Hoe een Filibuster werkt

Een filibuster is een tactiek die in de Amerikaanse senaat wordt gebruikt om stemmen over controversiële wetgeving uit te stellen of het debat over een onderwerp te onderdrukken. Doorgaans zal een senator die filibuster wil, vragen om op de vloer van de kamer te spreken en, in een poging om wetgevende actie te blokkeren, uren achter elkaar door te gaan. Er zijn maar weinig regels die een filibuster regeren, omdat de senaat gelooft dat zijn leden het recht hebben om te spreken zolang ze maar willen over een kwestie. 

De filibuster dateert uit het begin van de 19e eeuw. Het record voor de langste filibuster is in handen van wijlen de Amerikaanse senator Strom Thurmond uit South Carolina, die 24 uur en 18 minuten sprak tegen de Civil Rights Act van 1957, volgens records van de Amerikaanse senaat. In de moderne tijd, de Republikeinse Amerikaanse senator Rand Paul van Kentucky organiseerde een daglange filibuster in 2013 die zowel conservatieven en libertariërs als de nationale nieuwsmedia fascineerde.

Critici noemen de filibuster in het slechtste geval ongrondwettelijk en op zijn best oneerlijk. Anderen geloven dat het een historisch overblijfsel is. Beoefenaars van de filibuster staan ​​erop dat het de rechten van de minderheid beschermt tegen de tirannie van de meerderheid. Van nature zijn filibusters bedoeld om de aandacht te vestigen op een specifiek probleem en tot een compromis te leiden. Volgens de Amerikaanse senaat is het woord filibuster afkomstig van een Nederlands woord dat 'piraat' betekent en werd het voor het eerst meer dan 150 jaar geleden gebruikt om 'pogingen om de senaatsvloer vast te houden om actie tegen een wetsvoorstel te voorkomen' te beschrijven.

Een manier om een ​​filibuster te breken

Met Filibusters-regels kan de vertragingstactiek uren of zelfs dagen doorgaan. De enige manier om het einde van een filibuster te forceren is via de parlementaire procedure bekend als cloture, of regel 22, die werd aangenomen in 1917. Zodra cloture is gebruikt, is het debat beperkt tot 30 extra uren debat over het gegeven onderwerp.

Zestig leden van de 100 leden tellende Senaat moeten stemmen voor de cloture om een ​​filibuster te stoppen. Ten minste 16 leden van de Senaat moeten een cloture-motie of een petitie ondertekenen waarin staat: "Wij, de ondergetekende senatoren, in overeenstemming met de bepalingen van artikel XXII van de Permanente Regels van de Senaat, willen hierbij het debat afsluiten over (de kwestie in kwestie). "

Belangrijke datums in de geschiedenis van de Filibuster

Hier is een blik op enkele van de belangrijkste momenten in de geschiedenis van de filibuster en het cloture.

• 1806: De Amerikaanse senaat wijzigt zijn rulebook op een manier die een lid of leden onbewust toestaat om actie te blokkeren door uren achter elkaar te spreken. De senaat heeft op verzoek van vice-president Aaron Burr een bepaling geschrapt die de "vorige vraag" -regel wordt genoemd en waarmee de kamer het debat op de vloer kon afsnijden. Zonder een dergelijke maatregel mocht een senator voor onbepaalde tijd spreken en de weg vrijmaken voor de filibuster.
• 1841: Henry Clay dreigt de filibusterregels van de Senaat te veranderen om "de meerderheid in staat te stellen het debat te sluiten" toen Democraten een bankbiljet blokkeerden.
• 1872: Vice-president Schuyler Colfax oordeelt dat "onder de praktijk van de senaat de president geen senator kon bedwingen in opmerkingen die de senator relevant acht voor de hangende kwestie."
• 1919: Eerste gebruik van Regel 22 toen de Senaat cloture opriep om het debat tegen het Verdrag van Versailles te beëindigen.
• 1935: Populistische Amerikaanse senator Huey Long uit Louisiana filibusters gedurende 15 uur en 30 minuten in een poging om zonder succes toezicht te houden op de senior medewerkers van de National Recovery Administration. Hoe kon hij zo lang praten? Hij reciteerde Shakespeare en las recepten voor "pot-likkers", een zuidelijke term voor de bouillon gecreëerd door het koken van greens.
• 1957: Amerikaanse senator Strom Thurmond uit South Carolina filibusters voor een record van 24 uur en 18 minuten als onderdeel van een beweging die met succes de Civil Rights Act van 1957 blokkeerde.
• 1964: Amerikaanse senator Robert Byrd uit West Virginia filibusters gedurende 14 uur en 13 minuten in een mislukte poging om de Civil Rights Act van 1964 te blokkeren.
• 1968: De benoeming van Abe Fortas om Earl Warren op te volgen als Chief Justice van het Supreme Court is ontspoord door Republikeinen door filibuster.
• 2013: Republikeinse Amerikaanse senator Rand Paul van Kentucky filibusters voor bijna 13 uur om vragen te stellen en het bewustzijn van het gebruik van drones door de Amerikaanse overheid te vergroten. Het is de negende langste filibuster in de geschiedenis. "Ik zal spreken tot ik niet meer kan spreken," zei hij. Paul beëindigde zijn filibuster omdat hij naar het toilet moest.

[Dit artikel is in mei 2018 bijgewerkt door Tom Murse.]