Interessante Olympische feiten
Share
Heb je je ooit afgevraagd over de oorsprong en geschiedenis van enkele van onze trotse Olympische tradities? Hieronder vindt u antwoorden op veel van deze vragen.
De officiële olympische vlag
Gemaakt door Pierre de Coubertin in 1914, bevat de Olympische vlag vijf onderling verbonden ringen op een witte achtergrond. De vijf ringen symboliseren de vijf belangrijke continenten en zijn onderling verbonden om de vriendschap te symboliseren die uit deze internationale wedstrijden te winnen is. De ringen, van links naar rechts, zijn blauw, geel, zwart, groen en rood. De kleuren werden gekozen omdat er minstens één op de vlag van elk land ter wereld verscheen. De Olympische vlag werd voor het eerst gevlogen tijdens de Olympische Spelen van 1920.
Het olympisch motto
In 1921 leende Pierre de Coubertin, oprichter van de moderne Olympische Spelen, een Latijnse uitdrukking van zijn vriend, vader Henri Didon, voor het Olympische motto: Citius, Altius, Fortius ("Swifter, Higher, Stronger").
De Olympische eed
Pierre de Coubertin schreef een eed voor de atleten om te reciteren bij elke Olympische Spelen. Tijdens de openingsceremonie reciteert één atleet de eed namens alle atleten. De Olympische eed werd voor het eerst afgelegd tijdens de Olympische Spelen van 1920 door de Belgische schermer Victor Boin. De Olympische Eed verklaart: "In naam van alle deelnemers, beloof ik dat we zullen deelnemen aan deze Olympische Spelen, en de regels die hen regeren respecteren en naleven, in de ware geest van sportiviteit, voor de glorie van sport en de eer van onze teams. "
De Olympische Creed
Pierre de Coubertin kreeg het idee voor deze zin uit een toespraak van bisschop Ethelbert Talbot tijdens een dienst voor Olympische kampioenen tijdens de Olympische Spelen van 1908. De Olympische Creed leest: "Het belangrijkste in de Olympische Spelen is niet om te winnen, maar om deel te nemen, net zoals het belangrijkste in het leven niet de triomf is, maar de strijd. Het belangrijkste is niet te hebben overwonnen, maar te hebben vocht goed. "
De olympische vlam
De olympische vlam is een beoefening voortgezet van de oude Olympische Spelen. In Olympia (Griekenland) werd een vlam ontstoken door de zon en bleef daarna branden tot het einde van de Olympische Spelen. De vlam verscheen voor het eerst op de moderne Olympische Spelen op de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam. De vlam zelf vertegenwoordigt een aantal dingen, waaronder zuiverheid en het streven naar perfectie. In 1936 suggereerde de voorzitter van het organisatiecomité voor de Olympische Spelen van 1936, Carl Diem, wat nu de moderne Olympische fakkeltocht is. De Olympische vlam wordt aangestoken op de oude site van Olympia door vrouwen die gewaden in oude stijl dragen en een gebogen spiegel en de zon gebruiken. De Olympische fakkel wordt vervolgens van loper naar loper van de oude site van Olympia doorgegeven aan het Olympisch stadion in de gaststad. De vlam blijft dan branden totdat de Spelen zijn afgelopen. De Olympische fakkeltocht vertegenwoordigt een voortzetting van de oude Olympische Spelen tot de moderne Olympische Spelen.
De Olympische Hymne
De Olympische Hymne, gespeeld wanneer de Olympische Vlag wordt opgeheven, werd gecomponeerd door Spyros Samaras en de woorden toegevoegd door Kostis Palamas. De Olympische Hymne werd voor het eerst gespeeld op de Olympische Spelen van 1896 in Athene, maar werd pas in 1957 door het IOC tot officiële hymne uitgeroepen.
Echte gouden medailles
De laatste Olympische gouden medailles die volledig uit goud waren gemaakt, werden in 1912 toegekend.
De medailles
De Olympische medailles zijn speciaal ontworpen voor elke individuele Olympische Spelen door het organisatiecomité van de gaststad. Elke medaille moet ten minste drie millimeter dik zijn en een diameter hebben van 60 millimeter. Ook moeten de gouden en zilveren Olympische medailles worden gemaakt van 92,5 procent zilver, met de gouden medaille bedekt met zes gram goud.
De eerste openingsceremonies
De eerste openingsceremonies werden gehouden tijdens de Olympische Spelen van 1908 in Londen.
Opening ceremonie processie
Tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen wordt de processie van atleten altijd geleid door het Griekse team, gevolgd door alle andere teams in alfabetische volgorde (in de taal van het gastland), behalve het laatste team dat altijd het team is van het gastland.
