Geschiedenis van de USS Boxer en zijn betrokkenheid bij de Koreaanse oorlog

Ontworpen in de jaren 1920 en vroege jaren 1930, de Amerikaanse marine Lexington- en Yorktown-klasse vliegdekschepen werden gebouwd om te passen binnen de beperkingen uiteengezet door het Naval Verdrag van Washington. Dit legde beperkingen op aan het tonnage van verschillende soorten oorlogsschepen en beperkte het totale tonnage van elke ondertekenaar. Dit soort beperkingen werd voortgezet door het Londense maritieme verdrag van 1930. Toen de wereldwijde spanningen toenamen, verlieten Japan en Italië de overeenkomst in 1936. Met het einde van het verdragssysteem begon de Amerikaanse marine een ontwerp te ontwikkelen voor een nieuwe, grotere klasse vliegdekschip en een die gebruikmaakte van de lessen die zijn geleerd uit de Yorktown-klasse. Het resulterende type was breder en langer en bevatte een liftsysteem met dekrand. Dit was eerder op USS toegepast Wesp (CV-7). Naast het vervoeren van een grotere luchtgroep, monteerde de nieuwe klasse een sterk vergrote luchtafweerbewapening. Het leidende schip, USS Essex (CV-9) werd vastgesteld op 28 april 1941.

Met de Amerikaanse toetreding tot de Tweede Wereldoorlog na de aanval op Pearl Harbor, de Essex-klasse werd het standaardontwerp van de Amerikaanse marine voor vlootvervoerders. De eerste vier schepen na Essex volgde het oorspronkelijke ontwerp van het type. Begin 1943 bracht de Amerikaanse marine wijzigingen aan om toekomstige schepen te verbeteren. Het meest opvallende hiervan was de verlenging van de boog tot een clipperontwerp dat de toevoeging van twee viervoudige 40 mm-bevestigingen mogelijk maakte. Andere veranderingen waren het verplaatsen van het gevechtsinformatiecentrum onder het gepantserde dek, installatie van verbeterde vliegtuigbrandstof- en ventilatiesystemen, een tweede katapult op het cockpitdek en een extra directeur van de brandleiding. Hoewel bekend als de "lange romp" Essex-klasse of Ticonderoga-klasse door sommigen, de Amerikaanse marine maakte geen onderscheid tussen deze en de eerdere Essex-klasse schepen.

USS Boxer (CV-21) Constructie

Het eerste schip dat vooruit gaat met de herziene Essex-klasseontwerp was USS Hancock (CV-14), die later werd hernoemd Ticonderoga. Het werd gevolgd door verschillende anderen, waaronder USS Bokser (CV-21). Vastgesteld op 13 september 1943, bouw van Bokser begon bij Newport News Shipbuilding en ging snel vooruit. Genoemd naar HMS Bokser die tijdens de oorlog van 1812 door de Amerikaanse marine was gevangengenomen, gleed de nieuwe vervoerder op 14 december 1944 in het water, met Ruth D. Overton, dochter van senator John H. Overton, die als sponsor diende. Het werk ging door en Bokser kwam in dienst op 16 april 1945, met kapitein D.F. Smith in bevel.

Vroege dienst

Vertrek uit Norfolk, Bokser begonnen met shakedown en trainingsoperaties ter voorbereiding op gebruik in het Pacific Theatre van de Tweede Wereldoorlog. Toen deze initiatieven afliepen, eindigde het conflict met Japan dat vroeg om een ​​stopzetting van de vijandelijkheden. Verzonden naar de Stille Oceaan in augustus 1945, Bokser aangekomen in San Diego voordat hij de volgende maand naar Guam vertrok. Toen het dat eiland bereikte, werd het vlaggenschip van Task Force 77. Ter ondersteuning van de bezetting van Japan bleef de luchtvaartmaatschappij tot augustus 1946 in het buitenland en pleegde hij ook oproepen in Okinawa, China en de Filippijnen. Terugkerend naar San Francisco, Bokser begon Carrier Air Group 19 die de nieuwe Grumman F8F Bearcat vloog. Als een van de nieuwste luchtvaartmaatschappijen van de Amerikaanse marine, Bokser bleef in dienst toen de service minder werd dan in oorlogstijd.

Na het uitvoeren van vredestijdactiviteiten buiten Californië in 1947, zag het volgende jaar Bokser werkzaam bij het testen van straalvliegtuigen. In deze rol lanceerde het de eerste straaljager, een Noord-Amerikaanse FJ-1 Fury, die op 10 maart vanuit een Amerikaans vliegdekschip vloog. Na twee jaar in manoeuvres en opleiding van straalpiloten te hebben gewerkt, Bokser vertrok naar het Verre Oosten in januari 1950. Tijdens het bezoeken van goodwill in de regio als onderdeel van de 7e vloot, vermaakte de luchtvaartmaatschappij ook de Zuid-Koreaanse president Syngman Rhee. Revisie nodig voor onderhoud, Bokser keerde op 25 juni terug naar San Diego, net toen de Koreaanse oorlog begon.

USS Boxer (CV-21) - Koreaanse oorlog: 

Vanwege de urgentie van de situatie, BokserDe revisie werd uitgesteld en de vervoerder werd snel ingezet om vliegtuigen naar het oorlogsgebied te vervoeren. Aan boord van 145 Noord-Amerikaanse P-51 Mustangs en andere vliegtuigen en benodigdheden, vertrok de luchtvaartmaatschappij op 14 juli uit Alameda, CA en vestigde een trans-Pacific snelheidsrecord door Japan in acht dagen, zeven uur te bereiken. Een ander record werd gevestigd begin augustus toen Bokser maakte een tweede veerbootreis. Terugkerend naar Californië, ontving de koerier vluchtig onderhoud voordat hij aan boord ging van de Chance-Vought F4U Corsairs van Carrier Air Group 2. Zeilen naar Korea in een gevechtsrol, Bokser arriveerde en ontving orders om zich bij de vloot te voegen om de landingen in Inchon te ondersteunen. 

