Als u een Shakespeare Soliloquy wilt uitvoeren, moet u zich voorbereiden. Onze onderwijscolumnist is hier met advies om u te helpen een Shakespeare Soliloquy uit te voeren.
Shakespeare Soliloquy
De meeste langere toespraken van Shakespeare voor één personage zijn soliloquies, een moment waarop een personage hun innerlijke gevoelens alleen met het publiek deelt. Vaak bespreekt het personage wat er met hen gebeurt en hun huidige opties. Ze gebruiken deze tijd uit het spel om hun situatie te beoordelen, te begrijpen en een plan te bedenken. De meeste personages gebruiken het publiek tijdens de soliloquy alsof ze een vriend zijn, dus het publiek moet deel uitmaken van de discussie en medeplichtig zijn aan de plannen van het personage.
Een soliloquy ontwikkelen
Dit is mijn gids in vijf stappen om je te helpen een oplossing voor te bereiden voor een volledige uitvoering van een toneelstuk van Shakespeare of een auditie-speech.
Denk na over de context. Zelfs als je auditie doet, moet je begrijpen waar de oplossing staat in relatie tot het hele spel en de reis van het personage erdoor. Het hele spel lezen en kennen is cruciaal. Denk vooral aan wat er vlak voor de toespraak is gebeurd. Gewoonlijk wordt een oplossing gestart door een belangrijke gebeurtenis; daarom geeft Shakespeare zijn personages de tijd om hun situatie te begrijpen. Je eerste taak is om de gevoelens van het personage aan het begin van de toespraak te demonstreren.
Analyseer de structuur van de tekst. Een soliloquy is een mini-play op zichzelf. Het heeft een begin, midden en einde. Verdeel de tekst in beats of subsecties, elk met een afzonderlijke functie. Bijvoorbeeld: "beat one: initiële woede." Zodra u de toespraak hebt verdeeld, kunt u beginnen na te denken over hoe elke sectie te spelen in termen van lichamelijkheid en stem.
Denk na over waar je personage is. Dit is cruciaal voor de manier waarop ze zich in de scène gedragen. Afhankelijk van hun situatie, beweeg je zo natuurlijk als je kunt alsof je erbij bent. Je beweging en spraak zullen sterk variëren, afhankelijk van of je buiten bent in een storm of in het privé-huis van je vijand.
Volgorde van de informatie. Nadat u de basis (context, structuur en situatie) hebt vastgesteld, begint u de informatie samen te voegen en het werk te ontwikkelen. Uw publiek zou de verbindingen tussen uw secties niet moeten kunnen zien. De openingen tussen je beats of subsecties moeten worden opgevuld met gebaren die het denkproces van je personage demonstreren.
Emotionele betrokkenheid is essentieel. Nadat je aan een goede basisstructuur met natuurlijke beweging en vocale kwaliteit hebt gewerkt, moet je je nu bezighouden met de emoties van het personage. Zonder dat zal uw werk vals en gekunsteld aanvoelen. Probeer je eigen gevoelens uit persoonlijke ervaringen te vertalen naar de rol, door na te denken over je emoties uit het verleden of gewoon door uit te voeren hoe je je zou gedragen in bepaalde emotionele toestanden.
Prestatietips
Niet bewegen tenzij het moet! Soms hebben acteurs het gevoel dat ze moeten bewegen alleen omdat ze statisch zijn. Veel oplossingen vragen weinig beweging en sommige toespraken vereisen helemaal geen beweging. Verplaats alleen wanneer het karakter zou moeten.
Zorg altijd dat je weet hoe je onbekende woorden moet zeggen. Verkeerde uitspraak is beschamend! YouTube, audio en videobanden zijn in dit opzicht altijd nuttig, of misschien kun je het een leraar of een beoefenaar vragen.
Kies voor audities altijd een toespraak die dicht bij u in de buurt is (tenzij u een toespraak hebt gekregen om te leren). Het is voor elke acteur erg moeilijk om een personage te spelen dat een stuk ouder of jonger is dan zij.
Eindelijk jezelf! De slechtste solo-uitvoeringen vinden plaats wanneer de acteur probeert zich te conformeren aan een Shakespeare-acteerstijl. Dit is altijd vals en moeilijk te bekijken. Vergeet niet dat een oplossing een persoonlijke reactie op gebeurtenissen is, dus je moet je bezighouden met echte gevoelens en gedachten. Deze kunnen alleen van jou komen.