Ida Lewis Lighthouse Keeper Beroemd om reddingen

Ida Lewis (25 februari 1842 - 25 oktober 1911) werd geprezen als een held in de 19e en 20e eeuw voor haar vele reddingen in de Atlantische Oceaan voor de kust van Rhode Island. Van haar eigen tijd en tot generaties later werd ze vaak gekenmerkt als een sterk rolmodel voor Amerikaanse meisjes.

Achtergrond

Ida Lewis, geboren Idawalley Zorada Lewis, werd voor het eerst naar de vuurtoren van Lime Rock Light gebracht in 1854 toen haar vader daar vuurtorenwachter werd gemaakt. Hij werd slechts enkele maanden later gehandicapt door een beroerte, maar zijn vrouw en zijn kinderen bleven doorgaan. De vuurtoren was ontoegankelijk over land, dus Ida leerde al vroeg zwemmen en een boot roeien. Het was haar taak om haar jongere drie broers en zussen naar land te brengen om dagelijks naar school te gaan.

Huwelijk

Ida huwde kapitein William Wilson van Connecticut in 1870, maar ze scheidden na twee jaar. Daarna wordt ze soms de naam Lewis-Wilson genoemd. Ze keerde terug naar de vuurtoren en haar familie.

Redt op zee

In 1858 redde Ida Lewis in een redding die destijds geen publiciteit kreeg vier jongemannen wier zeilboot bij Lime Rocks kapseisde. Ze roeide naar waar ze worstelden in de zee, sleepte ze vervolgens allemaal aan boord van de boot en roeide ze naar de vuurtoren.

Ze redde twee soldaten in maart 1869 wier boot in een sneeuwstorm ten val kwam. Ida, hoewel ze zelf ziek was en niet eens de tijd nam om een ​​jas aan te trekken, roeide naar de soldaten met haar jongere broer en zij brachten de twee terug naar de vuurtoren.

Ida Lewis kreeg een congresmedaille voor deze redding en de New York Tribune kwam het verhaal vertellen. President Ulysses S. Grant en zijn vice-president, Schuyler Colfax, bezochten Ida in 1869.

In die tijd leefde haar vader nog en was hij officieel de keeper; hij zat in een rolstoel, maar genoot genoeg aandacht om het aantal bezoekers te tellen dat de heldin Ida Lewis kwam zien.

Toen Ida's vader stierf in 1872, bleef het gezin bij Lime Rock Light. Ida's moeder, hoewel ook zij ziek werd, werd aangesteld als bewaarder. Ida deed het werk van de keeper. In 1879 werd Ida officieel benoemd tot vuurtorenwachter. Haar moeder stierf in 1887.

Hoewel Ida geen gegevens bijhield over hoeveel ze redde, lopen de schattingen uiteen van minimaal 18 tot maximaal 36 tijdens haar verblijf in Lime Rock. Haar heldhaftigheid werd aangeprezen in nationale tijdschriften, waaronder Harper's Weekly, en ze werd algemeen beschouwd als een heldin.

Ida's salaris van $ 750 per jaar was op dat moment het hoogste in de Verenigde Staten, als erkenning voor haar vele heldendaden.

Ida Lewis herinnerd

In 1906 kreeg Ida Lewis een speciaal pensioen van het Carnegie Hero Fund van $ 30 per maand, hoewel ze bij de vuurtoren bleef werken. Ida Lewis stierf in oktober 1911, kort nadat hij leed aan een beroerte. Tegen die tijd was ze zo bekend en vereerd dat het nabijgelegen Newport, Rhode Island, met haar vlaggen naar half personeel vloog en meer dan duizend mensen het lichaam kwamen bekijken.

Terwijl tijdens haar leven er enkele debatten waren over de vraag of haar activiteiten behoorlijk vrouwelijk waren, is Ida Lewis sinds haar reddingen in 1869 vaak opgenomen in lijsten en boeken van vrouwelijke heldinnen, vooral in artikelen en boeken gericht op jongere meisjes.

In 1924 veranderde Rhode Island ter ere van haar de naam van het kleine eiland van Lime Rock in Lewis Rock. De vuurtoren kreeg de nieuwe naam Ida Lewis Lighthouse en huisvest vandaag de Ida Lewis Yacht Club.