Gebiedende wijs werkwoorden

Normaal gesproken wordt de gebiedende wijs gebruikt voor directe opdrachten (orders):

Dormi
'Ga slapen!'

Engels herschikt de woordvolgorde van de declaratieve zin, indien nodig, en vervangt de periode door een uitroepteken.

De Latijnse imperatief wordt gevormd door het "-re" einde van de huidige infinitief te verwijderen:

Dormire zonder de "-re" is dormi.

Wanneer u twee of meer mensen bestelt, voegt u - "te" toe aan de enkelvoudige imperatief. Als je meer dan één persoon vertelt om te gaan slapen, zeg je:

Dormite
Slaap!

Voor het meervoud imperatief van 3e vervoegingswerkwoorden, wordt de "e" voor de weggelaten "re" veranderd in een "i". Het meervoud van mittere 'verzenden' is:

mittite
Sturen!

maar de enkele vereiste is:

mitte
Sturen!

Er zijn enkele onregelmatige of onregelmatig ogende imperatieven, vooral in het geval van onregelmatige werkwoorden. De gebiedende wijs van ferre 'dragen' is ferre minus het "-re" einde, zoals voorspeld:

fer
carry!

in het enkelvoud en

Ferte
carry!

in het meervoud.

De gebiedende wijs van het werkwoord nolo wordt gebruikt om negatieve commando's te vormen. Om "niet" te zeggen in het Latijn, gebruikt u gewoonlijk de imperatief van nolo met de infinitief van het andere werkwoord.
Noli me tangere.
Raak me niet aan!

Present Imperatief van Nolo

Enkelvoud: noli
Meervoud: nolite

Meer over de negatieve imperatief

U kunt ook andere constructies gebruiken. Bijvoorbeeld, voor de onverbiddelijke imperatief "haast je niet" zou je zeggen ne festina.

Meer imperatieven

Er zijn ook minder gemeenschappelijke passieve en toekomstige imperatieven. Voor het werkwoord 'liefhebben' amare, het passieve imperatieve enkelvoud is amare en het passieve gebiedende meervoud is amamini. Beide passieve imperatieven vertalen zich als 'bemind worden'. Voor deponentwerkwoorden (werkwoorden die passief van vorm zijn en actief in betekenis), is de imperatief passief, hoewel de betekenis actief is.

De toekomstige vereisten voor amare zijn amato, in het enkelvoud, en amatote, in het meervoud. Dit is geen formulier dat we in het Engels onderscheiden. In zekere zin zijn Engelse imperatieven toekomstige imperatieven omdat de persoon die de opdracht geeft, vraagt ​​dat er iets in de nabije of verre toekomst wordt gedaan. aandenken 'Onthouden!' is de toekomstige imperatief van het werkwoord Memini 'onthouden'. Esto 'zijn' is een andere relatief veel voorkomende Latijnse toekomstige imperatief. Het meervoud is zoals voorspeld, estote.