Een stad, geen land
Bij het kiezen van locaties voor de Olympische Spelen, geeft het IOC specifiek de eer om de Spelen te houden aan een stad in plaats van een land.
IOC Diplomaten
Om van het IOC een onafhankelijke organisatie te maken, worden de leden van het IOC niet beschouwd als diplomaten van hun land naar het IOC, maar eerder als diplomaten van het IOC naar hun respectieve landen.
Eerste moderne kampioen
James B. Connolly (Verenigde Staten), winnaar van de hop, step en jump (het eerste laatste evenement op de Olympische Spelen van 1896), was de eerste Olympische kampioen van de moderne Olympische Spelen.
De eerste marathon
In 490 v.Chr. Rende Pheidippides, een Griekse soldaat, van Marathon naar Athene (ongeveer 25 mijl) om de Atheners te informeren over de uitkomst van de strijd met binnenvallende Perzen. De afstand was gevuld met heuvels en andere obstakels; aldus kwamen Pheidippides uitgeput en met bloedende voeten aan in Athene. Nadat de inwoners van de Grieken het succes van de strijd hadden verteld, viel Pheidippides dood op de grond. In 1896, tijdens de eerste moderne Olympische Spelen, hield een race van ongeveer dezelfde lengte ter herdenking van Pheidippides.
De exacte lengte van een marathon
Tijdens de eerste verschillende moderne Olympische Spelen was de marathon altijd een geschatte afstand. In 1908 verzocht de Britse koninklijke familie om de marathon te starten op het Windsor Castle zodat de koninklijke kinderen de start konden zien. De afstand van het Windsor Castle naar het Olympisch Stadion was 42,195 meter (of 26 mijl en 385 meter). In 1924 werd deze afstand de gestandaardiseerde lengte van een marathon.
Dames
Vrouwen mochten in 1900 voor het eerst deelnemen aan de tweede moderne Olympische Spelen.
Winterspelen begonnen
De Olympische Winterspelen werden voor het eerst gehouden in 1924 en begonnen een traditie om ze een paar maanden eerder in een andere stad te houden dan de Olympische Zomerspelen. Vanaf 1994 werden de Olympische Winterspelen in heel andere jaren (twee jaar uit elkaar) gehouden dan de zomerspelen.
Geannuleerde spellen
Vanwege de Eerste en Tweede Wereldoorlog waren er geen Olympische Spelen in 1916, 1940 of 1944.
Tennis verboden
Tennis werd tot 1924 op de Olympische Spelen gespeeld en vervolgens in 1988 hersteld.
Walt Disney
In 1960 werden de Olympische Winterspelen gehouden in Squaw Valley, Californië (Verenigde Staten). Om de toeschouwers te bedwelmen en te imponeren, was Walt Disney hoofd van het comité dat de openingsdagceremonies organiseerde. De openingsceremonie van de Winterspelen van 1960 was gevuld met middelbare schoolkoren en -bands, waarbij duizenden ballonnen, vuurwerk, ijsbeelden werden losgelaten, 2.000 witte duiven werden vrijgelaten en nationale vlaggen werden neergezet door parachute.
Rusland niet aanwezig
Hoewel Rusland een paar atleten had gestuurd om deel te nemen aan de Olympische Spelen van 1908 en 1912, deden ze pas aan de Spelen van 1952 mee.
Motorboot varen
Motorboot varen was een officiële sport op de Olympische Spelen van 1908.
Polo, een Olympische sport
Polo werd gespeeld op de Olympische Spelen in 1900, 1908, 1920, 1924 en 1936.
gymnastiekzaal
Het woord "gymnasium" komt van het Griekse woord "gymnos" wat naakt betekent; de letterlijke betekenis van "gymnasium" is "school voor naakte oefening." Atleten in de oude Olympische Spelen zouden naakt meedoen.
Stadion
De eerste geregistreerde oude Olympische Spelen werden gehouden in 776 v.Chr. Met slechts één evenement: het podium. Het podium was een maateenheid (ongeveer 600 voet) die ook de naam van het voetrace werd omdat het de afstand was. Omdat het parcours voor het stade (race) een stade (lengte) was, werd de locatie van de race het stadion.
Olympiades tellen
Een Olympiade is een periode van vier opeenvolgende jaren. De Olympische Spelen vieren elke Olympiade. Voor de moderne Olympische Spelen was de eerste Olympiade-viering in 1896. Om de vier jaar viert een andere Olympiade; dus tellen ook de geannuleerde Spelen (1916, 1940 en 1944) als Olympiade. De Olympische Spelen van 2004 in Athene werden de Spelen van de XXVIII-Olympiade genoemd.
