Istanbul was ooit Constantinopel

Istanbul is de grootste stad in Turkije en behoort tot de 15 grootste stedelijke gebieden ter wereld. Het ligt aan de Bosporusstraat en beslaat het hele gebied van de Gouden Hoorn, een natuurlijke haven. Vanwege zijn omvang strekt Istanbul zich uit over zowel Europa als Azië. De stad is de enige metropool ter wereld die zich op meer dan één continent bevindt.

De stad Istanbul is belangrijk voor geografie omdat het een lange geschiedenis heeft die de opkomst en ondergang van 's werelds beroemdste rijken overspant. Vanwege zijn deelname aan deze rijken heeft Istanbul ook verschillende naamsveranderingen ondergaan.

Byzantium

Hoewel Istanbul misschien al in 3000 v.Chr. Werd bewoond, was het geen stad totdat Griekse kolonisten in het gebied arriveerden in de zevende eeuw v.Chr. Deze kolonisten werden geleid door koning Byzas en vestigden zich daar vanwege de strategische ligging langs de Bosporusstraat. Koning Byzas noemde de stad Byzantium naar zichzelf.

Het Romeinse rijk (330-395)

Byzantium werd een deel van het Romeinse rijk in de jaren 300. Gedurende deze tijd ondernam de Romeinse keizer Constantijn de Grote de wederopbouw van de hele stad. Zijn doel was om het te laten opvallen en de stad monumenten te geven die vergelijkbaar zijn met die in Rome. In 330 verklaarde Constantijn de stad als de hoofdstad van het hele Romeinse rijk en hernoemde het de naam Constantinopel. Het groeide en bloeide daardoor.

Het Byzantijnse (Oost-Romeinse) rijk (395-1204 en 1261-1453)

Na de dood van keizer Theodosius I in 395 vond er echter een enorme omwenteling plaats in het rijk toen zijn zonen het permanent verdeelden. Na de verdeling werd Constantinopel de hoofdstad van het Byzantijnse rijk in de 400s.

Als onderdeel van het Byzantijnse rijk werd de stad duidelijk Grieks, in tegenstelling tot zijn vroegere identiteit in het Romeinse rijk. Omdat Constantinopel zich in het centrum van twee continenten bevond, werd het een centrum van handel, cultuur en diplomatie en groeide het aanzienlijk. In 532 brak de anti-gouvernementele Nika-opstand uit onder de bevolking van de stad en vernietigde deze. Daarna werden veel van de meest opmerkelijke monumenten, waaronder Hagia Sophia, gebouwd tijdens de wederopbouw van de stad en werd Constantinopel het centrum van de Grieks-orthodoxe kerk.

Het Latijnse rijk (1204-1261)

Hoewel Constantinopel aanzienlijk bloeide gedurende decennia nadat het een deel van het Byzantijnse rijk werd, maakten de factoren die tot zijn succes leidden ook een doelwit voor verovering. Honderden jaren lang vielen troepen uit het hele Midden-Oosten de stad aan. Een tijdlang werd het zelfs bestuurd door leden van de Vierde Kruistocht nadat de stad in 1204 was ontheiligd. Vervolgens werd Constantinopel het centrum van het katholieke Latijnse rijk.

Terwijl de concurrentie tussen het katholieke Latijnse rijk en het Grieks-orthodoxe Byzantijnse rijk bleef bestaan, zat Constantinopel in het midden en begon aanzienlijk te vervallen. Het ging financieel failliet, de bevolking daalde en het werd kwetsbaar voor verdere aanvallen toen de verdedigingsposten rond de stad afbrokkelden. In 1261, te midden van deze onrust, heroverde het rijk van Nicaea Constantinopel en werd het teruggegeven aan het Byzantijnse rijk. Rond dezelfde tijd begonnen de Ottomaanse Turken de steden rondom Constantinopel te veroveren, waardoor ze effectief werden afgesneden van veel van de aangrenzende steden.

Het Ottomaanse rijk (1453-1922)

Na aanzienlijk verzwakt te zijn, werd Constantinopel officieel veroverd door de Ottomanen, geleid door Sultan Mehmed II op 29 mei 1453, na een 53-daagse belegering. Tijdens het beleg stierf de laatste Byzantijnse keizer, Constantijn XI, terwijl hij zijn stad verdedigde. Bijna onmiddellijk werd Constantinopel uitgeroepen tot hoofdstad van het Ottomaanse rijk en de naam werd veranderd in Istanbul.

Toen Sultan Mehmed de stad overnam, wilde hij Istanbul verjongen. Hij creëerde de Grand Bazaar (een van de grootste overdekte marktplaatsen ter wereld) en bracht vluchtende katholieke en Grieks-orthodoxe inwoners terug. Naast deze bewoners bracht hij moslim-, christelijke en joodse gezinnen binnen om een ​​gemengd volk te stichten. Sultan Mehmed begon ook met de bouw van architecturale monumenten, scholen, ziekenhuizen, openbare baden en grote keizerlijke moskeeën.

Van 1520 tot 1566 beheerste Suleiman de Prachtige het Ottomaanse Rijk, en er waren veel artistieke en architecturale prestaties die de stad tot een belangrijk cultureel, politiek en commercieel centrum maakten. Tegen het midden van 1500 was de bevolking gegroeid tot bijna 1 miljoen inwoners. Het Ottomaanse rijk heerste over Istanboel totdat het werd verslagen en bezet door de geallieerden in de Eerste Wereldoorlog.

De Republiek Turkije (1923-heden)

Na de Eerste Wereldoorlog vond de Turkse Onafhankelijkheidsoorlog plaats en Istanbul werd een deel van de Republiek Turkije in 1923. Istanbul was niet de hoofdstad van de nieuwe republiek en tijdens de eerste jaren van zijn vorming werd Istanbul over het hoofd gezien; de investeringen gingen naar de nieuwe, centraal gelegen hoofdstad Ankara. In de jaren veertig en vijftig kwam Istanbul echter weer terug. Nieuwe openbare pleinen, boulevards en lanen werden gebouwd - en veel van de historische gebouwen van de stad werden gesloopt.

In de jaren zeventig groeide de bevolking van Istanbul snel, waardoor de stad zich uitbreidde naar de nabijgelegen dorpen en bossen, waardoor uiteindelijk een grote wereldmetropool ontstond.

Istanbul vandaag

De vele historische gebieden van Istanbul zijn in 1985 toegevoegd aan de UNESCO-werelderfgoedlijst. Bovendien is Istanbul vanwege zijn status als een opkomende wereldmacht, zijn geschiedenis en zijn belang voor cultuur in zowel Europa als de wereld aangewezen als de Europese hoofdstad van Cultuur voor 2010 door de Europese Unie.