Omgaan met een slechte breuk? Heeft je vriend je gedumpt voor groenere weiden? Natuurlijk, liefde doet pijn. Dat wist je al voordat je in de relatie kwam. Liefde is geen rozentuin. Soms zijn er ook doornen. Liefde is goed; liefde is slecht. U moet het hele pakket accepteren.
Vraag je jezelf nu af: "waarom ik?" Je verdiende deze koude schouderbehandeling niet, maar je hebt het. Je hebt al het mogelijke gedaan om de relatie te laten werken. Toch werd je gedropt als een hete aardappel. In plaats van jezelf in elkaar te slaan, haal je diep adem en kalmeer je. Misschien was dit niet de bedoeling. Alles gebeurt om een goede reden. Trek jezelf samen. Je komt er ongeschonden uit. Je zult sterker en wijzer te voorschijn komen, nadat je de bittere pillen van het leven hebt ingeslikt.
Dus wat nu? Ga je terug naar je vriendje en smeek je hem je terug te nemen? Als dat voor u werkt, doe het dan. Vraag jezelf echter af of je je graag wilt verzoenen met je ex, nadat je je zelfvertrouwen tijdens het proces bent kwijtgeraakt. Als je vriend je gedumpt heeft, zou je niet de behoeftige, wanhopige minnaar moeten zijn die bereid is om op een blanco vel papier te tekenen. De wanhoop om weer bij elkaar te komen moet wederzijds zijn als er een gezonde verzoening moet plaatsvinden.
Breng in plaats daarvan wat tijd door in rustige contemplatie. Gebruik deze gelegenheid om een paar dingen over jezelf te leren. Vind jezelf opnieuw uit, niet omdat je wilt dat je verloren liefde terugkomt, maar omdat je wilt verbeteren. Hier zijn enkele verloren liefdescitaten voor hem. Ze werken als een kalmerende balsem op een pijnlijk hart. Laat het gif in je los en herbouw je leven. Zoals Alfred Lord Tennyson beroemd zei: "Het is beter om lief te hebben en verloren te hebben, dan nooit te hebben liefgehad."
Wat het hart ooit bezat en had, zal het nooit verliezen.
Liefde sterft nooit een natuurlijke dood. Het sterft omdat we niet weten hoe we de bron moeten aanvullen. Het sterft aan blindheid en fouten en verraad. Het sterft aan ziekte en wonden; het sterft van vermoeidheid, van verwelking, van aanslag.
Als je van iemand houdt, zeg je het, je zegt het meteen, hardop, of het moment gaat je gewoon voorbij.
In de rekenkunde van liefde is één plus één gelijk aan alles, en twee min één gelijk aan niets.
Liefde is als kwikzilver in de hand. Laat de vingers open en het blijft. Koppel het en het schiet weg.
Ooit is het geweest dat liefde haar eigen diepte niet kent tot het uur van afscheiding.
Als het weg is, weet je wat een gave liefde was. je zult zo lijden. Dus ga terug en vecht om het te houden.
We nemen waar wanneer liefde begint en wanneer deze afneemt door onze schaamte wanneer we alleen samen zijn.
Zo lief ik hou van hem dat met hem,
Alle doden die ik zou kunnen verdragen.
Zonder hem, leef geen leven.
Terugkijkend heb ik hier spijt van, dat ik te vaak, toen ik liefhad, dat niet zei.
Je zult nooit echt geluk kennen totdat je echt hebt liefgehad, en je zult nooit begrijpen wat pijn echt is totdat je het hebt verloren.
Voor alle droevige woorden van tong en pen zijn de treurigste woorden 'het zou kunnen zijn geweest'.
De manier om van alles te houden is te beseffen dat het verloren kan gaan.
Je verliest nooit door lief te hebben. Je verliest altijd door je in te houden.
'Het is beter om lief te hebben en verloren te hebben dan nooit lief te hebben gehad.
We hielden van een liefde die meer was dan liefde.
Als een man me ertoe zou brengen een reden te geven waarom ik van hem hield, zou ik het niet anders kunnen uiten dan door te antwoorden: omdat hij het was, omdat ik het was.
Het is het beste om wijselijk lief te hebben, zonder twijfel; maar dwaas liefhebben is beter dan helemaal niet kunnen liefhebben.
Wie weet hoelang ik van je hou,
Je weet dat ik nog steeds van je hou.
Zal ik een eenzaam leven wachten?
Als je wilt dat ik het doe.
Er is een plek in mij waar je vingerafdrukken nog steeds rusten, je kussen nog steeds rondhangen en je gefluister zachtjes echoën. Het is de plek waar een deel van jou voor altijd een deel van mij zal zijn.