene vrouw tot vrouw te nemen; aan de andere kant is het de schuld niet waard, of te moeilijk voor een gravin om een ​​dappere eer te promoten de jeugd."

Edward gaf toe aan zijn dochter en liet haar man in augustus 1297 vrij. Hij kreeg de titels van haar eerste echtgenoot - hoewel ze bij zijn dood naar een zoon van haar eerste echtgenoot gingen, niet een van Ralph's zonen. En terwijl Edward ik het huwelijk accepteerde en Monthermer onderdeel werd van de kring van de koning, was de relatie van Edward met Joan cooler dan voor haar broers en zussen.

Joan was ook dicht bij haar broer, Edward II, hoewel ze eerder in het jaar stierf dat hij koning werd, en dus niet in de buurt was door zijn schandaliger escapades. Ze steunde hem in een eerdere aflevering toen Edward I zijn koninklijke zegel wegnam.

Dood

De geschiedenis legt Joans doodsoorzaak niet vast. Het kan verband houden met de bevalling. Met Joan en vervolgens Edward I dood, nam Edward II de titel Graaf van Gloucester van haar tweede echtgenoot en gaf het aan haar zoon door haar eerste echtgenoot.

Hoewel we haar doodsoorzaak niet kennen, weten we wel dat ze na haar dood werd neergelegd in een priorij in Clare, opgericht door de voorouders van haar eerste echtgenoot en waaraan ze een weldoener was geweest. In de 15e eeuw meldde een schrijver dat haar dochter, Elizabeth de Burgh, haar moeder liet uit elkaar vallen en het lichaam inspecteerde, als 'intact' bevonden, een toestand verbonden met heiligheid. Andere schrijvers meldden wonderen op haar begraafplaats. Ze is nooit verheerlijkt of heilig verklaard.