Gerardus Mercator

Gerardus Mercator was een Vlaamse cartograaf, filosoof en geograaf die vooral bekend staat om zijn creatie van de Mercator-kaartprojectie. Op de Mercator-projectie worden parallellen van breedtegraad en meridianen van lengtegraad getekend als rechte lijnen zodat ze nuttig zijn voor navigatie. Mercator stond ook bekend om zijn ontwikkeling van de term 'atlas' voor een verzameling kaarten en zijn vaardigheden in kalligrafie, graveren, publiceren en het maken van wetenschappelijke instrumenten. Bovendien had Mercator interesse in wiskunde, astronomie, kosmografie, aardmagnetisme, geschiedenis en theologie. 

Tegenwoordig wordt Mercator vooral gezien als een cartograaf en geograaf en zijn kaartprojectie werd honderden jaren gebruikt als de ultieme manier om de aarde weer te geven. Veel kaarten die de Mercator-projectie gebruiken, worden nog steeds in klaslokalen gebruikt, ondanks de ontwikkeling van nieuwere, meer accurate kaartprojecties.

Vroege leven en onderwijs

Gerardus Mercator werd geboren op 5 maart 1512 in Rupelmond, Vlaanderen (hedendaags België). Zijn naam bij de geboorte was Gerard de Cremer of de Kremer. Mercator is de Latijnse vorm van deze naam en betekent "handelaar". Mercator groeide op in het hertogdom Julich en volgde een opleiding in Hertogenbosch in Nederland, waar hij een opleiding kreeg in de christelijke doctrine, Latijnse en andere dialecten. 

In 1530 begon Mercator te studeren aan de Katholieke Universiteit van Leuven in België, waar hij geesteswetenschappen en filosofie studeerde. Hij studeerde af met zijn masterdiploma in 1532. Rond deze tijd begon Mercator twijfels te krijgen over het religieuze aspect van zijn opleiding omdat hij niet kon combineren wat hij over de oorsprong van het universum werd geleerd met dat van Aristoteles en andere meer wetenschappelijke overtuigingen. Na zijn twee jaar in België voor zijn master, keerde Mercator terug naar Leuven met een interesse in filosofie en geografie.

In die tijd begon Mercator te studeren bij Gemma Frisius, een theoretische wiskundige, arts en astronoom, en Gaspar a Myrica, een graveur en goudsmid. Mercator beheerste uiteindelijk wiskunde, aardrijkskunde en astronomie en zijn werk, gecombineerd met dat van Frisius en een Myrica, maakte van Leuven een centrum voor de ontwikkeling van globes, kaarten en astronomische instrumenten.

Professionele ontwikkeling

Tegen 1536 had Mercator zich bewezen als een uitstekende graveur, kalligraaf en instrumentmaker. Van 1535 tot 1536 nam hij deel aan een project om een ​​aardbol te creëren en in 1537 werkte hij aan een hemelbol. Het meeste werk van Mercator aan de bollen bestond uit het labelen van functies met cursieve letters. 

Gedurende de 1530 bleef Mercator zich ontwikkelen tot een bekwame cartograaf en de aardse en hemelbollen droegen bij aan zijn reputatie als de toonaangevende geograaf van die eeuw. In 1537 maakte Mercator een kaart van het Heilige Land en in 1538 maakte hij een kaart van de wereld op een dubbele hartvormige of cordiforme projectie. In 1540 ontwierp Mercator een kaart van Vlaanderen en publiceerde hij een handleiding over cursieve letters, Literarum Latinarum quas Italicas Cursoriasque Vocant Scribende Ratio. 

In 1544 werd Mercator gearresteerd en beschuldigd van ketterij vanwege zijn vele afwezigheden uit Leuven om aan zijn kaarten te werken en zijn overtuigingen tegenover het protestantisme. Hij werd later vrijgelaten vanwege universitaire steun en hij mocht zijn wetenschappelijke studies voortzetten en boeken afdrukken en publiceren.

In 1552 verhuisde Mercator naar Duisburg in het hertogdom Cleve en hielp hij bij het opzetten van een lagere school. Gedurende de 1550 werkte Mercator ook aan genealogisch onderzoek voor hertog Wilhelm, schreef een concordantie van de evangeliën en componeerde verschillende andere werken. In 1564 maakte Mercator een kaart van Lorraine en de Britse eilanden.

In de jaren 1560 begon Mercator zijn eigen kaartprojectie te ontwikkelen en te perfectioneren in een poging om handelaren en navigators te helpen een koers over lange afstanden effectiever te plannen door deze in rechte lijnen uit te zetten. Deze projectie werd bekend als de Mercator-projectie en werd in 1569 op zijn wereldkaart gebruikt.

Later leven en dood

In 1569 en in de jaren 1570 begon Mercator met een reeks publicaties om de schepping van de wereld te beschrijven via kaarten. In 1569 publiceerde hij een chronologie van de wereld van de schepping tot 1568. In 1578 publiceerde hij een andere die bestond uit 27 kaarten die oorspronkelijk werden geproduceerd door Ptolemy. De volgende sectie werd gepubliceerd in 1585 en bestond uit nieuw gemaakte kaarten van Frankrijk, Duitsland en Nederland. Deze sectie werd gevolgd door een andere in 1589 met kaarten van Italië, "Sclavonia" (de huidige Balkan) en Griekenland. 

Mercator stierf op 2 december 1594, maar zijn zoon hielp bij de productie van het laatste deel van de atlas van zijn vader in 1595. Dit deel omvatte kaarten van de Britse eilanden..

De erfenis van Mercator

Nadat het laatste gedeelte in 1595 was gedrukt, werd de atlas van Mercator herdrukt in 1602 en opnieuw in 1606 toen het de 'Mercator-Hondius Atlas' werd genoemd. Mercator's atlas was een van de eerste kaarten met de ontwikkeling van de wereld en het, samen met projectie blijft een significante bijdrage aan de gebieden geografie en cartografie.