Hoe een McMansion te vertellen vanuit een groot huis

McMansion is een afwijkende term voor een groot, opzichtig neo-eclectisch huis in architecturale stijl, meestal gebouwd door een ontwikkelaar zonder de begeleiding van het aangepaste ontwerp van een architect. Het woord McMansion werd bedacht in de jaren 1980 door architecten en architectuurcritici in reactie op de vele overmaatse, slecht ontworpen, dure huizen die in Amerikaanse buitenwijken worden gebouwd.

Het woord McMansion is slim afgeleid van de naam McDonald's, het fastfoodketenrestaurant. Denk na over wat wordt aangeboden onder de gouden bogen van McDonald's - groot, snel, smaakloos eten. McDonald's staat erom bekend supergrote alles in enorme hoeveelheden te produceren. Dus een McMansion is de Big Mac hamburger van architectuur - massaproductie, snel gebouwd, generiek, saai en onnodig groot.

De McMansion maakt deel uit van de McDonaldization of Society.

"Kenmerken" van een McMansion

Een McMansion heeft veel van deze kenmerken: (1) te groot in verhouding tot de bouwgrond, meestal een gedefinieerde ruimte in een buitenwijk; (2) slecht geproportioneerde plaatsing van ramen, deuren en portieken; (3) overmatig gebruik van puntdaken of een bizarre mix van dakstijlen; (4) slecht geplande mix van architectonische details en versieringen geleend uit verschillende historische periodes; (5) overvloedig gebruik van vinyl (bijv. Gevelbeplating, ramen) en kunststeen; (6) onaangename combinaties van veel verschillende gevelbekledingsmaterialen; (7) atria, grote kamers en andere grote open ruimtes die zelden worden gebruikt; en (8) snel opgebouwd met behulp van mix-and-match details uit de catalogus van een bouwer.

"McMansion" is een snarky woord dat wordt gebruikt om een ​​bepaald type huis te beschrijven, waarvoor geen absolute definitie bestaat. Sommige mensen gebruiken het woord om een ​​hele buurt met te grote huizen te beschrijven. Andere mensen gebruiken het woord om een ​​nieuw huis van nieuwbouw te beschrijven, meer dan 3.000 vierkante voet, dat een meer bescheiden huis op hetzelfde perceel heeft vervangen. Een heel groot huis in een buurt van bescheiden huizen uit het midden van de eeuw zou er onevenredig uitzien.

Een symbool van economische status

Is de McMansion iets nieuws? Wel, ja, soort van. McMansions zijn anders dan de herenhuizen van weleer.

In de Gilded Age of America werden veel mensen zeer rijk en bouwden ze weelderige huizen - meestal een stadswoning en een landhuis, of "cottage" zoals de Newport, Rhode Island-herenhuizen worden genoemd. In het begin van de 20e eeuw werden grote, kruipende huizen gebouwd in Zuid-Californië voor mensen in de filmindustrie. Ongetwijfeld zijn deze huizen objecten van overmaat. Over het algemeen worden ze echter niet als McMansions beschouwd omdat ze individueel zijn gebouwd door mensen die ze echt konden betalen. Biltmore Estate bijvoorbeeld, vaak het grootste privé-huis in de Verenigde Staten genoemd, was nooit een McMansion omdat het werd ontworpen door een bekende architect en gebouwd door mensen met geld op vele, vele hectaren land. Hearst Castle, het landgoed van William Randolph Hearst in San Simeon, Californië, en het 66.000 vierkante meter grote huis van Bill en Melinda Gates, Xanadu 2.0, zijn om soortgelijke redenen geen McMansions. Dit zijn herenhuizen, eenvoudig en eenvoudig.

McMansions zijn een soort van Wannabe herenhuis, gebouwd door mensen uit de hogere middenklasse met voldoende aanbetalingsgeld om te pronken met hun economische status. Deze huizen hebben meestal een hoge hypotheek op mensen die zich de maandelijkse rentebetaling kunnen veroorloven, maar die duidelijk geen rekening houden met architecturale esthetiek. Het zijn trofeeën.

De leveraged McMansion wordt dan een statussymbool - een bedrijfstool die afhankelijk is van waardering van onroerend goed (d.w.z. natuurlijke prijsverhoging) om geld te verdienen. McMansions zijn investeringen in onroerend goed in plaats van architectuur.

Reactie op McMansions

Veel mensen houden van McMansions. Evenzo zijn veel mensen dol op McDonald's Big Macs. Dat betekent niet dat ze goed zijn voor jou, je buurt of de samenleving.

Historisch gezien hebben Amerikanen hun gemeenschappen om de 50 tot 60 jaar herbouwd. In het boek Natie in de voorsteden, Andres Duany, Elizabeth Plater-Zyberk en Jeff Speck vertellen ons dat het niet te laat is om 'de troep te ontwarren'. De auteurs zijn pioniers in de snelgroeiende beweging die bekend staat als New Urbanism. Duany en Plater-Zyberk lanceerden het baanbrekende congres voor de nieuwe stedenbouw dat ernaar streeft de oprichting van voetgangersvriendelijke buurten te bevorderen. Jeff Speck is de directeur van stadsplanning bij Duany Plater-Zyberk & Co. Het bedrijf staat bekend om het ontwerpen van ongerepte gemeenschappen zoals Seaside, Florida en Kentlands, Maryland. McMansions zijn niet in hun visies voor Amerika.

Ouderwetse buurten met begaanbare wegen en hoekwinkels lijken misschien idyllisch, maar New Urbanist-filosofieën worden niet overal omarmd. Critici zeggen dat mooie gemeenschappen zoals Kentlands, Maryland en Seaside, Florida, even geïsoleerd zijn als de buitenwijken die ze proberen te vervangen. Bovendien worden veel New Urbanist-gemeenschappen als duur en exclusief beschouwd, zelfs als ze niet vol McMansions zijn.

Architect Sarah Susanka, FAIA, werd beroemd door McMansions te verwerpen en het idee van wat zij 'startkastelen' noemt. Ze heeft een cottage-industrie gecreëerd door te prediken dat ruimte moet worden ontworpen om het lichaam en de ziel te voeden en niet om indruk te maken op de buren. Haar boek, Het niet zo grote huis, is een leerboek geworden voor het leven in de 21ste eeuw. "Meer kamers, grotere ruimtes en gewelfde plafonds geven ons niet noodzakelijkerwijs wat we nodig hebben in een huis", schrijft Susanka. "En wanneer de impuls voor grote ruimtes wordt gecombineerd met verouderde patronen van woningontwerp en -bouw, is het resultaat vaker dan niet een huis dat niet werkt."

Kate Wagner is de go-to-criticus van de McMansion-vorm geworden. Haar commentaarwebsite genaamd McMansion Hell is een slimme, snarky persoonlijke beoordeling van de huisstijl. In een lokaal TED-gesprek rationaliseert Wagner haar vijandigheid door te suggereren dat om slecht ontwerp te voorkomen, slecht ontwerp moet worden herkend - en McMansions heeft een overvloed aan mogelijkheden om kritisch denkvermogen aan te scherpen.

Vóór de economische neergang van 2007 verspreidde McMansions zich als paddestoelen in een veld. In 2017 schreef Kate Wagner over The Rise of the McModern - McMansions blijven bestaan. Misschien is het een bijproduct van een kapitalistische samenleving. Misschien is het het idee dat je krijgt waar je voor betaalt - kleine huizen kunnen evenveel kosten om te bouwen als grotere huizen, dus hoe rationaliseren we het leven in kleine huizen?