Opererend vanuit Inchon in september, BokserHet vliegtuig steunde de troepen aan wal terwijl ze landinwaarts reden en Seoul opnieuw veroverden. Tijdens het uitvoeren van deze missie werd de vervoerder getroffen toen een van zijn reductietandwielen faalde. Veroorzaakt vanwege uitgesteld onderhoud aan het schip, beperkte het de snelheid van de vervoerder tot 26 knopen. Op 11 november, Bokser orders ontvangen om naar de Verenigde Staten te varen om reparaties uit te voeren. Deze werden uitgevoerd in San Diego en de vervoerder was in staat om gevechtsoperaties te hervatten na het aan boord gaan van Carrier Air Group 101. Opererend vanuit Point Oboe, ongeveer 125 mijl ten oosten van Wonsan, Bokser's vliegtuig raakte doelen langs de 38e Parallel tussen maart en oktober 1951. 

Herinrichting in de herfst van 1951, Bokser opnieuw zeilde naar Korea de volgende februari met de Grumman F9F Panthers van Carrier Air Group 2 aan boord. Dienend in Task Force 77, voerden de vliegtuigen strategische aanvallen uit in Noord-Korea. Tijdens deze inzet trof het schip het schip op 5 augustus toen de brandstoftank van een vliegtuig in brand vloog. Het verspreidde zich snel door het hangerdeck en het duurde vier uur om acht te bevatten en te doden. Gerepareerd bij Yokosuka, Bokser opnieuw ingegaan gevechtsoperaties later die maand. Kort na terugkeer testte de koerier een nieuw wapensysteem dat radiogestuurde Grumman F6F Hellcats als vliegende bommen gebruikte. In oktober 1952 opnieuw aangewezen als aanvalsvliegtuig (CVA-21), Bokser onderging die winter een uitgebreide revisie alvorens een definitieve Koreaanse inzet te doen tussen maart en november 1953.

USS Boxer (CV-21) - Een overgang:

Na het einde van het conflict, Bokser maakte een reeks cruises in de Stille Oceaan tussen 1954 en 1956. Werd opnieuw aangewezen als een anti-onderzeeër carrier (CVS-21) in het begin van 1956, het maakte een laatste Pacific inzet laat in dat jaar en in 1957. Terug naar huis, Bokser werd geselecteerd om deel te nemen aan een experiment van de Amerikaanse marine waarbij een vervoerder uitsluitend aanvalshelikopters wilde inzetten. Verplaatst naar de Atlantische Oceaan in 1958, Bokser geëxploiteerd met een experimentele kracht bedoeld om de snelle inzet van Amerikaanse mariniers te ondersteunen. Dit zag het opnieuw opnieuw aangewezen op 30 januari 1959, dit keer als een landingsplatformhelikopter (LPH-4). Grotendeels actief in het Caribisch gebied, Bokser steunde de Amerikaanse inspanningen tijdens de Cubaanse rakettencrisis in 1962 en gebruikte zijn nieuwe mogelijkheden om de inspanningen in Haïti en de Dominicaanse Republiek later in het decennium te helpen.

Met de Amerikaanse toetreding tot de Vietnam-oorlog in 1965, Bokser reproduceerde zijn veerbootrol door 200 helikopters van de 1st Cavalry Division van het Amerikaanse leger naar Zuid-Vietnam te vervoeren. Een tweede reis werd het volgende jaar gemaakt. Terug in de Atlantische Oceaan hielp Boxer NASA begin 1966 toen het in februari een onbemande Apollo-testcapsule (AS-201) terugvond en in maart als het primaire bergingsschip voor Gemini 8 diende. In de komende drie jaar, Bokser bleef in zijn amfibische ondersteunende rol totdat het op 1 december 1969 werd ontmanteld. Verwijderd uit het scheepsregister, werd het op 13 maart 1971 verkocht voor schroot.    

USS Boxer (CV-21) In één oogopslag

• Natie: Verenigde Staten
• Type: Vliegdekschip
• Scheepswerf: Nieuwpoort Nieuwe scheepsbouw
• Neergelegd: 13 september 1943
• gelanceerd: 4 december 1944
• In opdracht: 16 april 1945
• Lot: Verkocht voor schroot, februari 1971

USS Boxer (CV-21) - Specificaties

• Verplaatsing: 27.100 ton
• Lengte: 888 ft.
• Straal: 93 ft.
• Droogte: 28 ft., 7 in.
• Voortstuwing: 8 × ketels, 4 × Westinghouse-tandwielstoomturbines, 4 × assen
• Snelheid: 33 knopen
• Aanvulling: 3.448 mannen

USS Boxer (CV-21) - Bewapening

• 4 × twin 5 inch 38 kaliber geweren
• 4 × enkele 5 inch 38 kaliber geweren
• 8 × viervoudige 40 mm 56 kaliberpistolen
• 46 × enkele 20 mm 78 kaliberpistolen

vliegtuig

• 90-100 vliegtuigen

Geselecteerde bronnen

• DANFS: USS Bokser (CV-21)
• NavSource: USS Boxer (CV-21)
• USS Bokser (CV-21) Veteranenvereniging