Orkanen Overzicht, groei en ontwikkeling

Vernoemd naar Huracan, de Carib-god van het kwaad, is de orkaan een verbazingwekkend maar destructief natuurverschijnsel dat elk jaar ongeveer 40 tot 50 keer wereldwijd voorkomt. Orkaanseizoen vindt plaats in de Atlantische Oceaan, het Caribische gebied, de Golf van Mexico en de centrale Stille Oceaan van 1 juni tot 30 november, terwijl in de oostelijke Stille Oceaan het seizoen loopt van 15 mei tot 30 november.

Orkaanvorming

De geboorte van een orkaan begint als een lagedrukzone en bouwt zich op tot een tropische golf van lagedruk. Naast een verstoring in het tropische oceaanwater, vereisen de stormen die orkanen worden ook warme oceaanwateren (boven 80 ° F of 27 ° C tot 150 voet of 50 meter onder zeeniveau) en lichte bovenwind. 

Groei en ontwikkeling van tropische stormen en orkanen

Zodra de gemiddelde wind 63 km / u of 63 km / uur bereikt, wordt het cyclonische systeem een ​​tropische storm en krijgt het een naam terwijl tropische depressies worden genummerd (dwz Tropische depressie 4 werd Tropische storm Chantal in het seizoen 2001.) Tropische stormnamen worden voorgeselecteerd en uitgegeven alfabetisch voor elke storm.

Er zijn ongeveer 80-100 tropische stormen per jaar en ongeveer de helft van deze stormen worden volwaardige orkanen. Het is met 74 mph of 119 km / uur dat een tropische storm een ​​orkaan wordt. Orkanen kunnen 60 tot bijna 1000 mijl breed zijn. Ze variëren sterk in intensiteit; hun sterkte wordt gemeten op de Saffir-Simpson-schaal van een zwakke categorie 1-storm tot een catastrofale categorie 5-storm. Er waren slechts twee orkanen van categorie 5 met winden van meer dan 156 km / u en een druk van minder dan 920 mb ('s werelds laagste druk ooit geregistreerd werden veroorzaakt door orkanen) die de Verenigde Staten troffen in de 20e eeuw. De twee waren een orkaan uit 1935 die in 1969 de Florida Keys en de orkaan Camille trof. Slechts 14 stormen van categorie 4 troffen de VS en deze omvatten de dodelijkste orkaan van het land - de 1900 Galveston, de orkaan van Texas en de orkaan Andrew die in 1992 Florida en Louisiana trof..

Orkaanschade is het gevolg van drie primaire oorzaken:

1. Stormvloed. Ongeveer 90% van alle orkaansterfgevallen kan worden toegeschreven aan de stormvloed, de koepel van water gecreëerd door het lagedrukcentrum van een orkaan. Deze stormvloed overspoelt snel laaggelegen kustgebieden met overal van 3 voet (een meter) voor een categorie een storm tot meer dan 19 voet (6 meter) stormvloed voor een categorie vijf storm. Honderdduizenden doden in landen als Bangladesh zijn veroorzaakt door de stormvloed van cyclonen.
2. Windschade. De sterke, ten minste 74 km / u of 119 km / uur, wind van een orkaan kan wijdverspreide vernietiging veroorzaken ver in het binnenland van kustgebieden, waardoor huizen, gebouwen en infrastructuur worden vernietigd.
3. Zoetwater overstroming. Orkanen zijn enorme tropische stormen en dumpen in een korte periode vele centimeters regen over een wijdverbreid gebied. Dit water kan rivieren en beken insluiten en door orkaan veroorzaakte overstromingen veroorzaken.

Helaas blijkt uit peilingen dat ongeveer de helft van de Amerikanen die in kustgebieden wonen niet voorbereid zijn op een orkaanramp. Iedereen die langs de Atlantische kust, de Golfkust en het Caribisch gebied woont, moet voorbereid zijn op orkanen tijdens het orkaanseizoen.

Gelukkig nemen orkanen uiteindelijk af en keren ze terug naar tropische stormkracht en vervolgens in een tropische depressie wanneer ze over koeler oceaanwater gaan, over land gaan of een positie bereiken waar de winden op het bovenste niveau te sterk zijn en dus ongunstig.