Mensen over de hele wereld eten klei, vuil of andere stukjes van de lithosfeer om verschillende redenen. Gewoonlijk is het een traditionele culturele activiteit die plaatsvindt tijdens de zwangerschap, religieuze ceremonies of als remedie tegen ziekten. De meeste mensen die vuil eten, wonen in Centraal-Afrika en de zuidelijke Verenigde Staten. Hoewel het een culturele praktijk is, vult het ook een fysiologische behoefte aan voedingsstoffen.
In Afrika zijn zwangere en zogende vrouwen in staat om aan de zeer verschillende voedingsbehoeften van hun lichaam te voldoen door klei te eten. Vaak komt de klei uit favoriete kleiputten en wordt het op de markt verkocht in verschillende maten en met verschillende mineralen. Na aankoop worden de kleien in een riemachtige doek rond de taille bewaard en naar wens gegeten en vaak zonder water. De "verlangens" in de zwangerschap voor een gevarieerde voedingsinname (tijdens de zwangerschap heeft het lichaam 20% meer voedingsstoffen nodig en 50% meer tijdens borstvoeding) worden opgelost door geofagie.
De klei die gewoonlijk in Afrika wordt ingenomen, bevat belangrijke voedingsstoffen zoals fosfor, kalium, magnesium, koper, zink, mangaan en ijzer.
De traditie van geofagie verspreidde zich met slavernij van Afrika naar de Verenigde Staten. Een onderzoek uit 1942 in Mississippi toonde aan dat minstens 25 procent van de schoolkinderen gewoonlijk aarde at. Volwassenen, hoewel niet systematisch onderzocht, consumeerden ook aarde. Er werden een aantal redenen gegeven: de aarde is goed voor je; het helpt zwangere vrouwen; het smaakt goed; het is zuur als een citroen; het smaakt beter als het in de schoorsteen wordt gerookt, enzovoort. *
Helaas eten veel Afro-Amerikanen die geofagie (of quasi-geofagie) beoefenen, ongezond materiaal zoals waszetmeel, as, krijt en chips van loodverf vanwege psychologische nood. Deze materialen hebben geen voedingsvoordelen en kunnen leiden tot darmproblemen en ziekten. Het eten van ongepaste objecten en materiaal staat bekend als 'pica'.
Er zijn goede locaties voor voedingsklei in de zuidelijke Verenigde Staten en soms sturen familie en vrienden 'zorgpakketten' van goede aarde naar aanstaande moeders in het noorden.
Andere Amerikanen, zoals de inheemse Pomo in Noord-Californië, gebruikten vuil in hun dieet - ze mengden het met gemalen eikel die het zuur neutraliseerde.
* Hunter, John M. "Geofagie in Afrika en in de Verenigde Staten: een cultuur-voedingshypothese." Geografisch overzicht April 1973: 170-195. (Pagina 192)